Twente

Voor ons ligt de bosweg:. Aan beide z^den ademen hog'e beuken een stille rust iiit. Verscholen achter de bomen ligrt hier en daar een bung:alow. Langzaam klimmen we de berg op. De Holterberg ligt er verlaten bi^ in de t^d van het jaar dat wij deze reis maken. We slaan af en rijden nu op een zandpad. Opeens, een eekhoprn schiet over de weg'. De motor slaat af en g'etroffen kyken we naar het natuurschoon: de zon schijnt fel de auto binnen, voor ons het pad, de struiken en de bomen. En boven dat alles uit jubelen de vogels. We letten op dat ene vog^ellje, dat wel een beetje lykt op het roodborstje, maar toch anders is. Op de vleugels zien we duideiyk een zwart-witte streep. Vermoedel^k is het een paapje. De vogel is zeer snel en maakt een jubelend vérschallend geluid. We weten waar we z^n: in het bos waar het op een mooie zonnige dag zo rustig: en vredig kan z^n