Als een kindeke .... - pagina 5

jongen van 10, 12 jaar ziet op het kleine, hulpeloze kindeke neder; het acht zich hoger, minder afhankelijk, wijzer. Daarom gelden deze woorden, hoewel tot de volwassenen gesproken, ook voor kinderen. O o k zij moeten leren kleiner te worden. Het kindeke is het ideaal, dat de Heere Jezus kinderen, jongens en meisjes en v o l wassenen stelt.. Het zijn niet, zegt de Heere in Psalm 8, de geweldigen, de mensen, die we v o l verbazing aangapen, vanwege hun prestaties, uit wier mond G o d de lof ontvangt, die H e m toekomt. D i e lof heeft H i j Z i c h bereid uit de mond der zuigelingen. Het waren geen Overpriesters of Schriftgeleerden, die in de tempel de Heere Jezus toejuichten: „ H o s a n n a , de Z o n e Davids". E n de Heere Jezus verwijst de groten in het kerkelijk Jeruzalem, dat in he hemels Jeruzalem het kindeke H e m ere brengt, lof en aanbidding. Pas hebben Jezus' discipelen de les ontvangen, neergeschreven in het 18e hoofdstuk van het Mattheus-evangelie. Hebben zij deze les verstaan ? In Lucas wordt duidelijk het verband gelegd tussen de bijzondere gebeurtenis, dat moeders tot Jezus komen met hun kinderen en de discipelen deze ouders daarvan willen terughouden, met wat de Heere Jezus Z i j n discipelen met een plechtig: „ V o o r w a a r zeg Ik u " heeft toegevoegd, toen ze rondom nummer één wilden zijn. D e tollenaar uit Lucas 17 was zo'n kindeke geworden uit genade. Hij was bij het ontdekkend licht des Heiligen Geestes een hulpbehoevend mens geworden, iemand, die het niet meer wist, klein, teer, hulpeloos. H i j riep: „ O , G o d , wees mij zondaar genadig". Hij heeft het koninkrijk ontvangen als een kindeke. D e hooggevoelende Farizeeër is er voor eeuwig buiten gebleven, „ W a n t een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelf vernedert, zal verhoogd worden". D e Engelse predikant Spurgeon heeft gezegd: „ E e n vogel, die op zijn eieren zit, of de wacht houdt bij zijn jongen, wanneer de eieren pas uitgebroed zijn, heeft het hart van een moeder en wijdt al zijn zorgen er aan om zijn jongen te voeden. Andere vogels mogen naar hartelust rondvliegen, maar deze vogel zit roerloos deze dag en nacht, of vliegt slechts even weg, om voedsel te zoeken, teneinde de honger van zijn kroost te stillen". A l s het moeders zijn geweest, die hun kinderen tot Jezus brachten, zal het uit het oogpunt van grote zorg zijn geweest voor het welzijn van haar kinderen. Het moederhart gaf het in: laten we onze kinderen bij Jezus brengen, opdat H i j ze de handen kan opleggen en bidden zal voor hen. Z i j doen dit uit eerbied voor de Meester, D i e zoveel indruk maakt in Galilea door Z i j n W o o r d en werken. D e zegen, die Z i j n handen kunnen meedelen, achten ze meer dan goud, hun kinderen zouden er zeker gelukkig door worden. N e e n , ze brachten hun kinderen niet, omdat ze ziek waren. 4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen