„Walvisvaart, vergrijp aan prachtige, weerloze dieren"

„Veel narigheid en moeilijkheden van allerlei aard, veel bloed, zweet en tranen maar vooral veel stank en ergernis over de wijze waarop de mens zich vergrijpt aan prachtige weerloze dieren en waarmee hij zal doorgaan totdat ze van de aardbodem weggevaagd zijn". Dat was de pennevrucht van Jan Strijbos toen hij in 1946 als natuuronderzoeker een reis meemaakte van de walvisvaarder „Willem Barendsz". Binnen een tijdsbestek van een halfjaar zag hij hoe men 770 walvissen op koelbloedige wijze van het leven beroofde.