Van de redactie

Het is elk jaar in veel kerken gewoonte om de zondag van, vóór of na Hervormingsdag (31 oktober) in of na de kerkdienst één of meer coupletten van het Lutherlied te zingen. Dan klinkt het “Een vaste burcht is onze God, een Toevlucht voor de Zijnen!....”, de door Luther berijmde variant van psalm 46.
Hervormingsdag..., nu al wordt er stevig gewerkt aan en vergaderd over Hervormingsdag 2017, want ja, dan is er een mijlpaal bereikt: dan is het 500 jaar geleden dat Martin Luther zijn 95 stellingen spijkerde aan de deur van de slotkapel in Wittenberg.
Bij alle activiteiten verdwijnt soms de kernvraag, waarmee Luther worstelde en die de aanleiding was tot het poneren van zijn 95 stellingen naar de achtergrond, of wordt zelfs helemaal genegeerd. Die kernvraag was: Hoe krijg ik een genadig God tot mijn deel!
We weten inmiddels heel veel over deze reformator. Ook in het nu voor u liggende blad zijn artikelen opgenomen van deskundigen, die elk voor zich weer iets van hun kennis over Martin Luther doorgeven, uiterst interessant.
Maar tegelijk is het bij al dit herdenken, ook in de richting van 2017, hét grote herdenkingsjaar, goed om de kernvraag van Luther steeds maar weer voor het voetlicht te halen. Immers, al dat herdenken is op zichzelf goed. Ons blad heeft dit impliciet in haar doelstelling staan.
We moeten herdenken, we hebben de plicht ons te verdiepen in de geschiedenis, ook en juist van die van de Reformatie in de brede zin van het woord. Maar toch... gaat het niet ten diepste om de toepassing van al het herontdekte in kerk, samenleving en persoonlijk leven?
Eerlijk gezegd heb ik wel eens de indruk - mezelf hierin betrekkend - dat die toepassing wel eens of zelfs veelal achterwege blijft. Dat het herontdekken, het kennen van de geschiedenis een doel in zichzelf is geworden. Maar ja, dan is het resultaat van al dat onderzoeken, van al die kennis toch niet meer dan een ‘weten’, zonder meer.
Wel, misschien is de aanstaande herdenking van Hervormingsdag wel de start van een andere attitude, namelijk om niet alles over Luther en zijn tijdsomstandigheden, maar ook en vooral over de kern van de reformatie te weten, te leren kennen, maar ons ook daarop te bezinnen en daarover te mediteren.
Dan krijgen de Sola’s: Sola Scriptura, Sola Fide en Sola Gratia de waarde, die ze in Bijbels opzicht verdienen, met als allesovertreffend: Solo Christo. Dan pas is er sprake van een waardige en inhoudsvolle herdenking van de Reformatie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen