Persstemmen.

Leertucht in Zuid-Afrika.

Prof. J. A. du Plessis spreekt in „Die Kerkblad" er zijn blijdschap over uit, dat door liet besluit van de Kaapsche Synode de banden tussohen de Ned. Ger. Kerk en de Geref. Kerken in Zuid-Afrika nauwer zijn aangehaald,

Inmiddels hoopt hij, dat de zusterkerk zich niet zal vergenoegen met alleen Prof. J. du Plessis onder behandeling te nemen. Hij verwijst daarvoor naar wat Assen deed.

Dit was verblydend om in die meerderheidsrapport op te merk hoe die Gereformeerde waarhede en die ou en nuwe verdedigers daarvan, soos Kalvyn, Kuyper en Bavinck, die deurslag gegee het.

Daar is geen twyfel daaraan dat hierdie handhawing van die Gereformeerde dogma die Ned. Geref. Kerk nouer aan ons verenig het.

Ons mag dieselfde verklaar van die Ned. Geref. Kerk in die O.VJS. op grond van die besluite van sy Sinode nog onlangs oor dieselfde saak.

Oor hierdie beginsel-toenadering verbly ek my. Die volgende vraag is hoe hierdie dogmatiese uitsprake kerkregtelik sal toegepas word.

Ons het die oog op predikante en onderlinge wat blykens huUe beswaarskrif en hnlle uitgesproke gevoelens Op die Sinode hulle nie'onderwerp aan die Sinodebesluite nie.

Op die Sinode van Assen van die Gereformeerde Kerke van Nederland is aan die Elassisse opdrag gegee dat alle ampsdragers die dogmatiese beslissinge van die Sinode in die saak Geelkerken moes aanvaar (hulle moes „konfirmeer") en die wat geweier het moes kerkregtelik behandel word.

'n Dergelike besluit is nie deur die Kaapstadse Sinode geneem nie.

Die Sinode het wel aan die Ring van Stellenbosch opgedra om weer die saak van Prof. du Plessis in behandeling te neem en uitgespreek dat daar genoegsame gronde is om 'n „akte van beskuldiging" teen die Professor in te dien en ook besluit om weer te vergader as die Kurafore nie tevrede gestel word nie. Ons sal die behandeling van hierdie saak nie vooruit loop nie.

Maar is die saak met die beslissing oor Prof. du Plessis afgedaan?

Dit lê nie op ons weg om 'n gedragslyn vir 'n ander Kerk voor te skrywe nie.

Leersuiwerheid egter eis ook leertug. As die een nie die ander volg nie dan word dogmatiese beslissinge van 'n Sinode 'n dooie letter.

Prof. J. du Plessis verzet zich bij voorbaat.

De hoop, dat prof. J. du Plessis zijn afwijkende gevoelens herroepen zal is vrijwel ijdel.

Hij schijnt zelfs de wettigheid van de Synodale besluiten te willen betwisten.

Het gewone verschijnsel.

Zijn naamgenoot schouwt als volgt „Het Zoeklicht" (orgaan van prof. J. du Plessis):

Prof. du Plessis skrywe in die jongste „Het Zoeklicht" oor die onlangse Sinode as volg: „Het was de Synode kennelik niet te doen, aanhangige leerstukken bedaard te overwegen en voorzichtig te formuleren, doch alleen met het oog op de „beroering" in de Kerk, ze zo te formuleren, dat het eenvoudige maar vrome gemoed met zulke formulering genoegen kon nemen, en van de Synodale vergadering kon verklaren: „Hul het darem mooi vir ons ou geloof en ons ou Bybel opgekom!"

Tegen de formulering die het de Synode beliefd heeft te aanvaarden, werd door een invloedryke minderheid, bestaande uit vele van de ervarenste en kundigste predikanten van de Kaapse Kerk, sterke tegenstand geboden. Dit feit alleen is genoeg om de aangenomene formulering te kondemneren. Iminers op zulk een belangrijke kwestie als de omschrijving van haar leer moet er bij iedere Kerk eenstemmigheid bestaan".

Die Professor sê dan verder dat die besluite deur die • hulp van onderlinge onbedrewe in die teologie deurgedryf is en die vraag is of die besluite nie ultra vires (onwettig) is nie.

Die Sinode het volgens die Ordonnansie nie die reg daartoe nie. Die Professor ondersteun verder die protes van die sestig lede, „en dit waardige protest zal in de notulen staan om tot in lengte van dagen te waarschuwen tegen haastige en onbedachtzame resoluties"

In dieselfde „Zoeklicht" verskyn 'n samespraak vau ses persene onder die hoof „'n Hedendaagse Sokrates in ons Porseleinkas" onder die naam van Nico Hofmeyr, B. A. in verband met die „beroering onder Israel".

Voorman is 'n ortodokse broeder wat dit in die argumentasie moet aflê teen 'n jong dokter, 'n jong Dogter wat haar B. A. gedoen het. Natuurlik is V o o r-m a n 'n tiepe van die ou soort wat nog vashou aan die Bybel maar wat belaglik .daaruit kom. Sulke onsin as wat in die stuk voorkom is bereken om water op die meul te gooi van die sogenaamde „eerlike intellektuele twyfelaars", pragtige? tiepes van waarheidsoekers wat met die waarheid gebreek het.

Uit alles blyk dat die slim mense hulle nie gaan neerlê by die uitsprake van hulle Sinode nie.

Hulle weet beter, hierdie redders van die jeug.

Laat die jongmense nou maar hierdie samespraak van Nico Hofmeyr „ten tonele" opvoer!

Leertucht in de Gereformeerde Kerk van Amerika.

„The Christian Journal" meldt, dat Ds A. H. Waalkes om zijn baptistische dwaling uit zijn ambt in de Gereformeerde Kerk van Amerika (vroeger Nederlandsch Geref. Kerk of Dutch Reformed Church genoemd) is ontzet.

Opnieuw een bewijs voor wat wij meermalen hebben beweerd, dat de Gereformeerde Kerk in Amerika niet mag worden vergeleken met de Ned. Herv. Kerk hier te lande.

Zulk een afzetting is in de Ned. Herv. Kerk eenvoudig ondenkbaar.

De vraag is: zal Ds Waalkes de eenige blijven?

Er zijn er, die, ofschoon zij misschien zijn afwijking inzake den doop niet deelen, zich formeel aan zijn zijde scharen, en in andere opzichten de kerk willen drijven in een richting, waarheen zij niet gaan wil.

Pre.

Dit is de afkorting van Premillenialisme.

Kaar wij uit de „Missionary Monthly" vernemen, heeft de daareven genoemde Ds Waalkes met Dr M. R. de Haan een nieuw maandblad opgericht, „Grace en Glory" (Genade en Eere), waarvan Ds J. E. Bennink hoofdredakteur is en dat sterke premillennialistische tendenzen heeft.

Onder het Pre verstaat men de leer van het duizendjarig rijk, vooral in den vorm, waarin het door den „bijbel" van Dr Scofield wordt gebracht. Het heeft zich ontwikkeld tot een theologisch systeem, dat o.a. de stelling huldigt, dat Christus niet is de Koning der Kerk en ook, dat er een wezenlijk onderscheid bestaat tusschen de Kerk van het Nieuwe Testament als lichaam van Christus en Israel.

„Missionary Monthly" herinnert deze predikanten aan 'hun plicht om hun leer op grond van het onderteekeningsformulier aan het oordeel der kerk te onderwerpen en niet in een blad openlijk tegen de kerk te ageeren.

Achter dat alles heeft men natuurlijk te zoeken een afdingen op, zoo niet een loslaten van de leer des verbonds.

Dr W. Burggraaff, verleden jaar aan onze Vrije Universiteit gepromoveerd, komt krachtig voor de Gereformeerde waarheid op.

Hij typeert deze beweging als „modern Moutanisme"

Gereformeerden in Oostenrijk.

Volgens „Die Christliche Welt" zijn er in Oostenrijk 12.988 Gereformeerden, waarvan 9133 inWeenen.

Of hiermee belijdende leden zijn bedoeld, staat er niet bij.

Maar al is dat zoo, dan is hun getal nog uiterst gering

En hoevelen daarvan zijn in waarheid de Gereformeerde belijdenis trouw gebleven?

Er moet echter een kleine kern zijn, waarvan we echter te weinig weten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen