De Brief van de apostel Paulus aan Titus (7, slot)

EEN GETROUW WOORD

Vs.8. Dit is een getrouw woord, zo schrijft Paulus aan Titus. Het gaat hier over wat er staat in de voorgaande verzen. Hoe zijn de Kretenzen zalig geworden? Door de goedertierenheid van God onze Zaligmaker en Zijn liefde tot de mensen die verschenen is. En door deze verschijning is men zalig geworden, niet door de werken der rechtvaardigheid die men gedaan heeft, maar naar Zijn barmhartigheid door het vernieuwende werk van de Heilige Geest die rijkelijk is uitgestort door Jezus Christus, onze Zaligmaker. Daarom moet Titus dit Evangelie in alle ernst verkondigen. Met welk doel? Opdat de gelovigen zorg dragen om goede werken voor te staan (HC Zondag 24). Deze goede werken zijn een middel om anderen tot geloof en bekering te brengen zoals we dat zien in Handelingen 2. De Heere deed dagelijks toe tot de gemeente die zalig werden. Geen beter evangelisatiemiddel dan een christen die door woord en daad laat zien en horen dat hij een christen is. Een leesbare brief van Christus.

Vs. 9. Tegelijkertijd moet Paulus waarschuwen tegen mensen die afbreuk doen aan de verkondiging van het Evangelie. Waar zij zich mee bezighouden is niet goed en nuttig. Daarom moet Titus hen wederstaan die van bijzaken hoofdzaken maken. In dit geval mensen die zich druk maken over geslachtslijsten, genealogieën en twisten over hoe je de wet moet uitleggen, bijvoorbeeld over wat men wel of niet eten mocht. Als zo bijzaken tot hoofdzaken worden gemaakt, wordt het heerlijk Evangelie van vrije genade gemaakt tot bijzaak. De duivel heeft niet liever dan dat er zoiets gebeurt in de gemeente. Titus moet zulke dwaze mensen weerstaan. Want waar zij mee bezig zijn is nutteloos en ijdel.

Vs. 10. Er is nog meer aan de hand: Titus moet een ketters mens verwerpen, niet gelijk bij de eerste ontdekking van zijn ketterij, maar nadat deze persoon een of twee keren ernstig vermaand is. Als men niet wil horen naar de gezonde leer van de Heere Jezus Christus, moet men een ketter verwerpen, hem niet langer ruimte bieden in het midden van de gemeente. Ketters zijn zij die een eigen onBijbelse mening hebben en deze zo op de spits drijven en daarin doorslaan, dat zij daardoor partijen scheppen in de gemeente en scheuringen veroorzaken.

Vs. 11. We merken dat Paulus niet een ketterjacht wil veroorzaken en bij het minste en geringste zo’n ketter onder censuur zet. Nee, na de eerste en tweede vermaning in de hoop dat hij terugkomt van zijn dwaling. Maar helpt het niet dan is er geen andere weg dan een ketter buiten de gemeente te sluiten, wetend dat de zodanige verkeerd is en zondigt, zijnde bij zichzelf veroordeeld. Een ketter heeft door te volharden in zijn dwaling het oordeel over zichzelf uitgeroepen. Helaas gebeurt dit maar al te vaak dat men volhardt in dwalingen, ondanks alle liefdevolle pogingen te corrigeren.

Vs. 12. Dit laatste gedeelte van de brief bevat een aantal persoonlijke dingen van de apostel Paulus. Maar ook deze persoonlijke mededelingen aan het adres van Titus hebben wij te lezen als het geïnspireerde woord van God. Daarvan kunnen wij leren als het gaat om de zorg voor de ambtsdragers en de gemeente. Paulus die van plan is in Nikopolis te overwinteren, wil dat Titus naar hem zal komen. Maar de gemeente zal op Kreta daardoor niet vacant zijn, want Paulus is van plan óf Artemas óf Tychikus naar Kreta te sturen in de plaats van Titus. Deze ontmoeting met Titus is bedoeld als een versterking van de gemeenschap der heiligen. Als het goed is zijn we geen solisten in de dienst van de Heere maar hebben we behoefte aan de gemeenschap der heiligen. Maar misschien heeft Paulus tegelijkertijd een ander werkterrein voor Titus. In 2 Timotheüs 4:10 schrijft Paulus over de zending van Titus naar Dalmatië. Een apostel is immers een voorbijganger en wordt dan weer tijdelijk gezonden naar waar het hard nodig is. Het werk op Kreta is intussen nog niet af want Artemas die wij verder niet kennen of Tychicus die wij beter kennen (zie 2 Tim. 4:12), zal in de plaats van Titus komen. Het is en blijft een komen en gaan van de dienaren van het Woord van God, maar het Woord bestaat in eeuwigheid.

Vs. 13. Zenas de wetgeleerde, een heiden-christen die goed thuis is in het Romeinse recht, zou goede dienst kunnen bewijzen op Kreta. En Apollos de man die machtig was in de Schriften, een redenaar tot en met, die zich vooral had laten onderwijzen door de eenvoudige gemeenteleden Aquila en Priscilla, en daarom zeer geschikt in de dienst van de Heere, deze twee broeders moet Titus zorgvuldig begeleiden op weg naar Nikopolis zodat hun niets zal ontbreken. Er moet voor hen die in dienst van de Koning der kerk zijn, gezorgd worden voor hun materiële en geestelijke noden.

Vs. 14. Hier vat Paulus heel de brief aan Titus samen door erop te wijzen dat allen die in Christus zijn door het geloof ook ijverig zullen zijn in goede werken.

Vs. 15. Zoals in alle brieven eindigt Paulus deze brief met de zegenbede die bedoeld is voor allen die ons liefhebben in het geloof. Zo willen wij ook deze Bijbelstudie eindigen: De genade zij met u allen. Amen.

Lunteren, ds. A.J. Schalkoort

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen