Is iemandt goedes moedes, die singe Psalme - pagina 57

Prozatekst - Marnix van St. Aldegonde DEN XLH. PSALM David sijnde uyt Godes gemeynte gebannen, beklaegt sijn afwesen van des Heeren dienst, de godslasteringen sijner vyanden, ende de swakheyt sijns gemoets : doch evenwel verwekt hemselven tot een vaste hope ende vertrouwen op des Heeren genade. 1. 2. 3.

4.

5.

6.

7.

8.

60

Een berichtliet Davids, voor den Oppersangmeester, onder de kinderen Korah. Gelijk een hert hijgt na waterbeken, also hijgt mijn siele na dy, o God. Mijne siele dorstet na God, na den God des levens : wanneer sal ik komen ende verschijnen voor het aengesichte Godes ?

Mijne tranen sijn my tot spijse geworden by dage ende by nachte, dewijle men dagelijks tot my segt, waer is dijnen God ? Ik stortte mijne siel over my uyt, als ik daer op denke hoe ik plach door te treden met eenen hoop volks ende trat sedichlijk met hen, tot aen Godes huys, met stemme der vreugden, ende der danksegginge, onder een danssenden menichte van volke. Waerom verlaetstu dy mijne siele ende woelest binnen my ? wacht slechts op God, want ik sal hem doch loven van wegen des menigfuldigen heyls van sijn aengesicht. , O, mijn God, mijne siele verslaet haer binnen my,

omdat ik dijns indachtig ben, van over het lant des Jordaens, ende der Hermoniten, ende van den berg Mishar. Den eenen afgront roept den anderen afgront toe, op het gedruys van dijne watersluisen :

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen