Hoe Calvijn de kinderdoop zag - pagina 19

bij te brengen van de verplichting, die uit kracht van de Doop op het kind rust. M e t gepaste middelen, door leren, vermanen, bestraffen, desnoods met daden, moeten de ouders trachten het kind op te wekken tot liefde voor de dienst des Heeren en tot vreze voor Z i j n heilige N a a m . Lees nog eens Deut. 6 : 7: „En gij zult ze uwen kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op de weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat", Spr. 22 : 6 : „Leert den jongen de eerste beginselen naar de eis zijns wegs; als hij ook oud zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken" en Efeze 6 : 4: „En gij vaders 1 verwekt uwe kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de lering en vermaning des Heeren", A l zal het tot grote blijdschap van ouders strekken, wanneer hun kinderen lust betonen de Heere te vrezen, D i e het allerhoogst en eeuwig Goed is, het zal toch in de allereerste plaats te doen moeten zijn om de ere Gods. Dat zal de ouders ook moeten uitdrijven om het kind vroeg te Brengen in het huis des Heeren onder de bediening van het W o o r d Gods, en bij het volk des Heeren. Hier wordt het zaad der Gemeente, als het goed is, niet beschouwd als het vijfde wiel aan de wagen, maar men zal de kinderen onderwijzen, besturen, vermanen en betrekken i n de voorbede van degenen, die bidden hebben geleerd. Z o blijkt wel, dat er uit de bediening van de Doop aan onze kinderen voortvloeit een verbintenis: de ouders hebben beloofd en het is hun dure roeping, hun kinderen godzalig op te voeden. Die belofte heeft de Heere op goede gronden gevorderd van de ouders, want daardoor moge hun schuldige plicht te meer op hun hartworden gebonden. E n in het verbond (het formulier zegt het duidelijk) zijn twee delen begrepen. A l kunnen wij onze kinderen niet verder brengen dan onder de bediening van dat verbond, toch zal het ook hier zo zijn, dat er naast de belofte ook een eis is. Het kind, dat ze in de Doop aan de Heere hebben opgedragen, hebben de ouders dan toch zeker op te voeden naar Gods w i l , zo de Heere die i n Z i j n W o o r d heeft geopenbaard. W a t zal het vreselijk zijn, als die belofte wordt geschonden: het kind niet te brengen onder de middelen der genade! Hoe vaak horen we niet, dat men meent die middelen te kunnen verzaken: bekeren is Gods werk. M a a r men vergeet, dat de Heere ons bond aan de middelen en dat de Heere, ook al bindt H i j Z i c h niet aan die middelen, evenwel in de weg der middelen Zichzelven verheerlijkt, hetzij in Z i j n rechtvaardigheid aan degenen, die deze middelen verachten, of i n Z i j n souvereine genade aan degenen, die H i j roept door krachtdadige roeping des Geestes tot Z i j n heil. Daarbij komt nog, dat het ook zeker is, dat het sacrament des Doops afzonderend dient te werken. E e n gedoopte behoort niet met de wereldling te leven, die om G o d noch gebod geeft; behoort niet te leven, alsof hij niet was gedoopt, in afwachting, of het de Heere 19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen