Een badkuip vol wild gedierte

In de schuur is het schemerig en lekker warm. En stil. Het ruikt naar vis, maar verder wijst niets erop dat de twintig op grote badkuipen gelijkende bassins zo'n 10.000 levende palingen herbergen. Tot Ad Kesteloo, om iets aan te wijzen, zijn hand boven het water heen en weer beweegt. Plotseling een glimp, een zilvergrijze beweging. Een paling die uit het water opspringt, decimeters, en vervolgens weer onderduikt „Hij heeft zeker honger", licht Kesteloo geroutineerd toe.