Spaarloonregeling en sociale uitkering

door mw. mr. M.G. Dorrestijn

Het verschil tussen een premiespaarregeling en een spaarloonregeling is dat bij een premiespaarregeling de werknemer periodiek spaart via inhoudingen op zijn nettosalaris. De werkgever voegt daar een spaarpremie aan toe, waarover geen belasting en sociale lasten hoeven te worden betaald. Bij de spaarloonregeling wordt door de werkgever periodiek een spaarbedrag ingehouden van het bruto-inkomen van de werknemer. Dat kan bijvoorbeeld een deel zijn van het maandsalaris, vakantiegeld, een gratificatie of winstuitkering. Over dit spaarloon hoeft de werknemer geen belasting en sociale premies te betalen. Het inhouden van bedragen op het brutosalaris heeft echter wel een verlaging tot gevolg van de grondslag voor de berekening van bepaalde werknemersverzekeringen. Van dit nadelige gevolg is lang niet iedereen op de hoogte.

Minpuntje

Een lid van de RMU ondervond onlangs dit minder plezierig kantje aan de spaarloonregeling aan den lijve. Door een belangrijke inkrimping bij het bedrijf waar hij werkzaam was, raakte hij zijn baan kwijt. Toen hij een ww-uitkering aanvroeg, bleek voor de bepaling van zijn dagloon het spaarloongedeelte in mindering te worden gebracht op zijn brutoloon, met als gevolg een lagere ww-uitkering.

De reden was, dat loonbestanddelen die niet tot het loon behoren waarover sociale premies moeten worden betaald, geen rol spelen bij het bepalen van het uitkeringsdagloon. Omdat over spaarloon geen belasting en premie is verschuldigd, had de deelname aan de spaarloonregeling voor het RMU-lid een verlaging van het uitkeringsdagloon tot gevolg.

Een minpuntje bij de spaarloonregeling dus, waar helaas maar weinig mensen van op de hoogte zijn. Zo'n minpunt weegt vaak niet op tegen de pluspunten van de regeling. In sommige gevallen kan het echter tot een aanzienlijke inkomstenderving leiden, die mogelijk te voorkomen of te verzachten zou zijn geweest.

Wulbz

Deelname aan de spaarloonregeling heeft gevolgen voor de berekening van de uitkering ingevolge de Wet uitbreiding loondoorbetaling bij ziekte (de vervanger van de Ziektewet), de WW en de wao. De Wulbz verstrekt uitkeringen bij ziekte ingeval van onder andere faillissement van de werkgever, zwangerschap, werkloosheid en na tijdelijk dienstverband. Als basis voor de berekening van deze uitkering wordt dan genomen de periode van dertien weken voorafgaand aan de eerste ziektedag.

Het negatieve gevolg van de spaarloonregeling valt hierbij te ontlopen, als het totale bedrag dat op jaarbasis wordt gespaard wordt ingehouden op het vakantiegeld. Het dagloon voor deze uitkering wordt namelijk vastgesteld exclusief vakantietoeslag. Is dit niet mogelijk, dan zou men, bijvoorbeeld in geval van zwangerschap, de werkgever drie maanden voor de ingangsdatum van het zwangerschapsverlof kunnen verzoeken de spaarloonregeling (tijdelijk) stop te zetten.

Ww

Bij de ww wordt als basis voor de berekening van de uitkering genomen de periode van 26 kalenderweken vóör de eerste werkloosheidsdag. In geval van bijvoorbeeld ontslag door reorganisatie of als men te maken heeft met een lange opzegtermijn, kan men wellicht al een half jaar van te voren aanzien komen, dat men een ww-uitkering zal moeten aanvragen.

Ook in dat geval kan men de werkgever vragen om de spaarloonregeling stop te zetten. Sowieso is het zinvol om de spaarloonregeling zo spoedig mogelijk nadat bekend is dat men wordt ontslagen, stop te zetten. Zodoende kan men alsnog in de 26-weken periode aan een zo hoog mogelijk loon komen waarover wel premies moeten worden betaald. Dit zal te meer lonen, indien er een recht op ww gedurende meerdere jaren ontstaat.

Wao

Bij de wao wordt als basis voor de berekening van de uitkering de periode van 52 weken voorafgaand aan de eerste ziektedag genomen. In z'n algemeenheid zal het onmogelijk zijn om hierbij een oplossing te verzinnen voor het negatieve gevolg van de spaarloonregeling, daar men meestal niet zal kunnen inschatten, dat men over een jaar ziek thuis zal zitten. Zodoende zal ook de werkgever niet tijdig gevraagd kunnen worden om de spaarloonregeling te stoppen. Bij deze uitkering wordt het negatieve gevolg van de spaarloonregeling het duidelijkst zichtbaar. In de ergste gevallen kan het 70 procent van f 1600, - bruto op jaarbasis schelen. Het positieve effect van de spaarloonregeling weegt hier niet of nauwelijks tegen op.

Voor de berekening van het uitkeringsdagloon is het bedrag dat in de referteperiode van respectievelijk 13, 26 en 52 weken is gespaard het uitgangspunt. Het bedrag dat gemiddeld per dag in die periode is gespaard, wordt in mindering gebracht op het dagloon. Dat betekent, dat als het bedrag dat op jaarbasis wordt gespaard, ingehouden wordt op het vakantiegeld of de eindejaarsuitkering, dit evenredig wordt toegerekend aan de maanden in de referteperiode waaraan men aan de spaarloonregeling deelname. Alleen bij de Wulbz geldt deze bepaling niet.

Alert

Nogmaals: de spaarloonregeling is een mooie regeling. Er zit een minder aangename kant aan voor mensen die buiten het arbeidsproces geraken. Voor hen kan de spaarregeling aanzienlijke financiële consequenties hebben, die mogelijk niet opwegen tegen het voordeel ervan. Wellicht bent u echter in de mogelijkheid om zodanig te anticiperen, dat u de negatieve gevolgen kunt verzachten.

De auteur van dit artikel is als stafmedewerl< ster werl< zaam bij d RMU.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen