De levenstrein

Ieder mensenleven kan vergeleken worden met een trein.
En wij mensen, met de passagiers die op reis zijn.
Zoals de trein reist van de eerste naar de laatste stad,
Is er een begin, en een einde aan ons levenspad.

Er is snelheidsverschil tussen een intercity en een stoptrein.
De ene mens zal ook eerder dan de ander bij het einddoel zijn.
Ieders leven is eenmaal begonnen.
En nu reizen we vooruit, met meer of minder tussenstationnen.

In de trein kun je kiezen, klas één of twee.
De ene persoon is sneller dan de ander tevree.
Het ene spoor is ruw, het andere glad.
Dat is het verschil tussen een moeilijk en een makkelijker levenspad.

Bij ieder tussenstation wordt de trein even stilgezet.
Alsof het zeggen wil: Opgelet!
Zit je nu nog op het goede spoor?
Misschien moet het nog veranderen, hoor!

Straks geeft de conducteur met zijn fluitje een sein.
Weer verder gaat de levenstrein.
Op het reisdoel aan, steeds meer en meer.
En eens stopt de trein voor de laatste keer.

In de trein zit je zelden alleen.
Soms zit je met velen, en soms maar met één.
Tijdens het leven is dat ook zo, dan met veel en dan met minder.
Met de één is het plezierig, van de ander heb je hinder.

Dat de wissels goed liggen is belangrijk op het spoor.
Anders gaat men op het verkeerde spoor door.
En komt er een rode seinpaal aan?
Dan kan je maar beter niet verder gaan.

Want als je je aan de seinpaal niet stoort.
Kan het zijn dat de levenstrein ontspoort.
Of brokken maakt en dat doet pijn.
Het kan zelfs voor altijd te laat zijn.

Twee belangrijke dingen hebben we nog gemist.
Dat zijn de bovenleiding en de machinist.
De machinist leidt de trein op het goede spoor.
En zonder de bovenleiding gaat de trein niet door.

In de trein is de machinist dus niet overbodig.
Zo hebben wij in de levenstrein Gods Woord als leidraad nodig.
En zoals de trein afhankelijk is van de bovenleiding.
Zijn wij van God afhankelijk in alle ding.

Onze levensreis ving eenmaal aan.
Om langs door God bepaalde stations verder te gaan.
Met veel mensen om ons heen,
Reizen we dus niet alleen.

Maar voor ieder persoonlijk is nodig: leiding van Boven.
‘t Is nodig dat we eenmaal mogen geloven
Dat Hij ons een geldig Plaatsbewijs heeft gegeven,
Om aan het einde van onze reis voor eeuwig bij Hem te mogen leven.

Want hoe we dan gereisd hebben met de levenstrein.
Dan zullen we voor eeuwig gelukkig zijn.
En langs welk hobbelig spoor we ook moesten gaan,
We komen dan alleen op het beste plekje aan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen