Bekijk het origineel
Bekijk het origineel
Vernoemen geen plicht, maar wel een bijbelse orde
Ds. L. W. Ch. Ruijgrok: „Elk van Gods kinderen zal in de hemel een nieuwe naam ontvangen"
Luther noemde zijn oudste zoon naar zijn vader Johannes, de tweede naar zichzelf en de derde naar Paulus. Over de apostel zei hij: „Ik heb zoveel aan hem te danken, dat ik wel twee zonen naar hem had kunnen vernoemen". Ook bij de besnijdenis van Johannes de Doper kwam het vernoemen om de hoek kijken. De buren veronderstelden dat hij Zacharias zou heten, „naar den naam zijns vaders". Zijn ouders handelden echter anders. Wat zeggen deze dingen ons? Hoe moeten wij onze kinderen namen geven? Is het een plicht om familieleden te vernoemen? Een bijbelse leidraad voor een christelijke naamgeving.
Premium Artikel
Dit artikel is exclusief leesbaar voor abonnees met een RD-abonnement, een zesdaags abonnement op het RD of op de e-paper. Dit artikel lezen? Log in op uw EMG-account of neem een abonnement.
Inloggen Neem (proef)abonnementBekijk de hele uitgave van vrijdag 25 augustus 1989
Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 augustus 1989
Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's