Het wezen van het Calvinisme - pagina 9

zeiden ze, die naar beide zijden kan worden omgebogen. We zien in deze enkele aanhalingen, hoe Calvijn inderdaad gebroken heeft met de oude theologen en ook met de Scholastici der Middeleeuwen. Voor hem is het Woord des Heeren alleen Waarheid. 2 Cor. 3 : 17 zegt, dat waar de Geest des Heeren is, daar is vrijheid. Wij zijn dienstknechten der zonde. Wat zouden we ons dan beroemen op een vrije wil ! De mens van nature is overwonnen door de vorst der duisternis, heeft het kwade en de zonde in zijn hart vrijwillig en moedwillig toegelaten. Wat zou hij zich nog beroemen op een vrije wil ? Wie ons overwint, diens dienstknecht zijn wij. Welnu, we dienen van nature de vorst der duisternis en, na ontvangen genade, Hem, Die gezegd heeft: Zonder Mij kunt gij niets doen. Als Calvijn zekerheid heeft ontvangen omtrent deze zaken in de Heilige Schrift, dan speurt hij na de ouden als Augustinus en Cyprianus, die toch in hun geschriften blijk geven, een helder inzicht te hebben ontvangen in het Woord des Heeren. Zo heeft Calvijn zich losgemaakt van de filosofie om zich geheel te onderwerpen als een behoeftig leerling aan de leer der Heilige Schrift. „Wat ons behaagt," zegt Calvijn, „is de ootmoed en deze wordt alleen bekomen in de weg van ware zelfontdekking en van waarachtige Godskennis, die Heilige Geest in het hart van de uitverkorenen des Heeren werkt." Deze wordt in de filosofie gemist. De apostelen stonden in woord en geschrift en in geheel hun geloofsleven vijandig tegenover de filosofie, tegenover wat de mens uit en door en van zichzelf denkt. N a lange eeuwen van vertroebeling keert Calvijn terug tot de Heilige Schrift. Dat betekent Reformatie ! 14.

Hoe dwaas moeten wij dus de pogingen noemen, die worden aangewend om het Calvinisme terug te brengen tot wijsgerige stelsels, tot het kennen en denken van de mens. En wellicht is het nog dwazer om te menen, dat, uit wat Calvijn heeft neer mogen schrijven en heeft mogen prediken, is af te leiden een calvinistische filosofie. Het ware christendom (en dus ook niet het Calvinisme) biedt ons geen programma, noch voor het denken, noch voor het leven van de mens. Het wil tot zinvolle werkelijkheid brengen, wat de Heere in Zijn schepping en voorzienigheid geeft; het wil dit gericht zien op de eer en verheerlijking van Gods Naam. Welke geleerde het ook zou wagen, zich daarin te begeven, steeds zullen we hem ervan moeten verdenken, dat hij naast hetgeen Calvijn heeft geschreven en heeft geleerd, wijsgerige factoren gaat invoeren, die hij aan zijn eigen denkwereld heeft ontleend; dat deze geleerden dan ook weten, dat zij daarmede aantasten het wezen van het Calvinisme en het Calvinisme terugvoeren tot wat de theologie in de Middeleeuwen was: een mengelmoes van religie en wijsbegeerte. Heus, Calvijn had de steun van de filosofie van het denkend vernuft van de mens niet nodig. Het Calvinisme van onze dagen, indien het Gereformeerd protestantisme 8

Scheiding van menselijke wetenschap en het weten des geloofs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen