Kontaktueel

De wereld viert ook nog wel bepaalde feestdagen. Weliswaar met een eigen invuUmg. Met de Kerstdagen is de wereld bezig met sfeer, knusheid, gezelligheid. De komst van Christus Jezus naar deze aarde is iets waar men niet veel mee kan. De lijdensweken, Goede Vrijdag en Pasen zijn feiten waar men helemaal niets mee kan en wil doen. Hooguit genieten van wat extra vrije dagen. Maar een Verlosser, die om mensen te verlossen Zelf heeft moeten lijden, vernederd worden en gedood worden aan het kruis, dat is iets wat de wereld niet kan vatten. Toch is dat de troost waar één van de belijdenisgeschriften van de kerk der Reformatie mee inzet. Dat is de enige troost, beide in leven en in sterven. Eigendom te zijn van mijns getrouwen Zaligmaker Jezus Christus, Die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald heeft. Door zijn vernedering tot in de dood toe, verlost te kunnen en mogen worden. Om hierbij als kerken stil te staan is iets wat de wereld niet verstaat. Toch is dit feit, dit heilsfeit, de kern waar alles om draait. Dit is waar het op aan komt voor u, voor jou en voor mij. Dat alleen kan de enige troost worden of zijn. Al het andere houdt geen stand en biedt geen blijvende troost in leven en in sterven. Eigendom te zijn van die getrouwe Zaligmaker. Wat blinkt de trouw van die Zaligmaker. Juist in de lijdenstijd worden we hier uitdrukkelijk bij bepaald. Wat is Hij getrouw geweest, getrouw aan het bevel en de opdracht van Zijn God en Vader. Christus heeft betaald aan Gods gerechtigheid. Gods gerechtigheid heeft in het paradijs gesproken: 'Ten dage als gij daarvan eet zult gij de dood sterven'. Hier kon de Heere na de zondeval niet omheen. Hij kon Adam en de zijnen niet zaligen met krenking van één van Zijn deugden. Gods gerechtigheid eiste dat die straf voltrokken werd. Jesaja profeteerde hier al over: 'Hij heeft onze krankheden op Zich genomen. Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld'. Zo heeft Christus betaald met het allerkostbaarste wat Hij had. Zijn eigen bloed, Zijn dierbaar bloed, uiteindelijk met Zijn leven. Zijn bloed heeft hij gestort om Zich een overspelig geslacht tot eigendom te maken. Dat ziet op Zijn gehoorzaamheid. Als een lam werd Hij ter slachting geleid, zo gehoorzaam en gewillig. Zo die weg gegaan van lijden, die weg die leidde tot in de hel toe. Zo te worden beschimpt en bespot. Zo erg en diep moest Hij lijden dat het heeft geklonken op Golgotha: 'Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten!'

Dat alles heeft Hij vrijwillig ondergaan. Hij heeft het gezegd: 'Zie, Ik kom om Uw wil te doen'. Wat een onbegrijpelijk wonder! Het is haast niet onder woorden te brengen, dat het zo moest geschieden. Dat dit dierbaar bloed moest vloeien. Voor al mijn zonden! Voor mijn erfzonde en voor mijn dagelijkse zonden. Door dat bloed is er volkomen genoegdoening gedaan. Daardoor is het bewaarheid: 'Nu wordt gena van waarheid blij ontmoet, de vrede met een kus van het recht gegroet!'

Mag ik eens vragen, van wie bent u of jij eigendom? Nog van jezelf? Dan mis je die troost. Uiteindelijk heb je dan geen troost. Hoe je eigendom van 'Mijns getrouwe Zaligmaker Jezus Christus' kan worden? Dat is heel eenvoudig, krachtens geboorte ben je eigendom van je ouders, van jezelf, maar door wedergeboorte wordt je eigendom van Christus. In die weg van het geboren worden uit God wordt je Zijn eigendom. Dan ben je met lichaam en ziel van Hem. Dan geldt elke dag van de week: 'Heere, wat wilt U dat ik doen zal? ' In die weg van het af te leren eigendom van jezelf te zijn, maar eigendom van Hem te worden, ligt het geheim. Dat is totaal van eigenaar veranderen. Niet de wereld een beetje en God een beetje. Nee, totaal, voor tijd en eeuwigheid, beide in leven en sterven. Dan zal blijken wat het betekent Zijn eigendom te zijn. Dit geldt dan voor alle terreinen van het leven, alles draagt dan dat stempel van Zijn eigendom, gekocht door Zijn dierbaar bloed.

dierbaar bloed. Wat er ook gebeurt, wat voor moeiten en verdriet je soms moet meemaken.

Het zal dan zijn: 'Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij'. Het zal betekenen dat Hij met de Zijnen meegaat, de schaduw des doods in en zo mogen ze ontwaken in het licht! Dat betekent verschijnen voor Gods rechterstoel, niet voor eigen rekening, maar eigendom zijn van Hem' In het oordeel, maar op Zijn rekening. Dan zal het klinken: 'Vader deze is Mijn eigendom. Ik wil, dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt.' Is dit geen geweldig perspectief? Wat een uitzicht! Zo getroost te mogen leven en eenmaal zo te mogen sterven. Zo ook deze lijdensweken. Goede Vrijdag en Pasen te mogen beleven. Wat een genade! Dan zijn deze dagen meer dan alleen maar een paar vrije dagen. Dan worden het feestdagen. Paulus zingt het uit: 'Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel zal ons kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere'. Zingt u mee? Nee, dat is geen goedkope genade, daar heeft Hij alles voor moeten geven. Maar uiteindelijk heeft het op Golgotha geklonken uit Zijn mond: 'Het is volbracht.' Is dat ook uw enige troost, beide in leven en sterven? Dan leeft u getroost. Troost, troost Mijn volk, zal ulieder God zeggen, en roept haar toe, dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is.

J. W. Overeem

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen