Is iemandt goedes moedes, die singe Psalme - pagina 87

Marnix van St. Aldegonde DEN CXXXVII PSALM

96

1.

Doe wy bedruct i n ballingschap geweken, Daer säten neer aen Babels waterbeken : End dochten vast op Sions heyige Stadt: Wy mackten ons i n onse tranen nadt. End hingen daer bij 'tstil geruysch der stroomen Ons' luyten stom aen groene wilgeboomen.

2.

Doe quam daer by 't volck, dat ons had gevangen, End spotsche wijs af hiesch ons blij gesangen : Singt, spraken sy, singt nu van Sion iet. Ach, seyden wy, hoe souden wy Gods liedt, Hier singen, zijnd' i n een vreemt lant geseten, Bij lien die niet van God den Heer en weten ?

3.

Soud' ick eylaas, om eenig kruys oft smerte, Jerusalem, dy stellen uyt mijn herte : So moet mijn handt vergeten 't snarenspel. Mijn dorre tong kleef aen 't gehemels vel, So ick dijns niet gedenck, end dijne deugden Stel tot den grond end hoofdstuck mijner vreugden.

4.

Maer Heer, w i l oock op Edoms volck gedencken, Dwelck ons te spijt, alsomen ons quam krencken, Doe Godes handt Jerusalem besocht, Riep uyt de keel al wat het roepen mocht: Ruyckt af, ruckt af, laet tot den gront uytrijven, End geenen steen meer op den andren blijven.

5.

D u Babel oock salst worden woeste velden, Wel hem, die dy het selve sal vergelden, Dat du ons nu gedaen hebst tot oneer. Wel hem voorwaer, die dijne kinders teer, Van 's moeders borst (niet achtend' op haer crijten) Met cracht geruckt, aen steenen sal versmijten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen