Kaspar Schwenckfeld - pagina 6

een hemels beroep deelachtig maakte. M e t een goed geweten en in volkomen overgave wenste hij zijn Koning te dienen in de Geest en zich te beroemen in de Heere Jezus Christus. H i j noemt het voornaamste keerpunt in zijn leven, een wedergeboorte door de Heilige Geest. H i j zegt er v a n : ,,De genade Gods is niet aanwezig en morgen weer weg, zij blijft altijd bij de kinderen der genade. A l wordt zij niet altijd even sterk ervaren, in die ervaring ligt de genade niet. Het is aan de hemel ook niet altijd licht, ofschoon de zon zonder ophouden bij dag altijd schijnt". Opmerkelijk is ook deze gedachte: ,,Met de genade Gods is geloof en kennis verbonden. Het christelijk geloof is niet blind, noch onwetend, het is een licht v o l goddelijke wijsheid, vol weten, zekerheid, kennis en waarheid." Schwenckfeld spreekt gaarne over een Bijbelse bekering en hij verstaat daaronder: het kennen v a n Jezus bij levende innerlijke bevinding, Hem aannemen in al Z i j n rijkdom door het geloof, te proeven en te smaken in het hart Z i j n liefde. W e kunnen wel opmerken, dat Schwenckfeld hier w e l heel dicht staat bij Calvijn, wanneer deze spreekt over het geloof. W a t is er toch weinig veranderd ! D e Lutherse predikanten vinden de prediking, waarin Schwenckfeld spreekt van dit leven en v a n de noodzaak om daaraan bij bevinding iets te kennen, mystiek. Schwenckfeld heetten ze een mysticus. In werkelijkheid was zijn prediking reformatorisch in de goede zin van het woord. D e mystici zoals men die vóór de Reformatie i n de Roomse kerk ook wel kende, was het niet te doen om evangelie-prediking en om een levend gemeenschapsleven binnen de kerk des Heeren. Schwenckfeld heeft zijn leven lang niet anders bedoeld dan: v o l geling te zijn van Luther, het verbreiden v a n zijn geschriften, het W o o r d Gods te prediken, v a n de daken te prediken de levende Christus, zoals de kerk des Heeren H e m leert kennen door het getuigenis des Heiligen Geestes in het hart. D a n alleen maakt de prediking een verkondiging van het levende W o o r d . H e t alleen geschrevene W o o r d wordt immers zonder de Heilige Geest niet verstaan en ook niet levendig ervaren in de ziel. M e n leze 1 Petr. 1 : 23. Schwenckfeld was bang voor een „dode" prediking. Houden we even in het oog, dat Schwenckfeld nog steeds secretaris en raadsheer is van de hertog van Silezië ? H i j staat niet buiten de praktijk van het leven en heeft gelegenheid te over om na te gaan, welke uitwerking de Reformatie heeft in zijn land. Het snijdt hem door het hart, wanneer hij bemerkt, hoe velen de Roomse kerk hebben verlaten, ook w e l het Evangelie prijzen, maar toch een „boos en ergerlijk leven lijden". W e r k e l i j k , de leer v a n Luther, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken, maar uit het geloof alleen, had diep ingeslagen. Schwenckfeld merkt echter op: „De meeste mensen vallen weer, nog wel onder de schijn van het Evangelie en de rechtvaardiging 5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen