Betoverende schijn en prettig bedrog

"Kijk eens hoe mooi het is", lijkt het enige en aandoenlijk eenvoudige motto van het doorsnee stilleven. Wat anders zouden de tientallen gele citroenen, roze pioenrozen en zwaargedekte tafels te vertellen hebben? De eigengemaakte wereld van de stillevenschilder ziet er perfect uit en heeft weinig meer te bieden dan zijn eigen glans. Zeker het morsdode konijn -het beest hangt zielig op zijn kop- is sprakeloos. Of reikt de gedachte verder dan citroenschil, bokaal, rozenblad en... schedel?