Het Spel.

III.

In ons vorig artikel bleek ons, welke spelen, gerekend naar hmi doel, voor een christen contrar bande zijn. Onder verdict viel la dit opizicht alle spel, dat niets bedoelt dan „tijdverdrijf", waarbij het gaat om gewin; of dat de eerzucht prikkelt.

Natuurlijk is hiermee de grens tusschen het al of niet geoorloofde spel nog volstrekt niet objectief scherp getrokken. Want er zijn spelen waarbij eer en gewin wel niet geheel uitgesloten zijn, maax waarbij ze toch een zóó onbeduidende rol spelen, dat ze slechts weinigen schaden zullen. En in dat geval moet dan, Itij de vraag, of men er aan meedoen zal, de subjectieve factor beslissen, of men al of niet gevoelig is voor den zwakken prikkel ten kwade, die er in zulk een spel kan werken.

Als geoorloofd, voorzoover het doel betreft, hebbén we te beschouwen de spelen, die de strekking hebben geest of lichaam ontspianning te bezorgen, het verstand, de zintuigen of het lichaam te oefenen, of ook, met of zonder verstandelijke of lichamelijke oefening, onschuldig vermaak te verschaffen.

'k Denk niet, dat het noodig zal zijn, dit met veel woorden te betoogen.

Onze boog kan nu eenmaal niet altijd gespannen zijn. Alle arbeid, die den naam waard is, verbruikt kracht. En wat verbruikt werd moet door rust weer worden aangevuld. Op i n spanning moet altoos weer ontspanning volgen. Wie deze wet vergeet of er zich met geweld aair poogt te onttrekken, misbruikt zijn kracht, en eindigt vroe^ of laat met niet meer in staat te zijn, de van God hem opgelegde taak te volbrengen. Hij zondigt. Nu behoeft men, omdat alle arbeid min of meer eenzi-jidig is, d.w.z. slechts de inspanning van de bepaalde vermogens eischt, tot herstel vaai zijn kracht nog niet altoos alle inspanning te vermijden. lyien kan de noodige ontspanning óók vinden door afwisseling van arbeid. !Wie b.v. lang achtereen zijn geest heeft moeten inspannen, kan in physieke inspanning vaak de gewenschte krachtsvernieuwing vinden, en omgekeerd.

Om het nauw verband van ziel en lichaam zal dat echter niet a 11 ij d het geval zijn.

Bovendien zal niet ieder daarvoor altoos in de gelegenheid zijn.

Dan is rust geboden.

Doch dan zal die rust in veel gevallen, vooral als men niet in de gelegenheid is, zich door een wandeling in de vrije natuur te verfrisschen, het laest gezocht worden in een spel, dat enkel gericht is op onschuldig vermaak. Stellig beter dan in absoluut niets-doen. Want ledigheid is des duivels oorkussen.

Wie geen volstrekte rust behoeft, maar zich zeer wel 'in staat gevoelt tot andere inspanning dan zijn arbeid vari hem eiscHte, vindt dan in 't spel, dat hem de gewenschte afwisseling bezorgt, wat hij noodig heeft.

Den 1 i c h a m e 1 ij'k'-vermoeide dient dan 't best een spel, dat den geest spant, dat tof nadenken dwingt, opmerkzaamheid vordert of öp; gevatheid berekend is, zooals het dam-en het schaakspel, letter-en woordenspel enz.

Wie ontspanning zoekt van g e e s t e s arbeid daarentegen 'kan lichamelijke inspanning, zooals de sportspelen die geven, goeden dienst bewijzen. En als hij in deze ontspiamiingen dan eenig systeem weet te brengen^ herstelt hij er niet alleen voor een oogenblik het gestoorde evenwicht door, rtyiar heeft hij ook nog dit voordeel, dat hij vermogens, zintuigen en spieren, die in zijn gewonen arbeid niet tot hun recht komen, zoodoende oefent en tot meer ontwikkeling brengt.

Bij zulk een gebruik van het spel zondigt men in geen enkel opzicht tegen de groote levens wet God lief te hebben boven alles; want men bewaart en herstelt er door de 'kracht tot den dienst des Heeren waarin deze liefde zich betooneir moet. En het behoort tot de heilige zelfliefde om 's Heeren wille, die allereerst zelf be war ing is.

Behalve het d o^ e 1 komt echter biij 'de beoordeeling van het spel ook zijn vorm in aanmerking. En we moeten daarom ook daar nog even onze aandacht aan geven.

Er zijn toch spelen die, afgezien van het doel, om hun vorm beslist te veroordeelen zijn.

Daarbij denk ik allereerst aan alle kans spelen, zooals het lotto-en het dohbelspel. Ho© zondig deze spelen, die berusten op. de heidensche voorstelling, als zou liet lot iets zijn, dat buiten 'Gods voorzienig bestel omgaat, of die anders met Gods hoog bestel in den eigenlijken zin des woords „een spel drijven", reeds in zichzelve zijn; en hoe ze bovendien, om het aanwakkeren van den, hartstocht voor den dobbelsteen, één der groote zonden van ons volk, te mijden zijn, behoef ik voor onze lezers wel niet meer te bewijzen. Het lot is onder ons heilig.

In de tweede plaats moeten hier genoemd alle spelen die, zooals het kaartsp'el in zijn meeste vormen schijnt te doen, ook zonder dat het daarbij gaat om geldelijke winst, de hartstochten prikkelen.

En eindelijk noem ik hier nóg de spelen, die. als sommige vormen vaar sport, êeii ruwheid of ongegeneerdheid kweeken, die onder christenen niet geduld mag worden. In dit opizicht zijn m.i. het voetbal-en het korfbal-spel, hoeveel goeds en aantrekkelijks ze overigens ook hebben, niet zonder bedenking.

Ten slotte wil ik óók nog iets zeggen over de vraag, waarvoor de gezelschapsspelen ouders en jongelieden gedurig plaatsen; met betrekking tot de keur, die hier voor den kring, waaxmee ze gespeeld zullen worden, moet aangelegd. Daarover, D.V., in een-slotartikeltje.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen