PAASCH - STEMMING.

De rechtvaardige zal door het geloof leven. Niet door stemmingen.

En toch .... hoe verrukkelijk, als üw stemming in harmonie*\is met üw geloof.

Dat gebeurt {& zelden. Hoeveel. PaaschmorReiiyic^n^jy, ^t^au^4|i4^ï, , , [ de stemmin; ? mistet.

Gij mocht wel a: lo:0-y.eïii|S8feiilïiristüs - was' opgestaan ook voor ü.

Maar echt, innig', zalig blij waart gij niet. En 's avonds, ais de monden' uwegen, als het drukke gedoe van menschen op hun Zondagsch uw kamer niet meer bereikte, kondt gij oogenblikken voor u uit zitten staren.

Er ontbrali u iets. Dat maakte u neerslachtig.

Ge deedt er belijdenis over voor üw God. Maar gij vroegt u ooil§^^^J|i|gj het wel holpen kondt.

Of Hij u dezen dag niet iets had onthouden. En ge waart , zoo jaloersch op die discipelen en discipelinnen, die enthousiast elkander toeriepen: De Heere is waarlijk opgestaan en Hij is van Simon gezien.

Gij izaagt terug op een verloren dag. Gij hadt de stemming niet.

Wie eenigSiZins fijn voelt, zal voor zichzelf onderscheid maken tüsschen de Kerst-, de Paasch-, de Hemel vaarts-en de Pinks terstemming.

Moeilijk valt het die stemmingfeïi'le" ontleden. De Paaschstemmittg wordt in, aekeren zin gekenmerkt door overwinning op, de vrees.

Dit was de morgengroet van den engel tot de vrouwen: Vreest gijlieden niet, want ik weet, dat gij zoekt Jezus, die gekruisigd was.

Die vrees werd ten deele veroorzaakt door het gezicht op die blinkende hemelgedaante.

Maar niet geheel. Straks als de vrouwen de voeten van den Verrezene in heur armen houden omkneld en de nardus der aanbidding rijkelijk doen vloeien uit haar overvolle zielen, izal Jezus zelf hün toevo.eg'en: Vreest niet.

Wie de echte Paaschstemming zal doorleven, moet eerst door diep zielsindringen in die heerlijke gebeurtenis, vreeze over zich voelen komen.

En bestaat er voor die vrees geen oorzaak? IWie huivert niet, als hij" onder den indruk geraakt van de Majesteit van den Dood? ' v

Tegenover geweldige majesteit ziet de mensch zich al kleiner en kleiner worden.

De zucht tot zelfbehoud, hem ingeschapen, verlaat hem niet.

Doch hij wordt het opeens gewaar, dat de majesteit tegenover Hem sóó machtig is, dat die hem., verpletteren kan.

Dit doet u voor de Majesteit van den flootJ z, oo beven, dat gij er u niet aan ontworstelen kunt, dat gij> machteloos staat, dat gij ü bij voorbaat onderworpeling weet.

Maar als de Majesteit van den Dood n hevig kan verschrikken, wat moet Hij dan niet op u uitwerken, die de Majesteit is van het Leven?

Hoe oneindig gaat Zijn Marésteit die andere niet te boven?

Hij beroofde den dood vs^feït, - majesteit voor Zijn volk.

Hij bleef de eenige, de alles'overweldigende Majesteit. iWie zou die hoogste Alajesteit, dan niet eerbiedig vreezen?

Geloofsoefeuing, mystieke vorming moet u als een door den dood geteekende op den Paaschmorgen in onmiddellijke aanraking brengen met den Opgestane, met de Majesteit van het Leven.

Dan vaart er een huivering door u heen. Gij voelt u in het eerst in de nabijheid van majesteiten niet thuis, allerminst in de nabijheid van den Levénsmajesteit.

Gij zijt beklemd. Angst spant uw ziel.

Ziet, daarvan behoort gij iets op eiken Paaschdag opniejuw te doorleven.

Maar dan ruischt ook als hemelmuziek u tegen: vreest niet.

Vreest niet, het is het liefdewoord, eerst door den engel, daarna door Jezus zelf tot u gericht.

Als de Geest ü daaruit de liefde doet proeven, wordt ^(k..vrees• ü ontnomen.

Want alle ware liefde drijft de vrees buiten; .; , j.^*; fa-t^ En van de vrees verlost, zijt gij met de Majesteit van het Leven, zoo eigen, zoo^ intiem.

Dan herhaalt gij het: Rabbouni. Dan wordt Hij ÜAV lieve Meester. En dan kunt gij zingen. ' Dan hebt gij de stemming.

Er is nog een andere Paaschstemming. Zij kan gekenschetst in deze twee woorden: zonder zorg.

Voorbeelden daarvoor vindt gij in de wachters, die ook eerst bevreesd-waren. Zij vluchtten weg van. het graf.

Maar hun vreeze werd niet door liefde opgelievèn. Hün vrees kalmeerde en sleet weg. Ook zij waren vroolijk op den Paaschmorgen.

Want zij hadden geld en bovendien de verzekering, dat zij geen straf zouden ontvangen.

Zij spoedden zich. _dpor de strai.ten van Jeruzalem ... zonder zorg.

Net als zoovelen op "• deze - Paaschdag'en. Het ontbreekt de wereld niet aan feestvreugde.

Zij ruimt de zorgen voor zulk een gelegenheid een paar dagen op.

Er niet aan denken. Er piet over spreken. Want 't is Paschen.

Welk een verschil! De vrees rijst spontaan in de ziel op, de zorg treedt er binnen door nadenken.

De vrees heeft het met het heden te kwaad, de zorg met de toekomst.

De zorg kan niet waarlijk uitgedreven worden, als de vreeze niet eerst weg is. '

De zorg laat zich niet wegredeiïeeren, zoolang de liefde de vrees niet , in den ban gedaan heeft.

De toekomst kleurt niet op, voor het licht over het heden is opgegaan.

Bij den wereldling keert de zorg steeds in ongebroken kracht terug. Men kan met geweld eenige zorgevrije dagen afpersen, maar anen moet die afpersing dubbel boeten.

Alleen het Godskind kan in waarheid van zorg ontslagen zijn.

Want door Gods Geest in de stemming gebracht jubelt hij spontaan: -Christus leeft en ook ik zal leven.

Wat zoü mij doen vreezen, want de Majesteit van het Leven is bij mij.

Ik lach tot het heden. Ik lach de toekomst tegen.

Want de gerustheid van de Levensmajesteit is in mijn hart. , - •.

En de glans van de Levensmajesteit ligt op iïiijn'v, aangezicht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen