Zolang er maar water en gras is

"Al raak ik aan de waterkant/ In observaties steeds getrainder/ Van eenden heb ik geen verstand/ Voor mij zijn alle eenden eender." Als Ivo de Wijs er een boekje bij had gepakt, of met een fokker was gaan praten, had hij dit vast niet gedicht. Dan had hij iets grappigs geschreven over de rechtopstaande Indische loopeend, iets moois over de Hollandse kuifeend of iets leuks over het kwakertje.