Gemeentevergaderingen.

I.

Hel instituut van de 'gemeentevergadering is in 'den laatsten tijd in onze Gereformeerde Kerken meer in eere gekomen.

Onder gem^eenitevergadering verstaan we dan niet de gewone samenkomsten der gemeente voor 'den dienst der'genademiddelen, bel Woord en het Sacrament. Maar dan hebben we bet oog op bizondere vergaderingen van de leden der gemeente met eën ander doel dan bet bovengenoemde.

Nu hebben we in onze kerken met baar presbyterial'e regieering en 'erkenning van bel ambt der .gielOiOvigen al van ouds samienbomsten, die_ men giemieentevergalderin'göi zfou 'knntten noemen. In schier .gieen enkel© kerk ontbreken de vergaderingen voor de verkiezing van ambtsdragers. Er zij'n nog !wel kerken waar naar het stelsel van coöpitatie de fcerberaad zdcbzielf aanvult of Z'pnder speciale medewerking der gem'cente een Dienaar des Woords beroept.

Maar dit wordt toch lalm'eer uitzondering.

Ook is in tal van kerken reeds lang de gewoonte om gemeentevergaderingen te bo'Uden, waarin de rekening en veranlwoo'rding van de finantiën der kerk en ider diacoiüie worden aan de .orde gesiteld en besproken.

Daarop volgen dan nueestal later in het jaar vergaderingen niel de brosiders ter bespreking van de begrooitingen voor leen volgend jaar.

E'U dan kenu'en we nog gemeentevergaderinglen voor bepaalde doeleinden, b.v. voor ni-euwen bouw, zilplaatsenregeling, wijze van inning der gelden enz. Maar al deze len .dergelijke samenkomslen hebben we niet op 'het oog lals We over gemeentevergaderingien gaan schrijven. Dan doelen we op die bijieenkomsten, die in den laatsten tijd ineer in zwang, zijn gekomien en bestemd zijn voor de behandeling, van bepaalde onderwerpen die aan de orde van den dag zijn.

Er 0'pe, nbaart zich in dein drang naar zulke gem'eentevergaderingen iets dat ongetwijfeld met den geest des tijds in verban'd staat.

Onze tijd is nog 'abnormaal. We leven nog in een crisis. We zijb niag niet tot rust gekomen. Er is in de laatste jaren zioo ontzaglijk veel gebeurd, dait 'een tijd van verwarring en onzekerheid niet kon uitblijven. Eeuwenoude instellingen stortten üi'een. Inderdaad, bet leek alsof al bet oude had afgedaan en alles _nieuw 2iou moeten worden. En bet is werkelijk igeen wonder, dat ook in fl-e kerk daarvan de .invloed"werd gevoeld.

De kerk wordt altijd 'door bet gevaar van .conservatisme en dus .van versteening bedreigd. En ik' zou niet durven beweren, dat zij' er zicb altijd van vrij' heeft weten te bonden. Integendeel. Ër is veel waars in de biescbuldiging, dat zij' m'aax al te veel aan bet cionservatism© de band heeft gereikt. En het is, 'zeer begrijlpelijk, '4at in deini wervelstorm der geelsten velen zich tegen de ker'k keerden.

Maar toch moeten we voorzichtig zijn metrejedB; nu onze conclusies te l^rekkeln, terwijl we nog.ro'udom in nevel - zitten len we .nog niet kunnen valststellen, welke opgeworpen ideeën en voorstellingen duurzame beteekenis zullen blijken te bezitten len welke slechts gievO'lg zij'n van d'0 o|tttza; glijke schuddingen van helt oogenblik.

Reformatoriscbe arbeid is leisch van tet hfeden. Maar daarbij mag i'de band aan het verledeb niet W'Orfen losgelaten.

Daarioim zouden we ons verzetten, tegen elke poging die op-'W'^t wij'zie ook bet karakter van 'Onze gemeenitelijke bijleenkomslen .als samtenkom'Sten tot de [ambtelijke b-ediening des Woords en der Sacramenten zou schaden.

In onzen tijd heeft inderdaaid in breieden kring de eerbied voor bet gezag geleden. Daarmee Jiangt saam dat m'ein wel gaarne wil spreken, maar minder graag wü luisteren. Allen willen zich laten gelden. Een samenkomst waar men rustig neerzit om te luisteron naar bet woord van' één, die met gezag O'ptreedt, trekt velen niet meer aan. D^batvergaderingen , wil mien liever.

Nu is er 'Op zichzelf - wel ni.et zoovetel tegen, dat in baar bijeenzijln de igiemaente zelve meer actief aan de handelingen deelneemt. Maar m'en veroorlove ons dan to(3i de .opmerking, dat met name zekere ritueele verrijking wel in dein aanvang kan beb'Oren — zO'Oals ler van al wat nieuw is len ongewoon , zekere bekoring .uitgaat — maar dat hel nog zieer de vraag is of inderdaad blij'vendl verhooging van bet igemeentelijk peil er de yrucbt van zal zijn.

Docb afgezien daarvan, moeben d< ë samenkomsten der gemeente 'op Iden Dag dies Heeren bet hoogtepunt blijven van bet kerkelijk leven. En t©t moet ons daar te doen zijb. om God t^ ontmoeten in het Aangezicbt van Jezus Christus door Zijln Wioord, om te hooren 'wat de Geëist tot de gemeente zegt.

Wanneer bet waar is^ ^wat klaglers beweren, dat ide belangstelling in iden dienst des Woords afneemt, 'dan is het zeker noodig op toaatregelen daartegen bedacbt te zijln. Maar men zoieke niet b.v. pp' Amierikaanscbe wijze door muziek len zan'g, of ziooals onlangs vO'Orgesteld werd door kerkelijke dans'cn die belangisitielbng weer op.te wekken. Dan blijit bet Woomd Go'ds niet in bet Centrum.

Op verlevendiging valn kerkelijk beSef moet onz§ arbeid in de predikin'g; , op de öaltechisiatie', bij' bet huisbezoek gericht zij'n. De feienbieid van cbrisLelijk en kerkelijk leven moe't m'eer naar voren gebracht. DiaJt zal onze samenkomsten op-den Diaig delS' Heeren ten goiade komen.

Maar daarnaast zijn gemjeejnljeVergaderingen eiscb des tijds.

We achten die wienscbelij'k niet lOip; een Zondag, maar op een .avond in de weeK. D|e Zondag moet bestemd blijven voor den dienst der genademiddelen. En de gelegenbeid, die de Heere ons pp den rustdag geeft voor de verrijking van ons far mdlieleven, dat dopr den arbeid in db week wel

eens' schaidje lijüt, , maig onis niet betaomen woidiem door het moeten bijwon^en vam öen vergadering.

Gemeemjevergajderingein op Zondag voor deverküeh zing vatt ambisdragersi, zooals diehieriendaaropihet platte land wel worden gehouiden/hebben ons daar-Oim nooit aangetro'ldfein. ZezijinBomsomdeafstandien no.Oidzalfcelijk ein men doet het omdat men dan vrij zeber is de mienschen, bijeeln te zullen krijgen, maar, ooik: aJ is men van sabbatisüsche smetten vrij, hat wo^rdt toch gevoeld dat znlke vergaderinigen miet wel met de Sajbbatsistemming harmoinieeren.

Maar we gielooven, dat gemeentevergadering'en in de weeK aan tet kerkelijk en geestelijk leven van onzen djid zeer 'ten goede ktomen komen.

Moigen we dat in ieen volgend artikeltje nader aantoonen ?

J. G. K.

Overstaan.

Wegens een te veel aan aopie moeten we het vervolg-aiütikel over de brochure van Dr Visscheij naar een volgemde weiek verschuiven.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen