Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Heiligverklaring: niet alleen rooms

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Heiligverklaring: niet alleen rooms

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Rooms-Katholieke Kerk stond vorige maand wereldwijd in het teken van de heiligverklaring van pater Damiaan. Een rooms gebeuren, met veel toeters en bellen. Maar protestanten hebben geen reden hebben zich daarboven te verheffen. Want hoe vaak zit de verering van ónze heiligen ook ons niet in het bloed? De Belgische priester Damiaan (1840-1889), lid van de Congregatie van de Heilige Harten van Jezus en Maria in Leuven, verliet het comfortabele Westen en ging als missionaris werken op de Hawaï-eilanden. Zijn belangrijkste taak zag hij in een melaatsenkolonie. Toen hij zelf stierf aan lepra, maakte zijn leven van zelfopoffering indruk op de gehele wereld. Zijn lichaam werd overgebracht naar Leuven en in 1938 startte zijn zaligverklaringsproces. In 1995 werd hij door paus Johannes Paulus II zalig verklaard, nadat de medische commissie van de Congregatie voor de Heiligverklaringen de genezing van de Franse kloosterzuster Simplicie Hué had erkend als mirakel. Na de plechtigheid werd de rechterhand van pater Damiaan als relikwie overgebracht naar de Hawai-eilanden.

Voor een heiligverklaring is een tweede wonder nodig. Dat zou blijken uit een onverklaarbare genezing van een kankerpatiënte. Audrey Toguchi uit Hawaï zou in 1998 op onverklaarbare wijze van uitgezaaide longkanker genezen zijn nadat ze had gebeden op het graf van Damiaan. Haar arts stond versteld en stuurde de longfoto’s naar Rome. Rome erkende deze genezing als een wonder. Tijdens een speciale dienst op zondag 11 oktober verklaarde paus Benedictus XVI pater Damiaan samen met enkele anderen heilig. Hij deeed dit in aanwezigheid van de Belgische kardinaal Danneels, het Belgische koninklijk paar Albert en Paola en andere hooggeplaatsten.

Voetbeentje
Daarmee is het roomse ritueel nog niet ten einde. De bisschop van Hawaï kreeg op de dag van de heiligverklaring een voetbeentje van de inmiddels ‘heilige’ Damiaan mee naar huis. Het stukje bot zal vereerd worden in de kathedraal van Honolulu. Toen pater Damiaan in 1936 werd opgegraven op melaatseneiland Molokai en werd herbegraven in Leuven, zagen de Hawaïanen dat met ledige ogen aan. In 1995, naar aanleiding van zijn zaligverklaring, vroeg het bisdom Honolulu een ‘stukje Damiaan’ terug. De paters van de Heilige Harten in Leuven haalden uit het graf het doosje met zijn rechterhand. Damiaans rechterhand werd herbegraven in het lege graf op Molokai. Het bisdom Honolulu betreurde echter dat Damiaans rechterhand niet gemakkelijk te aanbidden is, omdat deze zich bevindt op een moeilijk bereikbaar schiereiland. De komst van een relikwie naar de kathedraal, in het centrum van Honolulu, zou de aanbidding van Damiaan op Hawaï een stuk gemakkelijker maken. Hawaï krijgt van de Leuvense paters nu een stukje van de rechterhiel van Damiaan. De paters hebben de relikwie bij de heiligverklaring in Rome overhandigd aan de paus, die hem op zijn beurt meegaf aan Larry Silva, de bisschop van Honolulu. Je wrijft je ogen uit wat er aan de hand is met deze relikwieënverering. Zijn we terug in de Middeleeuwen? De spreekwoordelijke ‘paap in ons hart’ verhindert ons om te snel een oordeel te vellen. In historische kring is momenteel een onderzoeksproject gaande naar “heiligen en helden”.

Protestantse heiligen
Ook protestantse heiligen, inclusief bevindelijken, komen daarbij langs. Er is niets mis met mensen die een charismatische persoonlijkheid bezitten en die hun leven in zelfopoffering hebben gegeven, zoals pater Damiaan. Daarin vertonen zij zelfs het beeld van Christus. Maar de cultus van verheerlijking als ‘bijzondere’ mensen, ja, heiligen, drijft christenen snel weg van Christus als bron van heiligheid. Dan worden heiligen middelaars, die God van de troon stoten. Ook protestanten kennen soms hun heiligen die hun status gekregen hebben door bijzondere belevenissen, bevestigd door een congregatie van eigen keurmeesters. Alleen gebeurt dit niet via mediacampagnes, maar binnenshuis in de kerken. Bladen belichten bijzondere attributen en anekdotes van deze ‘heiligen’. De mondelinge overlevering zorgt voor de rest.

Dit artikel werd u aangeboden door: Protestants Nederland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 november 2009

Protestants Nederland | 24 Pagina's

Heiligverklaring: niet alleen rooms

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 november 2009

Protestants Nederland | 24 Pagina's