Vloeken verboden!

door dr. B. J. Wiegeraad

Sommige christenen vinden het misbruil< van Gods IMaam door onchristelijl< e daden zwaarder wegen dan het onbijbelse woordgebruil< . Deze gedachte is best de overweging waard. Daden en woorden dienen samen te gaan. In de Catechismus (Zondag 36) wordt echter het woordgebruik bedoeld. Wanneer het om de beoordeling van daden gaat is het moeilijk bruikbare maatstaven te hanteren. Wat de één ) bijbels vindt, wordt door de ander als onchristelijk afgewezen.

Mede schuldig

Een sprekend voorbeeld van het schenden van Gods Naam staat in Lev. 24:10-23. Een (jonge)man 'lasterde de Naam en vloekte". Op Gods bevel wordt hij gestenigd. Waarom deze zware straf? Achter en in Gods Naam is Zijn wezen. Hij is de God van heiligheid en van gerechtigheid. Wie Hem beledigt pleegt majesteitsschennis van de allerzwaarste aard. Daarnaast is Gods openbaring in Zijn Naam een daad van liefde, genade en ontferming. Wat erg als de Naam van deze God, zo heilig, groot en goed, door het slijk wordt I gehaald. Niemand wil dat het gebeurt met de naam van zijn of haar eigen man of vrouw. Zouden we het misbruik van Gods Naam dan wel door de vingers zien? Hij heeft zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard, maar Hem voor ons allen overgegeven. Meer liefde kon de Heere niet schenken. Daarom moet het ons oneindig

verdriet doen, wanneer men vloekend en lasterend met die Naam omgaat. Helaas raken velen ongemerkt zelf zo vertrouwd met het zondige en verkeerde om hen heen, dat ze het aanvaarden als een gegeven, waaraan je toch niets kunt veranderen. Zouden we dan niet mede schuldig staan?

Alle mensen

Geldt het vloekverbod iedereen? Hoeft een niet-christen er zich niet aan te storen? De Heilige Schrift laat zich er duidelijk over uit dat onze Schepper niet alleen de God van Israël en van de christelijke kerk is, maar Zich tot iedereen richt. De God van de Bijbel wil Zijn geboden, maar ook Zijn beloften laten uitwaaieren over alle schepselen. Een tekst uit de Schrift (Pred. 12:13) zegt helder: "Vrees God en houd Zijn geboden, want dit betaamt alle mensen."

Hiermee is het derde gebod niet uitgeput. Er staat bij: God zal niet onschuldig houden degene, die Zijn Naam ijdel (zinloos) gebruikt. De Catechismus (antwoord 100) zegt: "Er is geen groter zonde, noch die God meer vertoornt, dan de lastering van Zijn Naam, waarom Hij die ook bevolen heeft met de dood te straffen." Geldt deze zware straf nog voor onze tijd? Wij raken hiermee een veel breder probleem, namelijk de verhouding van het Oude Testament tot het Nieuwe Testament en in hoeverre de voorschriften van het oude verbond regelrecht van toepassing zijn op het nieuwe. Iemand schreef enkele jaren geleden dat in de nieuwe bedeling alleen met geestelijke wapens kan worden gestreden. De tegenwoordige overheid kan niet worden verplicht tot strafmaatregelen in de lijn van de Catechismus. Men kan niet enerzijds het recht op godsdienstvrijheid voor de moslims bepleiten en tegelijk aan de formulering van de overheidstaak in antwoord 100 van de Catechismus en in artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis vasthouden. Mijns inziens blijft hier een spanning bestaan tussen deze opvatting en de belijdenisgeschriften, waar we nog niet uit zijn.

Signaal

Helaas krijgt in Nederland de vrijheid van meningsuiting een hogere plaats dan Gods Woord. Er is nog wel een bepaling uit 1932 in het Wetboek van Strafrecht tegen "smalende Godslastering". In de praktijk blijft deze echter een "lege huls" (Schutte, GPV). Sommige gemeenten hebben evenwel in een Algemene Plaatselijke Verordening (APV) een daad gesteld door te verbieden in het openbaar de naam van God vloekend te gebruiken, hoewel deze bepaling niet van kracht is "voorzover gedachten of gevoelens worden geopenbaard als bedoeld in artikel 7 van de Grondwet, of voorzover het Wetboek van Strafrecht van toe-

passing is." Men zou het een "loos artikel" kunnen noemen. Toch is het een signaal naar de samenleving. Al is er in onze maatschappij langs juridische weg weinig van de wetgever te verwachten, toch lijkt er een zekere openheid te groeien voor de weerstand tegen het vloeken, bijvoorbeeld wanneer men een , klacht indient bij de i Reclame Code . Commissie (RCC). f( Het is daarom van f) blijvend belang, dat f.( ieder zich zoveel '' mogelijk alert

opstelt ten aanzien van alles wat in dit opzicht in strijd Is met Gods Woord.

Inzet

De persoonlijke inzet van ieder christen is van steeds groter belang. Op de werkvloer, in de kantines, bij sportieve activiteiten, maar ook in de kleine kring van het gezin en van de familie, dient de vinger bij het kwaad van het lasteren van Gods Naam te worden gelegd.

Dr. B.J. Wiegeraad is emeritus Nederlands liervormd predilont en voorzitter van de Bond tegen tiet vloeken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen