Open brief aan ouders over hun kinderen - pagina 5

met de kracht van een wervelwind soms - in het licht van Gods Woord wilt bezien (hoe noodzakelijk is dat! I I), zult U plotseling komen te staan voor de diepe ernst van de toestand, waarin onze jongemensen verkeren ; in feite buiten hun schuld, want het komt alles als een grote en bange verzoeking over hen. Ouders I zo er iets in Gods Woord is, wat als een Goddelijke weldaad wordt genoemd en wordt aangeprezen, dan is het wel het acht slaan op en het zich vastklampen aan de vastigheden, die de Heere in Zijn Woord heeft geopenbaard. Lezen we niet telkens van een vast verbond, dat de Heere maakt met Zijn volk ? (Ps. 89 : 29). Getuigt Jeremia niet: Elkeen der gedachten des Heeren staat vast ? (51 :29). Nodigt de Heere door Jeremia Zijn volk niet u i t : Roep tot Mij en Ik zal u antwoorden en Ik zal u bekend maken grote en vaste dingen, die gij niet weet ? (Jer. 33 : 3). Het geloof, dat de Heilige Geest in het hart van de wedergeboren mens werkt, is dat niet een zeker weten en een vast vertrouwen ? En dat niet, omdat bij Gods kinderen alles zo vast ligt, maar omdat Gods genade in Christus zo vast ligt. Gods beloften zijn vast en Gods trouw in de vervulling van Zijn beloften wankelt nooit. Paulus roept het Gods kinderen dan ook steeds weer toe : Indien gij maar blijft in het geloof, gefundeerd en vast en niet bewogen wordt van de hoop des Evangelies (Col. 1 : 23). Ouders, U allen, zonder onderscheid, moge ik wijzen op het woord, dat U en mij aangaat: Wij hebben het profetische woord, dat zeer vast is... (2 Petr. 1 : 19). Het is vast, want de Heilige Geest heeft dat Woord doen neerschrijven en Hij is de Geest der Waarheid. Wat zou het steeds weer onze bede moeten zijn, juist in deze tijd : Heere, maak in Uw Woord mijn gang en treden vast, en : Vernieuw in mijn binnenste een vaste geest. Het kan niet anders, of onze jongens en meisjes worden in deze tijd als de baren der zee op en neer geworpen. De apostel Judas noemt degenen, die door hun ongeloofstheorieën onze jongens en meisjes op en neer werpen op de baren van hun gevoelsleven, zélf „wilde baren der zee, hun eigen schande opschuimende". Welk een opdracht hebben we als ouders in deze tijd ! De apostel Petrus schrijft over ongeleerde en onvaste mensen, die de Heilige Schrift verdraaien tot hun verderf en hij waarschuwt ernstig : Gij dan, geliefden, zulks tevoren wetende, wacht u, dat gij niet door de verleiding der gruwelijke mensen mede afgerukt wordt en uitvalt van uw vastigheid. (2 Petr. 3 : 16). Kan van óns wel gezegd worden, wat Paulus zag in de gemeente te Colosse : Mij verblijdende en ziende de vastigheid van uw geloof in Christus ? (Col. 2 : 5). Wanneer hiervan niets bij ons als ouders gevonden wordt, in welk 4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen