Als de bladeren vallen...

Daar valt er nog een blad; het wentelt, onder 't vallen, de allerlaatste keer, en 't gaat de duizendtallen vervoegen thans (voegen bij) zo zullen ze, een voor een, daarin de winden bliezen vol luider blijdzaamheid, nu tong en taal verliezen, en zwijgen gans. Aan het vallen van het blad in de kleurige herfsttijd, wordt waarschijnlijk meer aandacht geschonken, dan aan de toch even spectaculaire komst ervan, in het voorjaar. Het is ook veel sprekender, vooral door de veelvervigheid en het massale vertoon. Wat romantiek speelt stellig ook een rol.