Het zenuwachtige kind - pagina 19

bij de geringste lichtflits. Direct verbinden ze er wat vreselijks aan. Zulke voorbarige angsten, ook wel phobiëen genoemd, dienen bestreden te worden. Ze voeden de bron van zenuwachtigheid. Onnodige en voorbarige angst kan leiden tot gedachten die blijven kwellen. Op die manier wordt 't een levenslange marteling. De strijd hiertegen moet weer langzaam, geleidelijk en liefdevol gestreden worden. Een bijzondere bron van zenuwlijden. Een bijzondere bron van zenuw-lijden is het „zich-zelf-interessant vinden". Anders gezegd : het teveel met zichzelf zijn ingenomen. Nog anders : het teveel met zichzelf bezig zijn. Nog duidelijker misschien : het zichzelf niet kwijt kunnen raken. Ik acht het als bekend, dat we ons allemaal van-huis-uit nogal wat gevoelen. De hoogmoed zit ons in 't bloed. Als we dit ook in onze kinderen waarnemen, moeten we wel op onze hoede zijn. Ze willen te hoog grijpen, ze willen met ouderen meedoen, ze moeten zich laten gelden. En dat brengt extra inspanning mee, die ze niet allen kunnen opbrengen. Dan worden ze slachtoffer van zichzelf. We zullen ons zenuwachtig ventje dan wel eens apart moeten nemen of hem verwijderen uit een gezelschap, waar het de gevierde man wil spelen. Natuurlijk moet dit tactisch gebeuren, niet abrupt een einde doen nemen. Hij moet vader even helpen of voor moeder een nodige boodschap doen. Vat u ? Onrecht leren dragen. We moeten onze kinderen wapenen voor het leven. Dit kan geschieden door ze reeds vroeg te leren om miskenning, leed, teleurstelling, ja zelfs onrecht te dragen. Hoe eerder hoe beter, want bij het groter worden ontkomt niemand hieraan. Houd uw jongen voor om verongelijking manmoedig te dragen. Bedwing uw meisje als het zich ten achtergesteld gevoelt. Onrecht dragen, een zwaar werk, ook voor de groten. Hoe zullen we dat onze kinderen leren ? Dan zullen we ze er zelf in moeten voorgaan. Hoe dikwijls horen we niet ook in onze gezinnen - dat de kinderen worden aangezet om onrecht te wreken, inplaats van om onrecht te dragen. De onderwijzeres en onderwijzer op de school zullen 't u wel vertellen hoe de kinderen zeggen : „Mijn vader heeft 't zelf gezegd, sla d'r maar op !" En heus, dit is voor een kind een heel aannemelijk advies. Het lijkt erg natuurlijk. Alleen... het is niet Schriftuurlijk. Zulke onschriftuurlijke „vaderlijke" adviezen leiden uw kind op 't verkeerde spoor. Gods Woord behoef ik in dit verband toch niet te laten spreken. Het voorbeeld van de Mens met een hoofdletter spreekt genoeg. Het schijnt soms wel of dit alleen voor bekeerde mensen is. Als je onbekeerd bent, dan .. ja wat dan ? Dan geldt de eis van Gods Woord niet minder : bekeert u ! „Die als Hij gescholden werd, niet wederschold". 19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen