Conferentie
voor gewezen rooms-katholieken op 26 en 27 april in het Maarten Maartenshuis te Doorn.
Onder de aanwezigen waren 6 gewozenpriesters, verschillende voormalige kloosterlingen en vele ex-r.k. leken. Verder was er een geboren protestant, die er over dacht naar het rooms-katholicisme over te gaan en er waren geboren protestanten, die uit belangstelling aanwezig waren, waaronder verschillende predikanten. Door Ds. Hegger werd gesproken over het onderwerp; „Geloof en vrijspraak van de schuld in tegenstelling met de biecht".
Sterk werd benadrukt, dat cle rechtvaardigmaking iets is, dat buiten de mens gebeurt. Het is iets van God (Eph. 2, 1-10). Grondslag van ons heil berust in een goddelijke vrijspraak. Dc enige kans van redding lag, na de zondeval, bij God. Gods heilsbesluit is door de Bijbel tot ons gekomen. Gods Zoon nam onze schuld op Zich; de vrijspraak is nu daar: zonder en buiten ons! Vrijspraak over allen, die in Christus verbonden zijn. Vrijspraak verwezenlijkt door het geloof. Dat geloof heeft niets van verdiennste; dat geloof neemt die gratis vrijspraak aan.
Met geloof is wezenlijk de rouwmoedigheid verbonden. Een begenadigd zondaar mag nooit vergeten wat hij wezenlijk is: simul iustus et peccator; zondaars blijven we en toch gerechtvaardigd. We zijn alléén waarachtig t.o.v. God als altijd dc rouwmoed meespreekt.
VERSCHIL MET ROME
Reformatie leert: éérst is daar de vrijspraak. Op grond van die vrijspraak lyegint het in ons te zingen. Rome leert God stort éérst de liefde in onze harten. Omdat wij God liefhebben, daarom spreekt God ons vrij- Vergeving volgt uit dc liefde. Genade is: God maakt ons éérst anders n.1. wederom tot een Hem liefhebbend mens; daarom krijgen wij dan vergeving. De Reformatie zegt neen op die Roomse leer: God moet ons éérst vrijspreken, dan komt de liefde in ons naar boven.
llome's leer vinden we terug in de biecht. De biecht is een bemiddelingsinstituut om die vergeving in ons hart te brengen. Onvolmaakte berouwspijt, omdat men Gods rechten tekort deed. Door de absolutie van cle priester wordt het onvolmaakte berouw omgevormd tot volmaakt l>crouw en dus is de liefde er, dus volgt de vergeving. Door dc vele voorwaarden voor een geldige biecht komt de pure genade van dc vrijspraak bij Rome op cle achtergrond.
De penitentie doet afbreuk aan de soevereine vrijspraak. Het berouw: alsof wij door het berouw de vergeving verdienen. De biecht concentreert de mens op zichzelf. De Reformatie leert ons uit onszelf te treden en leert ons zien naar Gods heerlijkheid in Christus Jezus. In het ene heil van Christus ligt het heil vast in Zijn bloed en in Zijn beloften.
REFERAAT VAN BROEDER
W. M. A. KUIN In de avonduren hield broeder W. M. A. Kuin zijn referaat, dat als titel droeg: „Geloof, dat ons met Jezus verenigt, in tegenstelling met de communie". Broeder Kuin in omgekeerde volgorde te werk en begon bij de leer van Rome. Uitgaande van de algemene sacramentenleer, dat deze „ex opere opcrato", ipso facto de aangeduide genaden veroorzaken, mits de ontvanger geen beletsel stelt, werd dit in toepassing getoond bij de eucharistie. De communie heeft volgens Rome als eerste uitwerking de vermeerdering van de heiligmakende genade en als tweede: vermeerdering van de habituele liefde, bijgevolg intensivering van cle vereniging met Jezus, waarvan de liefde „eausa forma- !is" wordt genoemd. Na een uiteenzetting van Rome's leer over de aard der vereniging met Jezus in dc communie werd nog heel even stil gestaan bij dc praktijk, waarbij genoemd werden: de kinclercommunie, de vruchteloosheid der veelvuldige communie en de prak- 7 tijk van het communie uitdelen en van het ter communie gaan.
Hierna werd de reformatorische leer van het Avondmaal uiteengezet: Het Avondmaal als verkondiging van dc heilsbetekenis van het lijden en de dood des Heren. Dat heil wordt verkondigd, door de werking van de Heilige Geest. Dat heil is Christus, met Wie wij in het geloof in relatie treden. Het Avondmaal is een Verbondsmaallijd, dat een verbond tussen God cn mens bevestigt, waarbij het initiatief geheel en al van God uitgaat, die hier de Eerste en de Laatste is.
Op zichzelf beschouwd is het Avondmaal ook een gelijkenis: van het verbroken lichaam en het vergoten bloed van Jezus Christus. Na een uiteenzetting over dc verenigende functie van het geloof in de Schrift, werd aangetoond, dat het geloof niet is: een menselijke prestatie. Het geloof wordt door de Heilige Geest, dit is door God Zelf in mijn hart gewerkt. Het geloof is een vrucht van het feit, dat God ons de hand heeft toegestoken. Het geloven is een •horen wat God zegt, maar gelijkertijd ook een doen wat God zegt. Geloven sluit in: gehoorzaamheid des geloofs.
Aan de hand van de Schrift werd aangetoond, dat het alleen door dat geloof is, dat wij heilszekerheid hebben, dat wij vergeving van zonden hebben, dat wij behouden zijn, dat wij een erfdeel hebben onder de gcheiligden, dat wij de gerechtigheid Gods bezitten, ja, dat wij verenigd zijn met Jezus Christus. Het is door het geloof in de Zoon van God, dat wij leven (Gal. 2 : 20). Omdat ons geloof zwak is, daarom is het nodig, dat onze vereniging met Jezus, in en door het geloof, telkens opnieuw bevestigd en geïntegreerd wordt. Daarvoor dient het Avondmaal. Wij hebben dit voedsel voortdurend nodig.
Dc leer van Zwingli, Luther en Calvijn werd kort weergegeven. De alomtegenwoordigheid van Christus' lichaam werd onaanvaardbaar geacht (Luther), maar de Heilige Geest is de band der gemeenschap met het ware lichaam en bloed van Christus. Ons geloof aanvaardt en accepteert, wat 'het verstand niet begrijpt: dat de Geest waarlijk verenigt, wat door plaatsen van elkaar gescheiden is: Christus' lichaam in de hemel en wij op aarde (Inst. IV, 17, 10). Er is een werkelijke tegenwoordigheid van Christus bij het Avondmaal, maar niet onvoorwaardelijk, doch voorwaardelijk: Zijn tegenwoordigheid kan alleen in het geloof, dit is door de Heilige Geest gesmaakt worden-. Door het geloof, in de kracht van de Heilige Geest smaken wij het lichaam en het bloed des Heren, daar waar onze mond eet en drinkt brood en wijn (dus geen transsubstantiatie!). Door de dienst der elementen (brood en wijn) eten en drinken wij in het Avondmaal het ware lichaam en het ware bloed des Heren, niet met onze mond en onze tanden, maar: in het geloof, door de kracht van de Heilige Geest, door de dienst van brood en wijn. Zonder geloof is er dus geen enkele vorm van vereniging met Jezus, ook niet bij het Avondmaal. Ook hierna volgde er een levendige discussie, waaraan alle deelnemers hun naam als „deelnemer" eer aan deden.
(Overgenomen uit: „De Rechte Straat")
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 mei 1958
Protestants Nederland | 8 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 mei 1958
Protestants Nederland | 8 Pagina's