Uit het woord

Wat — wie is dat licht? Dat licht is het Woord, dat licht is God, dat licht is onze Heere Jezus Christus, want het Woord is vleesch geworden. Van dat licht zong de oude Simeon: „Een licht, zoo groot, zoo schoon, Gedaald van 's hemels troon, Straalt volk bij volk in d' oogen; Terwijl 't het blind gezicht Van 't Heidendom verlicht, En Isrel zal verhoogen."

Van dat licht hebben de profeten geprofeteerd, de eeuwen door. Dat licht is de Messias, de Christus, Hij is de ster in Jakob opgegaan. Jesaja profeteerde van dit licht. (Hoofdstuk 9 : 1; Hoofdstuk 60), Maleachi noemt dit licht, den Messias: „de Zon der gerechtigheid."

Hij was het Wiens ster de wijzen uit het Oosten zagen, Wien Johannes de Dooper getuigenis gaf; van Wien Johannes de apostel verklaarde: „Dit is het waarachtige licht komende in de wereld"; Die Zelf getuigde: „Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt zal in de duisternis niet wandelen"; en later: „Ik ben de blinkende morgenster."

Dit licht schijnt in de duisternis. Wat bedoelt Johannes met deze duisternis? Hij bedoelt daarmede het verduisterd verstand des menschen. En nu zegt hij niet: „het licht schijnt in de schemering, maar in de duisternis."

Die duisternis moet dan wel erg zijn bjj den mensch, die in eigen vermeend licht wandelt. Ja, zóó erg, dat hij geheel duisternis is: „eertijds waart gij duisternis." Die verduistering begon toen de mensch van God afviel. Toen werd hij verduisterd in het verstand. Hij kent God niet meer. Zijn hart is verhard, zijn wil ten kwade geneigd, zijn dichten en, trachten is boos, zijn genegenheden bewegen zich in verkeerde richting. Daaruit komen voort de zonde en de zondige daden, die de Schrift werken der duisternis noemt. De duisternis verblindt de oogen, de zonde het verstand des menschen, zoodat hij Gods toorn, Zijn plagen en straffen, de schande en de schade der zonde niet ziet. Daarom schaamt hij zich dikwijls later over wat hij vroeger deed.

In de duisternis kan men vriend noch vijand onderscheiden. Ook de zonde verblindt de oogen. Kaïn kende zijn broeder niet. Athalia bracht al het koninklijke zaad om: haar eigen kleinkinderen. De zondaar is zonder natuurlijke liefde. Door de duisternis wordt de mensch misleid; de zonde is de grootste misleidster. De duisternis maakt bang; en als de zonde begaan is, maakt zij den mensch doodsbang: verschrikking van rondom. De duisternis doet den mensch struikelen en vallen; de zonde werpt ,den mensch ter neder in de duisternis van allerlei ellende: des doods, der hel en deieeuwige rampzaligheid.

— Eenig licht is er in den mensch overgebleven, waardoor hij weet, dat er een .prod is, en dat Hij moet geëerd en gediend worden. Ook in de onderscheiding van goed en kwaad, hoewel hij zich daarin menigmaal vergist. Daarbij komt het licht van kunsten en wetenschappen. Maar ook hier is het licht duisternis, want zijn kunst gebruikt de mensch tot het vervaardigen van helsche werktuigen, om den naaste om het leven te brengen. Hoe meer hij uitvindt, hoe gevaarlijker hij wordt. En zijn wetenschap gebruikt hij, om zich in hoogmoed van God af te wenden. In deze duisternis liggen alle menschen van nature, beide Joden en Heidenen, want er is niemand ,die verstandig is.

. .en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen." Wij kunnen op tweeërlei wijze spreken van begrijpen. Vooreerst iets geheel begrijpen, met alles wat er toe behoort in zijn oorzaken en gevolgen. In dien zin begrijpt niemand het Goddelijk licht, geen engel en geen mensch. Het eindige kan het oneindige niet omvatten. Wij kennen ten deele.

Ten tweede begrijpen wij iets voor een deel. Gods kinderen begrijpen de verborgenheden van het koninkrijk der hemelen in zoover als tot hun zaligheid noodig is. Als de duisternis het licht begrepen had, zou het het licht niet verworpen hebben, pvïaar de duisternis heeft het licht: Christus verworpen. Die verwerping begon bij Zijn geboorte, ging door gedurende Zijn leven op aarde, en eindigde in Zijn kruisiging, en daarna werd Hij vervolgd in Zijn Gemeente. En nog altijd geldt: „.. wij prediken Christus, den Joden, wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid." 1 Kor. 1:23. Voorwaar!., het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen. Hoe is dat mogelijk?

Om te zien zyn drie dingen noodig: er moet licht zyn, het gezichtsvermogen, en een wil en begeerte om te zien. Zonder licht kan men, niet zien; de blinde kan ook bij het licht niet zien, evenmin als hy die zyn oogen sluit. Evenzoo is het op geestelijk gebied. Ik werk dit niet nader uit.

Wij worden in onze dagen in het verduisteren geoefend vanwege de groote werken der duisternis. Bidden wij, dat wij het Woord Gods niet mogen verduisteren: „Maar immers doen wij dat niet, maar b.v. de R.K. kerk met haar bijgeloof en afgoderij." Ik spreek u niet tegen, maar zijt gij er zoo zeker van, dat wij aan elke dwaling zijn ontkomen? Een oud schrijver zegt: „Wie meent, dat hij zonder dwaling is, steekt in een groote dwaling." „Zend, Heere, Uw licht en waarheid neder opdat die ons leiden!" „In Uw licht, zien wij het licht." Achter Jezus aan, Die gezegd heeft en zegt: „Die Mij volgt zal in de duisternis niet wandelen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen