Bekijk het origineel
Bekijk het origineel
In 't licht van computertaal is Catechismus kinderspel
„Ik geloof, dat de belijdenis-kerk een toestand is, die naar 's Heeren leiding thans voor dien der belijdende gemeente moet wijken", zo schreef ongeveer honderd jaar geleden dr. J. H. Gunning J. Hzn. Het ethisch geluid was: De Persoon des Heeren moet in het middelpunt, alle verdere formulering is secundair. In dit idee —dat niet wil weten van de confessie als "reglement van orde"— lag de 'belofte' van wat, nog slechts enkele decennia geleden, gelanceerd werd als "dynamische binding" aan de belijdenis. De "dynamische binding" op haar beurt bood ruimte aan bezwaren tegen de drie Formulieren van enigheid, zoals van bij voorbeeld dr. H. Wlersinga. Zij die daarentegen ook anno 1990 nog ondubbelzinnig vast willen houden aan die belijdenis zien zich geconfronteerd met lastige vragen.
Premium Artikel
Dit artikel is exclusief leesbaar voor abonnees met een RD-abonnement, een zesdaags abonnement op het RD of op de e-paper. Dit artikel lezen? Log in op uw EMG-account of neem een abonnement.
Inloggen Neem (proef)abonnementBekijk de hele uitgave van zaterdag 20 januari 1990
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 januari 1990
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's