Katholieke terreur tegen protestanten in Mexico

Geen verbetering

Porfirio Diaz leidde met ijzeren hand een dictatuur in zijn land. Met een verarmde bevolking die zwaar werd onderdrukt. Met duizenden doden. Met vervolging van christenen. Maar ook: met steun van de rooms katholieke kerk. Er is sindsdien weinig veranderd in mexico. Nog steeds armoede. Nog steeds onderdrukking. Nog steeds een land waar de rooms-katholieke kerk een enorme invloed heeft: 90,8 procent van de bevolking gaf bij de meest recente volkstelling aan tot die kerk te behoren. Maar het tij keert. 'Langs de noordelijke grens en in de provincies langs de Carai'bische kust is er nauwelijks een dorp of stad zonder een evangelisch getuigenis', zegt Patrick J. Johnstone, directeur van de World Evangelization Crusade (WEG). Met de geestelijke opleving neemt ook de vervolging en verdrukking van christenen toe. Woedende katholieken die met messen en bijlen christenen te lijf gaan. Daarbij vallen soms doden. De christelijke mensenrechtenorganisatie Dorkas Hulp aan Vervolgden publiceerde in maart 1993 een lange lijst van voorvallen en drong er destijds bij de Mexicaanse overheid op aan stappen te nemen om de protestantse christenen in het land te beschermen. Nu, een jaar later, moet Dorkas constateren dat de situatie allerminst verbeterd is. Dorkas wordt nog steeds met grote regelmaat geconfronteerd met Mexicaanse incidenten. Vooral in het zuiden van het land is de situatie zorgwekkend en explosief. Daar zouden de afgelopen jaren al meer dan 24.000 protestanten van huis en haard verdreven zijn door katholieke medeburgers. Bovendien is er regelmatig sprake van moordaanslagen, het verbranden van huizen en het op grove wijze discrimineren van protestanten en evangelischen.

Terreur

Hoewel de Mexicaanse overheid dergelijke beschuldigingen van de hand wijst, stapelen de bewijzen zich op. December vorig jaar nog gaf Domingo Lopez Ruiz, burgemeester van het Zuid-Mexicaan.se stadje San Juan Chamula in een interview toe dat er regelmatig protestanten worden gedeporteerd. 'Iedereen die in dit gebied er op betrapt wordt dat hij de Bijbel leest, zal worden verbannen', zo waarschuwde hij. Voorts verklaarde hij 'dat de nieuwe ziekenwagen die het stadje van de deelstaat-regering had ontvangen, vooral zal worden gebruikt om dode protestanten af te voeren'. In het gebied rond San Juan Chamula werden alleen al in de laatste twee maanden van vorig jaar 500 protestanten verbannen. Hoewel Mexico een overwegend rooms-katholiek land is, is de verhouding tussen de staat en de rooms-katholieke kerk altijd erg gespannen geweest. De kerk koos in het verleden de zijde van de rijke grootgrondbezitters en de machtige politici. Het arme deel van de bevolking kwam daar begin deze eeuw met succes tegen in opstand. In 1917 werd de rooms-katholieke kerk aldus grondwettelijk haar rechtspersoonlijkheid ontnomen. Pas vorig jaar werd dat hersteld. In de praktijk echter bleef de kerk een grote invloed houden en konden er vrijwel overal in Mexico vrijelijk kerkdiensten worden gehouden.

Haat en Jaloezie

Bronnen van Dorkas Hulp aan Vervolgden in Mexico hebben verklaard dat in brede lagen van de rooms-katholieke kerk haatgevoelens bestaan tegen protestanten. 'Die haat wordt deels ingegeven door de beperkingen die de kerk in Mexico kent. Protestanten, evangelischen, pinkstennensen, trekken zich weinig van de regels aan. Als ze de behoefte voelen om te evangeliseren, doen ze dat gewoon. Die vrijheid kent de rooms-katholieke kerk niet. De kerk heeft het idee dat ze door de staat in haar activiteiten beknot wordt en kijkt jaloers in de richting van de evangelischen. Die worden weliswaar op dezelfde wijze beknot, maar ze doen alsof er niets aan de hand zijn. Dat wekt jaloezie op', aldus Dorkas-bronnen. Daar komt nog bij dat als gevolg van een geestelijke opwekking in Midden- en Zuid-Amerika de evangelische beweging enorm aan terrein wint en de rooms-katholieke kerk steeds verder afkalft. De kerk verliest bijna wekelijks tientallen leden aan de protestantse kerken. Dat zit de rooms-katholieken bepaald niet lekker. De rooms-katholieke kerk in Mexico zou inmiddels al tussen de 15 en 20 procent van haar leden hebben verloren door een overgang naar de evangelische beweging. De evangelischen in de Dominicaanse Republiek groeiden in 30 jaar tijd met 300 procent, in El Salvador en Costa Rica zelfs met 500 procent en in guatemala met 700 procent. In Brazilië zijn er voor het eerst meer protestantse voorgangers (ongeveer 15.000) dan rooms-katholieke priesters (13.836). Dat steekt. Rooms-katholieke autoriteiten spreken overigens zelden of nooit over protestanten of evangelischen. Ze spreken stelselmatig over 'sekten' en gaan daarbij soms fel te keer. Begin vorig jaar nog zei de afgevaardigde van het Vaticaan in Mexico, Girolamo Prigione, tegen het Mexicaanse dagblad El Universal: 'Het zijn sekten en ze moeten worden verjaagd als vliegen. Deze sekten verdelen de families en de-nationaliseren het land, ze zaaien verwarring en veroorzaken problemen'.

Voorbeelden

De problemen - niet veroorzaakt door protestanten maar door de onverdraagzaamheid van katholieken - spitsen zich vooral toe in het zuiden van Mexico, in hetzelfde gebied waar nog maar kort geleden indianen tegen de armoede in opstand kwamen en het Meixcaanse leger werd ingezet om deze arme mensen uit elkaar te jagen. Van diverse zijden wordt al gesproken over een moderne inquisitie', en over 'terreur van katholieke zijde'. Niet zelden is het overigens de overheid die zich schuldig maakt aan de vervolging van protestanten.

Een paar willekeurige voorbeelden, in een park in Chuauhtemoc werd de 33-jarige Fernando Peralta Rodriguez door twee politiemensen aangehouden, omdat hij in zijn Bijbel las. Eén van de agenten schreeuwde: 'Dit boek is satanisch en is niet toegelaten'. Rodriguez werd enkele uren later weer vrijgelaten. In maart 1993 kregen 86 dorpshoofden van de Chamula-stam een document voorgelegd dat ze veiplicht waren te ondertekenen en waarin ze zich bereid verklaarden alle protestanten uit hun gebied - San Juan de Chamula - te verdrijven. Als ze niet wilden meewerken zouden ze zeit verbannen worden. Twee maanden later vielen in de provincie Chiapas honderden gewonden onder protestanten, nadat duizenden Chamulas met geweren, knuppels en stenen de protestanten van Hormiga aanvielen.

In september stierf Julian Gomez, in de staat Oaxaca, aan zijn verwondingen. Hij was enkele maanden tevoren van het katholieke naar het protestantse geloof overgestapt en was 'gestraft' door een plaastselijke rooms-katholieke strijdgroep, genaamd 'De apostelen van het Woord'. Volgens het christelijke persbureau News Network International zouden de daders hebben gehandeld met goedkeuring van de plaatselijke overheid.

Vorig jaar werd Melecio Gomez Vazques, 32 jaar oud, vermoord in Saltillo, in de zuidelijke staat Chiapas. Hij laat een vrouw en vier kinderen achter. Zijn lichaam werd letterlijk doorzeefd met kogels. Er werden meer dan 30 schotwonden geteld. Bovendien werd er met een 'machette', een kapmes, op het lichaam ingeslagen. De moordpartij gebeurde een week nadat de stadsbestuurders van Saltillo hadden verklaard 'iedere week één protestantse christen te zullen doden totdat ze allemaal zijn uitgeroeid'. Het zijn vooral de staten Chiapas en Oaxaca die berucht staan om het geweld tegen protestanten - evangelicos genaamd. In Oaxaca werden in 1991 veertien leden van een onafhankelijke evangelische dorpskerk vreselijk mishandeld. De daders gingen vrijuit, beschermd door de burgemeester, die waarschijnlijk de aanstichter van het geweld was. Uit een ander dorp vluchtten 300 gelovigen, met achterlating van al hun bezittingen. Toen leden van de Maranathakerk uit weer een ander dorp een uitnodiging kregen om in de hoofdstad hun bezwaren tegen de katholieke terreur uiteen te zetten, werd hun bus door woedende dorpsgenoten omsingeld. De protestanten moesten uitstappen, kregen slaag, werden bestolen en de mannen werden letterlijk uitgekleed en naakt tentoongesteld. De incidenten blijven Sinds Dorkas Hulp aan Vervolgden over al deze, en nog vele andere zaken, vorig jaar publiceerde, is de situatie er bepaald niet beter op geworden. Dorkas ontving de afgelopen maanden tientallen meldingen van incidenten. Nog niet zo lang geleden bestormden woedende katholieken in het dorpje Santiago Asajo in de staat Michocan de plaatselijke protestantse kerk, die tot de grond toe werd afgebroken. Verscheidene protestanten werden gemolesteerd en drie kerkleiders werden gearresteerd en zaten wekenlang vast. De Presbyteriaanse kerk van Rose de Sharon is al maanden het doelwit van allerlei acties, tot en met bomaanslagen aan toe. Bijeenkomsten worden regelmatig verstoord door de politie en diverse protestanten zijn in elkaar geslagen. Eén van de aanvallers bekeerde zich onlangs tot het protestantisme en verklaarde dat de plaatselijke katholieke priester heeft opgeroepen de protestantse kerk te verwoesten. De man zou zelfs knokploegen hebben georganiseerd. Boetes Leden van de Baptistische huisgemeente in St. Nicolas Guadeloupe, niet ver van Mexico City, werden vorige maand aangevallen nadat ze een samenkomst hadden bijgewoond. Enkelen van hen raakten gewond. De protestanten moesten door een haag van woedende katholieken het gebouw verlaten, terwijl ze met stokken op hun ruggen werden geslagen. Circa 400 katholieken hieven spreekkoren aan: 'Wij willen geen evangelisch geloof bij ons'. In de Mexicaanse staat Chiapas werd Manuel Diaz Gearresteerd, omdat hij een boet van 700 Mexicaanse pesos (ongeveer 400 gulden) weigerde te betalen. De boete was hem opgelegd omdat zijn zoon een dag had gespijbeld van school. Diaz, protestant, en zijn gehele gezin zijn de staat uitgewezen. Sindsdien wordt dit middel op grote schaal gebruikt om protestanten uit Chiapas te krijgen. Ze krijgen voor zogenaamde vergrijpen extreem hoge boetes en wanneer ze niet meteen betalen, worden ze uitgewezen.

Meer dan 300 evangelische christenen in twee steden in de staat Oaxaca, kregen van de autoriteiten opdracht om 200 gulden per familie bij te dragen voor rooms-katholieke festiviteiten in Oaxaca. Het geld was bestemd voor de aanschaf van alcoholische dranken, kaarsen en vuurwerk. De 'belasting' werden alleen aan protestanten opgelegd. Zij die weigerden te betalen werden gedurende enkele weken gevangen gezet. Z

(De auteur is hoofd Research en Publiciteit van Dorkas Hulp aan Vervolgden) Informatie over en het periodiek van Dorkas kunt u krijgen bij: Dorkas Hulp aan Vervolgden, Postbus 12, 1619 ZG Andijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen