Langs de kloof

In NRC-Handelsblad van 19 mei jl. stond een interessant artikel van de r.k. schrijfster Fem Rutke getiteld „Over Fatima's derde geheim wordt gezwegen". Volgens schr. vragen „niet alleen katholieken maar ook jongeren van diverse religieuze subgroepen steeds obstinater om de volledige openbaarmaking van het derde geheim van Fatima". Het artikel herinnert er aan, dat op 13 mei 1918 drie kinderen in het Portugese plaatsje Fatima bij Lissabon de eerste van een serie Maria- verschijningen ,,zagen". Naar men zegt onthulde Maria aan de kinderen drie ,,aankondigingen", die kort samengevat verband legden tussen politieke, burgerlijke en religieuze omwentelingen in onze wereld. De eerste twee van deze aankondigingen, alle door de oudste der kinderen, Lucia, opgeschreven, werden successievelijk door het Vaticaan openbaar gemaakt, maar het derde „geheim" nooit. Lucia is nu 67 en leeft als non in een Spaans klooster. Wij laten de „wonderen" (droge regen, een soort noorderlicht, zonnewonder enz.) nu maar voor wat goedgelovige lieden ervan maken willen, maar ontlenen aan bedoeld artikel wel, dat paus Pius XII, de paus van de dogma-verklaring Maria ten Hemelopneming, die ook beweerde zelf het zonnewonder gezien te hebben, destijds aankondigde het ,,derde geheim" op 13 oktober 1960 in het openbaar te zullen voorlezen. Hij stierf echter in 1958 en zijn opvolgers hebben tot nu toe in de inlossing van deze pauselijke belofte geen brood gezien, terwijl ook de andere kerkelijke autoriteiten die met het „geheim" bekend zijn er over zwijgen. En dan zijn wij het wel met Fem Rutke eens, dat het niet klopt als pauselijke beloften niet worden nagekomen . . .

Intussen heeft 55 procent van de stemgerechtigde Zwitsers zich uitgesproken ten gunste van opheffing van het zg. jezuietenverbod en tevens voor opheffing van het verbod tot vestiging van nieuwe r.k. kloosters in Zwitserland. Het eerste verbod was in 1848 opgenomen in de Zwitserse grondwet ter wering van de jezuieten, die zich - zoals het Hervormd Persbureau het uitdrukt - „niet onbetuigd hadden gelaten in de cultuurstrijd van 1847 tussen protestantse en r.k. kantons". Tegenstanders waren van mening, dat de jezuieten evenals de communisten een van buitenaf geleide macht vertegenwoordigen. Er was - en wij menen terecht - nog steeds beduchtheid voor de traditie van gehoorzaamheid en bijzondere trouw van de ,,sociëteit van Jezus" aan de paus.

Overigens behoefde men het zg. jezuietenverbod niet al te zwaar op te vatten, daar de toepassing hiervan in de loop der jaren herhaaldelijk was verzacht. Het enige wat de jezuiten in feite (nog) niet mochten was preken in het openbaar en doceren op scholen en universiteiten. Tot nu toe werken zij in Zwitserland meest als leiders van jeugdtehuizen en van centra voor sociale bijstand, terwijl zij twee tijdschriften uitgeven die over het gehele land worden verspreid. Na het bekend worden van het resultaat van de stemming heeft de „zwarte paus", pater Pedro Arrupe, generaal de jezuieten, in Rome gezegd dat het nieuws uit Zwitserland „bijzonder goed" was. . . .

Wij weten niet, of U tussen het voorgaand bericht over de positie der jezuieten in Zwitserland en hetgeen nu volgt enig verband ziet?

In het Reformatorisch Dagblad van 18 juni jl. lazen wij namelijk, dat de afgevaardigde van de „heilige stoel" op de internationale arbeidsconferentie te Genève, mgr. Silvio Luoni, zeer prijzend gesproken heeft over hetgeen in de Chinese volksrepublek aan „ontwikkeling" wordt gedaan. Mgr. Luoni sprak de hoop uit, dat hij geen al te groot opzien zou baren, als hij het Chinese voorbeeld omschreef als „een model van onwikkeling dat de culturele waarden de dit grote volk eigen zijn respecteert." Wel zei de Vaticaanse woordvoerder voorzichtigheidshalve „alle voorbehoud" te maken wat betreft de Chinese ideologie en het politieke stelsel in de volksrepubliek. - En mogen wij er in dit verband even aan herinneren, dat de bekende propagandafolder van onze vereniging o.m. zegt: „Intussen is de R.K. kerk op allerlei terrein uiterst actief. Zij voert een Italiaanse, een Europese zowel als een wereldpolitiek". . . .

In aansluiting op het vorige geven wij ook het volgend bericht door, ontleend aan Intern. Katholieke Informatie van 1-15 juni 1973: „Paus Paulus VI heeft de 63-jarige Belgische prelaat, mgr. Jadot, tot apostolisch delegaat in Washington benoemd. Mgr. Jadot volgt kardinaal Raimondi op die in maart jl. tot kardinaal werd verheven en een functie in de curie kreeg toegewezen. De Verenigde Staten behoren niet tot de 70 landen die formele diplomatieke betrekkingen onderhouden met de H. Stoel. Aldus heeft de vertegenwoordiger van het Vaticaan in de V.S. geen diplomatieke rang en is hij geen nuntius maar apostolisch delegaat, geaccrediteerd bij de Amerikaanse rooms-katholieke hiërarchie. Onofficieel vervult hij echter dezelfde rol als de diplomaten: contacten met het Witte Huis, de regering enz.

En ten slotte willen wij Uw aandacht vragen voor hetgeen wij lazen in de Wekelijkse Brief van de Lutherse Kerk te Antwerpen over de gedenkwaardige datum 25 juni 1530. Immers: op die datum overhandigden „de evangelische vorsten en steden" hun evangelische geloofsbelijdenis aan keizer Karei V op de Rijksdag te Augsburg en zij zeiden erbij: „Dit is de leer, zoals wij die in de Heilige Schrift vinden, laat het komende concilie uitzoeken of het met de Schrift of de echte leer van Christus Kerk in strijd i s . . . . " . En, zo vervolgt de Brief, „het Concilie van Trente heeft het onderzocht!.... en ze hebben talloze malen uitgesproken: „die dat gelooft of leert die is verdoemd!" (—) „Al de veranderde opvattingen, al het vriendelijke oecumenische over en weer geknik, kan bij ons aan het fundament van Christus Kerk niets veranderen! Juist door deze laatste sombere dagen van deze wereldtijd moeten wij temidden van alle geestelijke verwarring duidelijk getuigen van Hem in Wie alleen onze eeuwige toekomst is! Want „Alleen door Gods reine Woord" en „De Christelijke waarheid" kan een mens weten wie God is en wat God van hem vraagt. En ze kunnen beuzelen zoveel ze willen, een mens die over zichzelf nadenkt en over zijn wegvliegend leven die heeft maar één probleem: Hoe vind IK een genadige God?? Want DAT is het eeuwige leven: dat zij U kennen, de Ene ware God en Hem die Gij gezonden hebt, Jezus Christus!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen