Heilige koeien en zwarte schapen

Vroeger liepen we allemaal van de ene plaats naar de andere. Of we fietsten. Ook als het regende. Fietsten we niet, dan namen we de bus. Of de trein. Dat was het wel zo’n beetje, ons nationaal vervoer. En toen kreeg iedereen het goed. We lieten het gaandeweg breed hangen en kochten bijna allemaal een auto. Voor een auto trekken we op dit moment rustig een honderd of vijf, zes per maand uit. De auto als heilige koe, als statussymbool, als manier van leven, als behaaglijke kamerjas en zelfs als veilige baarmoeder. Hoog tijd de auto op z’n plaats te zetten?