Rome wou den Bijbel van de openbare school hebben

Wij, menschen, weten nooit in het juiste midden te blijven, 't Is altijd weer de slingerbeweging. Hardloopen, stilstaan. Te veel vrijheid. En nu de reaktie — ik zeg nog niet in de Openbare School van Amsterdam — te veel gezag. Wat mag toch de reden zijn van de ver legenheid der onderwijzers en de bande loosheid hunner leerlingen? Zoek het vooral in het huisgezin, dat niet zonder recht de grondpijler van het maatschappelijke leven is genoemd. Hoe staat het in menig huisgezin in de groote stad? Alle geloof, alle traditie, alle gezag heeft men over boord gezet. De revolutie woedt in de harten, 't Is al opstandige taal, wat men hoort. Ouders en kinderen zijn gelijken. Gehoorzaamheid, onderdanigheid, verschuldigde eerbied, 't zijn ouderwetsche, belachelijke begrippen. Inderdaad, wanneer de ouders zichzelf niet meer zien als vertegenwoordigers Gods in hun gezin, maar allengs met de groote hoop afglijden langs den gladden weg der zoogenaamde vrijheid, moeten ze zich niet verbazen, dat er een tijd komt, waarop de kinderen precies zoo piepen als de ouden zongen. De tucht van Gods Woord, van Zijn vijfde gebod verdween. De huisvader zag zich, bewust of onbewust, niet langer als een profeet, een priester en een koning in zijn huis. Men ging gehoorzaamheid in huis en in de maatschappij vereenzelvigen met kruiperigheid en naar-de-oogen-kijkerij. Men sloeg precies den tegenovergestelden kant uit: ni Dieu ni maitre. En nu raakt meester in de klas verlegen met de consekwenties van zijn eigen stelsel. En in huis razen en vloeken vader en moeder, dat die brutale apen maar precies doen wat in hun malle kop opkomt. En de kinderen? Ze gaan hun eigen gang; vinden ze 't niet in huis, dan probeeren ze 't wel ergens anders. „Aan de ouwelui zich storen? Ze mogen opvliegen." Ziedaar de toestand en de taal, die men in menig gezin aantreft. Men heeft hier te maken met een geestesgesteldheid als ons geteekend wordt in den tweeden Psalm: loswerpen van alle touwen en banden. Derhalve zal het middel zijn, dat deze booze geesten, in de menschheid van onze dagen gevaren, beteugeld en uitgeworpen worden. „Alle ziel zij den machten, over hem gesteld, onderdanig," zegt Gods Woord. Maar het is waar ook, door het drijven van Liberalisme en Rome moest ter wille van hooggeloofde neutraliteit de Bijbel van de school. De school zonder Bijbel. Een school, tenslotte zóó neutraal, dat sommigen bezwaar maakten de kinderen het „Wilhelmus" te leeren. Hoe kan dan worden verwacht, dat ze nog wel het vijfde geboa, het eeren van vader en moeder, zouden leeren? En de verklaring van den Catechismus daarbij: „Aangezien het God belieft ons door hunne hand te regeeren?" Eerbied voor God, Zijn Woord, Zijn gebod kan de verhoudingen in de maatschappij weer herstellen. Daarom de Bijbel weer op school, in huis. De Bijbel als het boek van God; en niet van menschen. Dit is de zegenende kracht van den Christelijken godsdienst, dat hij niet alleen ouders en kinderen, maar overheid en onderdaan, patroon en werkman, meester en leerling in de rechte verhoudinn tot elkaar brengt. Vandaar, dat Paulus in zijn brief aan de Efeziërs, het zesde hoofdstuk niet begint: „Gij, kinderen, zijt uw ouders gehoorzaam want dat is recht", maar het „in den Heere" er bijvoegt. Dat is de spil waar het om draait. In huis. Op school. In de werkplaats. In den staat. „In den Heere", d.w.z. met elkaar behoorende tot Zijn verbond, met elkaar staande voor Zijn aangezicht, met elkaar steunende op Zijn genade. Ziedaar het rechte middel om de geestesgesteldheid, bij menigeen zoo verward en opstandig, weer om te buigen en den mensch, het gezin, de school weer in het rechte spoor te krijgen. Zou dat misschien één van de verborgen oorzaken kunnen zijn, dat juist van den kant der Openbare School weer gevraagd wordt naar den Bijbel op school? Maar 't zal een lange weg zijn om tot beterschap te komen. De vrijheidsroes, die een brutalen schooljongen tot zijn meester doet zeggen: je durft mij toch niet aanraken, ontstond ook niet op één dag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen