Kaspar Schwenckfeld - pagina 4

i

„De Heere moge ons meer en meer inleiden in Z i j n W a a r h e i d door Z i j n Heilige Geest, opdat wij H e m met ons gehele hart mogen liefhebben en zoeken, H e m door het geloof de eer mogen geven en in alle wegen v a n druk en moeite door Z i j n genade en barmhartigheid een goed en blijmoedig geweten mogen hebben." V o o r a l onder de boeren in Silezië vond Schwenckfeld gehoor. Steeds horen we hem aandringen niet op geloof alleen, maar ook op de vruchten des geloofs. Het geloof, dat de zondaar in een rechte verhouding stelt in Christus tegenover een heilig en rechtvaardig G o d , moet worden getoond in een nieuw leven. M e t veel liefde en toewijding begaf Schwenckfeld zich tot de studie van de Heilige Schrift. Ijverig studeerde hij Hebreeuws en Grieks om Gods W o o r d ook in de grondtaal te kunnen lezen. Hierbij kwam de ernstige vraag bij hem op, f Luther, vooral wat betreft de leer van het H e i l i g A v o n d m a a l , wel schriftuurlijk was. Schwenckfeld kan deze gedachte, als zou Luther, v a n wie hij zoveel hield en die hij zo hoogachtte, niet de weg volgen, hem in de Heilige Schrift geopenbaard, niet voor zichzelf houden. Hij schrijft Luther hierover en in 1525 (het was winter) reist Schwenckfeld zelfs naar W i t t e n b e r g in Saksen, om persoonlijk met Luther te spreken. Vriendelijk ontvangt Luther de Sileziër. E r werd gesproken over drie belangrijke zaken: de sacramenten, de noodzaak van kerkelijke tucht en de toekomst der kerken. Schwenckfeld beoogde: alle van G o d geroepen leraren moesten elkaar de hand reiken tot opbouw der christelijke gemeente. Luther heeft toen o.a. gezegd: „Ja, geliefde Kaspar, maar er zijn niet veel oprechte christenen; ik zou er graag twee bij elkaar zien; ik weet er echter niet één." Kort daarop schreef Luther (januari 1526) in een woord-vooraf op één zijner boeken over de kerk. Duidelijk komt hetgeen de Reformator daar schrijft overeen met de schriftuurlijke opvattingen v a n Schwenckfeld. Het is wel de moeite waard, enkele gedachten uit de inleiding tot dit boek („Deutsche Messe und O r d n u n g des Gottesdienstes") over te nemen. „De juiste orde in de kerk verkrijgt men dan pas, wanneer zij niet onder allerlei volk vergadert, maar wanneer zij, die met ernst christen zijn willen en het Evangelie in w o o r d en daad belijden, bij name worden ingeschreven, ergens in een huis (kerkgebouw) bijeenkomen tot gebed, tot het lezen van Gods W o o r d , om de sacramenten te ontvangen en andere christelijke werken te doen. In zulk een geordende kerk kan men degenen, die onchristelijk zijn i n leer en leven, kennen en ze bestraffen, trachten hen .tot inkeer te brengen en zo nodig kan men ze uitstoten of in de ban doen naar de regel van M a t t h . 13. H i e r kunnen we vrijwillig aalmoezen geven aan de armen, zoals Paulus daarvan schrijft in 2 C o r . 9. Alles moet zich dan naar het W o o r d des Heeren richten 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen