Naar het bovenste puntje van de berg Sinaï

Steeds dat doordringende geluid... Langzaam word ik wakker. Half drie in de morgen. De nacht is donker en koud in het St. Katharina Toeristendorp aan de voet van de berg Sinaï. Daar is het weer: een gids gebruikt de claxon van een touringcar om zijn groep te wekken. Zij gaan in het donker de berg op, langs het slapende St. Katharinaklooster, om op de top de zon te zien opgaan. Het lijkt de attractie van de Sinaï-woestijn te zijn. In een van de huisjes, gemaakt in de vorm van een bedoeïenentent, probeer ik weer wat te slapen. Zo'n vier uur later, als de zon net boven de bergkam verschenen is, hoop ik met enkele andere Nederlanders aan de beklimming van de Horeb te beginnen, de berg die met name voor het volk Israël en christenen zoveel betekent, omdat God Zijn Wet daar aan Mozes gegeven heeft.