Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Van eeuwigheid tot eeuwigheid.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

üe dagen des meiischen zya als hot gras, gelijk een bloem des velds, alzoo bloeit hij. Als de wind daarover gegaan .is, zoo is zij niet meer, en hare plaats kent haar niet meer. Maar do goedertierenheid • des Heereu is van eewigheid en-tot-.eetiwigheid i! f, ii; , ^ Ps. 103:15-17.

(Oudejaarsavond).

üe dagen des meiischen zya als hot gras, gelijk een bloem des velds, alzoo bloeit hij. Als de wind daarover gegaan .is, zoo is zij niet meer, en hare plaats kent haar niet meer.

Maar do goedertierenheid • des Heereu is van eewigheid en-tot-.eetiwigheid i! f, ii; , ^ Ps. 103:15—17.

üp den Uudejaarsavoaid komen wij er zooi lidit toe ec-n zekeren vagen weemoed voor ernst te ho'iiden en onszelf te misleiden met aandoeningen van ons gevoc! alsof dat openbaringen van levend .geloof waren.

Er is immers in die telkens wederkeerende wisseling des jaars zooveel dat droevig stemt.

, , Alk' deze dingen", zegL de wijze Prediker te Jerusalem, „worden zo-'i moede, , dat 'het niemand zou kunnen uitspreken. Het oog wordt niet verzadigd me! zien en liet oor wordt niet vervuld van ho'oren". Is daarin niet fijn de oumst van het menschelijk hart geteekend, dat zich ten slotte met hel vergankelijke niet troosten laat? Want er is niets, waarin wij kunnen rusten.

Alleen dan is er trooist en vastheid als we bij de onrust der lijden, bij het rusteloos: voorttikken van het uurwerk onzes levens, die hoogeie rust des geloofs hebben gevonden in onzen eeuwigem God omdat we met Hem in ('hristus z'ijn verzoend.

„AVant beter dan dit tijdlijk leven is Uwe goedertierenlieid."

Dan leert het kind van den tijd rusten bij den Vader der eeuwigheid.

Daarvan S[)reken. de Godswoorden, die we heden overdenken.

De broosheid en ijdelheid des menschen wordt hier in bewogen taal bezongen. Die dagen des menschen zijn als het gras; gelijk een bloem des voids, alzoo bloeit liij. Als de wind daarover gegaan is ZOO' is zij niet meei', en hare plaats kent haar niet meer.

Maar daartegenover: dé goedertiereinheid des Heeren is van eeuwigheid loit eeuwigheid O'V^er degenen, die Hem vreezen.....

Als gras, als teere veldboemen, zoo^ is het leven des menschen ofj aarde, /oo toekent ook MOKÖS het in Psalm 90. Israels weg was zoo dikwijls door don-e woestijnen gegaan. Als men dan aan een bron kwam zag men, in den groenen z: oom er oimheen, bloemen liet kopje opsteken. Ze geurden en fleurden zoo schoon in 't welige stepipengras. 'n Lust der oogen! 'n Kleine wonderwereld van'zachte, teere kleuren en fijne geuren. Kunststukken van Gods hand. Het oog der moede zwervers keek er mei verlustiging naar. -

Maar de avond daalt. De snerpend koude vvoestijnwind komt op. De bloempjes rillen en trillen op haar stengeltjes. Ze verflensen. Zè schrompelen ineen. Ze vérdorren. De verwelkte bladerkroon valt af. De stengel "droogt uit, knakt af. Den volgenden morgen is er, geen spioor meer over van die sierlijk pronkende veldbloem.

• Ze is niet meer. Straks kunt ge haar plaats niet terugvinden, 't Is als had ze er nooit gestaan.

Zó: ') gijn de dagen des menschen. Die dagen. Daar ligt in, dat die mensch onderworpien is aan 'de wet des t ij d s. Hij behoort tot de wordende en verwordende dingen. Zijn leven is van tijd tot tijd, want het wo^dt door data bepaald.

In den tijd wordt hij geboren en hij sterft in den 'tijd. Wat daartusschen ligt zijn jaren. Eigenlijk maar dagen. Daarom spraken de Oosterlingen van de dagen der jaren des menschen.

Bij minuten, bij seconden tegelijk wordt die tijd ons toegemeten. Meer dan een en dertig mlUioen maal is in het afgeloopen jaar de seoondewijzer een streepje verder getrild. Druppislsgewijs werd de tijd ons toegemeten. En elk oogenblik was vluchtig en onzeker bezit.

Hoe haastig gaat de tijd! Wat is een jaar maar kort! En al worden we nog zoO' oud, ons leven is slechts een schaduw, een droom, minder dan een handvol.

En toch wordt in dat ongewisse woerden van den tijd beslist over ons eeuwig z ij n.

Als bloemen zijn de menschen. De kinderen als teere knopjes, in de lente ontloken. In de 'kracht van het leven staat de bloem voi open. Maar 't is voor kort. Dorre punten komen aan den bloemkelk; de bladeren vallen-af, het schoonste verwelkt. Doodwind komt over de landen gevaren. Een wenk Gods en die wind blaast in den hof van ons leven. Hoeveel' jonge knoppen vei-welken zonder nog ontloken te zijn! En zelfs de beste namen worden vergeten. Hare plaats kent haar niet meer.

Durven wij die werkelijkheid aan ?

Huiveren we niet terug voor dien killen wind des doods? De Oudejaarsavond predikt ons weer onze vergankelijkheid.

Is er iets anders bij ons dan weemoed over wat onherroepelijk voorbij is, en heenvlood als een schaduw?

, O, als er niets anders , wfis dan die prediking der vergankelijkheid, !'van die teere bloiCiinen en van dat gewisse verwelken — wat zou het leven nameloos droef zijn.. •

Waar is de troost der. menschen zónder God, nn weer een jaar. weggleed onder hun harjiden?

Ze hebhen geluk gezpicht, maar .het nergens ge^ vonden. ' •.; , ., • • . , . - , . .. ' ' •

Hóe kunnen ze-tevreden zijn, V> '{> veV> jli; iÏH: i\.artne léege'leven? •

En wij dan?

O zeker, daar is-bij • onp diepe schaamte en schuldbesef nu de - hoeken van dit jaar, waarin hét i'entmeesterschap'. over onze uren is ópgesohreven, voor het oog van den grooifen Meester ""gelegd worden. Wij kunnen niet anders bidden dan: Gena, o God, gena! . • .

Maar juist als onze ziel zo» door schuldbesef getroffen en verslagen is kan o-ns geloof rast vinden bij den eeuwigen 'God.

Wij zijn van den tijd tO't den tij'd.

.Maar Hij is van eeuwigheid tof < !euwiglieid.

Daaronti is ook zijne goedertierenheid van geslacht lof geslacht «ver allen, die Hem vreezen.

In den wielénden jagenden stro'ó'in dos lijds zou het zwakke scheepje van ons, leveii verzwolgen worden. Maar hier woirdt het .anker des geloofs uitgeworpen en het houdt in de rots der, 'eeuwigheid.

De tijd moge voortsnellen, door het geloof er vastheid, rust, zekerheid, vertrouwen. is

Maaj' dan ook alleen als onze ziel rust in de vrije gunst van den Gods des 'Verbonds, in Zijn eeuwige trouw, die no-oit wankelt, nooit wijkt O'f bezwijkl.

Hier is het 'Verbo-nd der genade in al zijn kracht en heerlijkheid; in al zijn rijken trO'Ost. Diaaro^m predikt dit woord Christus, in Wien de goedertierenheid .Gods verschenen is en uit Wiens volheid zij wordt genoten. ;

Hoe staan wij bij het steiTend jaar dit heilig evangelie? tegeno'vef

Dat wij ijdele, nietige sehopiselen, broioze bloemen zijn, we zien het dagelijks bevestigd.

Maar zet die waarheid o-nze ziel in actie?

Hebben we uit de diepte dier 'ellende, met hart en mond geroepen tot God? 'J^'^-'ISKÏ!? ? ''

Dan zijn wij als schepselen van den tijd door genade geleid tot de eeuwige goedertierenheid des Heeren. En die gunst onzes Gods zal over die Hem vreezen dezelfde zijn tO't in eeuwigheid.

Laten dan de 'jaren heensnellen.

Laat alles verouden als een kleed.. .., , ..

Onze Go'd verandert niet.sJiv^jf^Jjgl^^pJI/*? ''•

Gelukkig alleen-de i mensch', 'die 'iii 'de "wereld der wordende dingen het blij'vend goed in zijn God heeft door Christus.. Zijn trouw wankelt nooit en Hij gedenkt eeuwig aan Zijn Verbond.

Dit leert bidden: . , , Leer ons alzo'O O'iize dagen tellen, dat wij een wijs hart 'bekomen,

En de lieflijkheid des Heeren onzes Gods zij O'ver ons, en bevestig Gij het wejrk onzer 'handen over ons; ja, het werk onzer handen, bevestig dat."

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 december 1927

De Reformatie | 8 Pagina's

Van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 december 1927

De Reformatie | 8 Pagina's