GEDACHTEN OVER DE BREEDHEID VAN DE HERVORMING

Wanneer wij van Hervorming spreken, dan bedoelen wij Kerkhervorming. Een door Rome noodzakelijk geworden vluchten en uitwijzing uit Rome en tegelijkertijd een afgrenzing van de rechte Woordbediening en rechte sacramentsbediening, en in enkele belijdenisgeschriften uit de I6e eeuw tevens een rechte uitoefening van de kerkelijke tucht'), als kenmerken van de ware Kerk. d.w.z. van de Kerk van Christus, waarin overigens naar het lichaam het gezelschap der hypocrieten onder de goeden vermengd zijn (art. 29 N.G.B.). Dat is hetgeen doorgaans en op velerlei wijze wordt herdacht en in het centrum van de belangstelling geplaatst bij de Kerkhervorming. Wat veel minder aandacht pleeg te verkrijgen, is dat wij in onze Hervormingsdiensten en -bijeenkomsten Luther, Zwingli, Calvijn en eventueel Knox en Melanchthon vrijmoedig naast elkaar noemen, en wat de onderscheidingen in Luthers, Zwingli's en Calvijns denkbeelden betreft, volstaan met het spreken van accentsverschillen — Luther: hoe krijg ik een genadig God?, Calvijn: hoe komt God aan Zijn eer? en Zwingli: de symbolische Avondmaalsopvatting.