Het protestantisme in Columbia

„Het bezoek dat paus Paulus vorige maand aan Columbia heeft gebracht, vestigde weer eens de aandacht op dat land en ontlokte aan verschillende lezers de vraag: wat is de huidige situatie van het Columbiaanse protestantisme." Met deze woorden begint een artikel, geschreven door L. M. P. Scholten in de Nieuwe Haagse Courant van 7 september jl. onder de titel: „Protestanten leven in Columbia onder r.k. druk."

In dit artikel wordt de inhoud weergegeven van een brief, die de voorzitter van de Presbyteriaanse Kerk van Columbia, ds. Aristobulo Porras, heeft gezonden naar het internationaal eucharistisch congres, dat in Bogota (de hoofdstad van Columbia) werd gehouden toen de paus daar was.

Ds. Porras was uitgenodigd, om de „Oecumenische Dag" van dit congres mee te maken. Hij antwoordde, dat het hem tot zijn spijt niet mogelijk was deze dag bij te wonen en schreef: „Wij, protestanten in Columbia, proberen te vergeven, wat er in de afgelopen twintig jaar is gebeurd."

„Af en toe brengen onbezonnen daden van sommige rooms-katholieke geestelijken de onaangename herinneringen van het verleden weer terug", voegde hij daaraan toe.

Het artikel meldt verder, dat ds. Porras zes punten opsomde, die voor dc protestanten het meest ergerlijk zijn t.w. (1) Er zijn wetten in vele provincies, die protestantse kinderen op openbare scholen verplichten, de mis bij te wonen en lessen in de r.k. godsdienst te volgen. (2) Protestantse onderwijzers mogen geen les geven op openbare scholen omdat de plaatselijke priester volgens regeringsbesluit in elke gemeente het hoofd is van de onderwijscommissie en tevens de plaatselijke inspecteur van het onderwijs. (3) Protestanten kunnen niet op openbare begraafplaatsen worden begraven, omdat deze onder toezicht staan van de R.K. Kerk. (4) In 75 procent van Columbia (de zgn. r.k. missiegebieden) mogen geen protestantse scholen bestaan. (5) Protestantse huwelijken worden door de overheid niet als geldig erkend, terwijl de procedure voor burgerlijke huwelijkssluiting traag is en vernederend. Bovendien worden deze burgerlijke huwelijken niet door de R.K. kerk erkend. (6) Protestantse denominaties worden niet door de regering erkend als wettige kerken met dezelfde rechten als de R.K. kerk.

„Het zijn deze punten," schreef ds. Porras, „die maken dat het gevoel van onrecht cn vijandschap jegens de Rooms-Katholieke kerk blijven bestaan. Als deze conflictpunten weggenomen zijn, zal de verstandhouding tussen Uw kerk en de mijne belangrijk verbeterd zijn."

De heer Scholten geeft vervolgens een overzicht van de geschiedenis van het protestantisme in Columbia waaraan wij in het kort het volgende ontlenen: In 1859 kwam de eerste protestantse zendeling in dit land: de Amerikaanse presbyteriaan H. B. Pratt. Er was aanvankelijk geringe groei, maar in de liberale regeringsperiode 1930 - 1948 gingen vele deuren voor het protestantisme open. In 1948 kwam echter een ultra-conservatief regime aan het roer. Honderden protestanten werden door de staatspolitie gevangen genomen en gemarteld, waarbij tientallen de dood vonden. In 1951 riep de bisschop van Santa Rosa in een brief zonder meer op tot „uitroeiing van alle anti-katholieken." In de periode van 1948 tot 1957 werden 116 protestanten vermoord, 67 kerken verwoest, meer dan 200 scholen gesloten. De regering die in 1957 de macht overnam, maakte onder druk van de wereldopinie aan de openlijke vervolgingen een eind, zodat deze hun georganiseerd karakter verloren.

Dc moeilijkheden die zich thans voordoen hebben meer het karakter van kleinzielige plagerijen en komen voornamelijk voor in de meer achterlijke plattelandsgebieden. Uit de zes door ds. Porras geformuleerde klachten, blijkt echter wel dat er nog vele beperkende bepalingen zijn, al meent de schrijver van het artikel te kunnen stellen, dat het nieuwe klimaat van het Tweede Vaticaanse Concilie tóch wel tot Columbia is doorgedrongen.

Verrassend is de stijging van het aantal protestanten: het gezamenlijk aantal leden van de protestantse kerken steeg in de jaren 1960 tot 1966 van 33.000 tot 64.000. Het aantal kerkgangers werd in 1966 zelfs geschat op 225.000 ( = 1,4 procent van de bevolking).

Wij willen aan het voorgaande nog toevoegen, dat „beperkende bepalingen" helaas niet tot Columbia beperkt blijven. Om maar één geval te noemen (ontleend aan het Weekbulletin van het Persbureau der Ned. Herv. Kerk dd. 27 juli 1968): Het grootste kerkgenootschap in Canada, „The United Church", heeft onlangs besloten al zijn zendelingen uit Angola (Afrika) terug te roepen, omdat de Portugese regering besloten heeft de protestantse zendingsarbcid volkomen onmogelijk te maken . . . .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen