Het leven van Simson (5)

Gods zegen

We lezen in vers 24 dat het knechtje groot werd. Als een Nazireeër wordt hij voor de dienst van de Heere afgezonderd. Wijn noch sterke drank worden door hem gedronken. Met onrein voedsel komt hij niet in aanraking. Ongetwijfeld hebben zijn ouders hem verteld dat de Heere hem tot een groot werk geroepen heeft. Zo groeit die kleine jongen op. Van een baby wordt het een dreumes. Daarna een peuter. Een kleuter. Een schoolkind. Een tiener. Een puber. Ja, alles wat een mens in die periode mee moet maken, maakt Simson ook mee. Maar Manoach en zijn vrouw merken wel op dat er iets bijzonders met hun zoon gebeurt. We lezen het in vers 24: ‘De Heere zegende het’. Manoach en zijn vrouw mogen opmerken dat de Heere met Simson is. Dat zal voor deze twee ouders toch van de allergrootste betekenis zijn geweest. Niet zozeer dat Simson met de dingen van de Heere bezig is. Nee, ze merken op dat de Heere met Simson bezig is. De Heere zegent hun jongen. Ze mogen merken dat de Heere van jongs af aan van hem afweet en zorg voor hem draagt. We weten nog wel dat Manoach daar zo over in kon zitten. Hij had het biddend tot de Heere uitgeroepen: ‘Och, HEERE! Dat toch de Man Gods, Dien Gij gezonden hebt, weder tot ons kome, en ons lere, wat we dat knechtje doen zullen, dat geboren zal worden’. Nu mogen Manoach en zijn vrouw opmerken dat de Heere in alles voorziet. Het gaat immers om Zijn eer en verlossing. Daarom draagt Hij Zelf zorg voor Simson. Het laat zien, dat als de Heere tot een bepaalde taak, tot een bepaald werk, roept, Hij dan ook wil geven wat voor die roeping nodig is.

Gods leiding

De Heere zegent Simson. Maar dat niet alleen. Hij begint Simson ook te leiden. We lezen het met nadruk in vers 25. ‘En de Geest des HEEREN begon hem bij wijlen te drijven in het leger van Dan, tussen Zora en tussen Esthaol’. Al in zijn jeugdjaren trekt Simson naar het legerkamp van de Danieten. Het ligt blijkbaar in de buurt van Esthaol, een andere grensplaats met de Filistijnen. Als we de lijn van Zora naar Esthaol volgen, dan zien we dat de grens wordt gevolgd. Simson is dus steeds weer in het grensgebied te vinden. Het is een plaats waar je een jongere niet direct verwacht. Het is er gevaarlijk. Maar Simson trekt er naar toe. Daar hoeven zijn ouders hem niet toe aan te sporen.

Daar hoeven de stamhoofden van Dan hem niet voor op te roepen. Nee, het is de Heilige Geest Die Simson naar die plaats uitdrijft. Hij kan in Zora niet blijven. De Heere heeft hierin een andere weg met hem voor. De strijd met de Filistijnen moet worden gestreden. De kanttekenaren merken op dat Simson hier wellicht iets met de Filistijnen van doen heeft gehad. Als dat zo is, dan is de strijd met de Filistijnen hier begonnen. Dan heeft het verlossingswerk hier een begin gekregen. Het laat zien dat Simson inderdaad begint om Israël uit de hand van de Filistijnen te verlossen. Maar die verlossing verloopt heel anders dan zijn ouders voor ogen hebben.

Simsons keuze

We lezen in vers 1 van hoofdstuk 14 dat Simson op een zekere dag afreist naar Timnath. Net als Zora en Esthaol is het een plaats aan de grens met de Filistijnen. Maar dit keer is het een plaats die meer naar het westen toe ligt. Zora, Esthaol. En nu dus Timnath. Het zijn allemaal grensplaatsen. Simson zoekt de grenzen op. En dat niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk. Sterker nog, hij zoekt die grenzen niet alleen op, hij gaat er ook ruim overheen. Want daar in Timnath ontmoet hij een meisje. Ze is aantrekkelijk, zo lezen we in vers 3. Simson is er vast van overtuigd dat dit de vrouw is met wie hij zijn leven wil doorbrengen. Hij stelt het zijn ouders voor: ‘Nu dan, neem mij die tot een vrouw’. Deze vrouw is echter een Filistijnse. En dat terwijl de Heere in Deuteronomium 7 over het huwelijk met een heidense vrouw zegt: ‘Gij zult u ook met hen niet vermaagschappen; gij zult uw dochters niet geven aan hun zonen, en hun dochters niet nemen voor uw zonen’ (vers 3). De reden daarvoor noemt Hij ook in datzelfde hoofdstuk. ‘Want zij zouden uw zonen van Mij doen afwijken, dat zij andere goden zouden dienen; en de toorn des HEEREN zou tegen ulieden ontsteken, en u haast verdelgen’ (vers 4). En daar heeft de Heere Zijn volk niet voor over ‘Want gij zijt een heilig volk den HEERE, uw God; u heeft de HEERE, uw God, verkoren, dat gij Hem tot een volk des eigendoms zoudt zijn uit alle volken, die op den aardbodem zijn’ (vers 6). De vraag van Simson stelt zijn ouders voor een groot dilemma. Maar daarover in het volgende artikel meer.

Hardinxveld-Giessendam, ds. B.D. Bouman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen