Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

HET GALVINISTISCHE CONGRES IN ZUID-AFRIKA.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HET GALVINISTISCHE CONGRES IN ZUID-AFRIKA.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

I.

Beter dan in de luhrie'k „Buitenlandsche Kerken" kan. in een paar ihootdartikelen over de 'beteekonis van bet Calvinistische Congres in Zuid-Afrika worden gesproken.

'Het is ons niet slechts te doen om een verslag yan dit Congres te geven, maar ook om daaraan besobouwingen te yerbinden, over de 'vraag, in hoeyer, wat in Ziüd-Afrika tot stand kwam ons ten voorbeeld kan zijn.

Reeds mag geconstateerd, dat de daa; d der Zuid-Afrifeaanisclie Gereformeerden haar uitwerking in andere landen niet lieeft gemist.

In Amerika b.v. heeft 'het aanleiding gegeven om de zaak van het Internationale Calvinisme opnie'uw aan de orde te stellen.

Aan de Zuid-Afrikaansohe Calvinisten dient een eerepaJm te worden uitgereikt.

Terwijl men in andere landen nog aan het delibereeren is, is men daar tot 'handelen overgegaan.

Zij hebben aan de Calyinisten vam andere landen te aanschouwen gegeven: de idee van een nationale samen-•wenking tusschen Gereformeerden is niet een ideaal, dat t« ihoog hangt. Wij toonen bet u, dat zij voor verwerikelijking vathaar is. En op de nationale actie tan en moet de internationale actie volgen.

Met de practische voortvarendheid 'hun eigen, hebben zij de Gereformeeriden in andere landen beschaamd gemaakt.

Het is hun onvergankelijke verdienste in deze de eersten te zijn geweest.

En bij de anderen mag de 'zelfaanMaoht niet achterwege blüven, dat zij in deze loopbaan niet hebben geloopen gelijk de Calviaisben in Zuid-Afrika.

Als die zelfaanklacht er nu maar is en diep genoeg aangrijpt, ligt daarin de belofte van betering •voor de toekomst.

Dan zal er gezien worden een heilige wedstrijd.

Dan zal men ooik in andere landen dingen naar een prijs.

Mits men zich hierin meer de roeping vam Ohristuswege bewust wordt, mag men op den zegen des 'Heeren rekenen.

Het resultaat daarvan zal niet alleen zijn uitbreiding, maar ook verinnerlijking en yerinniging.

Er zal niet maar gezien worden een werken in de breedte, maar ook een afdalen in de 'diepte.

Oofc hierin kan de arbeid in Zuid-Afrika anderen tot een spoorslag zijn.

De referaten, welfce op het congres aldaar worden gehouden, zijn niet gezet in den toonaard van: ai, ziet, hoe heerlijk ver wij het in ons land hebben gebracht, welk een macht het Calvini'sme hier ontwikkelt en in •heeü de wereld ontwikkelen kan.

Maar er werd ook beluisterd de toon uit de diepte: wee ons, dat wij als Oalvinisten in dit land zoo gezondigd hebben.

Er werd verzamelen geblazen en de krijgswet van Christus werd allen voorgehouden.

Het onderwerp van een der referaten was aldus geformuleerd: „Die tekens van afwijking van die Kalvinistiese spoor in ons hedendaagse volislewe".

Dat zet op de Calvinistische aktie aldaar van meetaf 'het rechte, geloovige stempel. Men kwam er niet in zelfvoldaanheid bijeen.

Maar men voelde er zijn schuld tegenover den Heere Zebaöth.

Men sprak niet slechts van voorrechten, maar ook van afdwaling.

En de bede rees tot 'God in den hemel op om van die afdwalingen te worden gered.

Dat zijn de twee kenmerken, welke iedere Calvinistische a'ktie dient te vertoonen.

De voorrechten, door den souvereinen God aan het Calviaii'sme geschonken, mogen niet voorbij worden gezien. Zij moeten ons in een enfchoesiasme, gelijk de wereld dat niet kent, doen ontvlammen. Zij behooren ons te bemoedigen om ons met hart en ziel aan de Calvinistische Gods-en wereld-en levensbesdhou'wing toe te wij-'den. Zij zullen ons stemmen töt ootmoedigen darik, dat te Geneve een licht werd ontstoken, dat door Gods genade nog altijd niet vi-ord uitgedoofd; maar van on'der de korenmaat, waaronder het een tijdlang schuilging, werd vandaan geliaald en 'op den kandelaar werd geplaatst.

Anderzijds moet ook onze ontrouw ons ernst ziJn. Naarmate ons meer licht werd geschonken, naar die mate kunnen wij' het minder verantwoorden, dat wij veelszins ons 'gedroegen, alsof wij in de duisternis wandelden. De verzuchting in de Zuid-Afrikaamsohe gedichten van een Nederlandsch dichter geplaatst, hebben wij voor onze rekening te nemen: „Nooit heeft iemand zooveel kwaads tegen zooveel lichts bedreven".

Dat zijn de eerste bespiegelingen, waartoe het verslag van de Nationale Konferentie van Calvinisten in Zuid-Afrika ons aanleiding gaf.

Bereikte ons al vroeger het bericht, dat het Calvinistische Congres in Zuid-Afrika uitnemend slaagde, dit verslag biedt er ons de zichtbare bewijzen van.

Daarmee is de mogelijkheid en het vruchtbare werken van zulke Congressen met de daad aangetoond.

Want waarom zou niet in aUe landen, waar Calvinisten zijn, hetzelfde kunnen worden bereikt, wat in Zuid-Afrika tot stand kwam?

Hun, die imeenen, dat het samenbrengen van Calvinisten in nationale en internationale congressen slechts een ideaüstisohe conceptie is, ikunnen wij tlhans toeroepen: ziet naar Zuid-Afrika.

De organisatie aldaar zit stevig in elkander.

Dit kon, omdat broeders uit verschillende kerken handen ineensloegen. de

Niet de kerken zelf werkten saam.

De organisatie draagt geen 'kerkelijk tarakter.

Daartegen werd zelfs uitdrukkelijk gewaarschuwd.

Blijkens het „Voorwoord" schreef Dr Postma: „In die laatste tijd is daar dan ook 'm herlewing van die Kal-Vinisme te bespeur. In Suid-Afrika openbaar hom 'n treurige verskijnsel, naamdilk, dat afstammeling© van Kalviniste vreemd staan teenoor die Kalvinisme en dit om een of ander rede vereenselwig met die Gereformeerde Kerkegroep en 0!m hierdie rede skepties daar teenoor te staan. Om dus Suid-Afrïka goed te laat verteenwoordig op 'n ewentuele Kalvinistiese Kongres s a 1 d i t o.i. e e r s no o dig wees om hier die Kalvinisme vrij temaakvankerklikebegrensingindiegedagtes van ons volk en die histories reg enwijsgeri g-w etenstaplikeprestasievan die Kalvinisme te propageer. Ons sal daarom oers hier 'n Kalvinistiese Kongres moet 'hou o n d e r 1 e i-dingvanmannc uit vers killen de kerkg r o e p e, waaruit geboren kan word 'n beter waardering van die Kalvinistiese lewens-en wêreldbes'koïdng en ewentuele deputeering na 'n internationale Kalvinistiese Kongres kan plaats vind".

Wij hebben enkele zinsneden laten spatiëeren, waaruit blijkt, dat men het in Zuid-Afrika noodig achtte om het Calvinisme uit de kerkelijke begrenzing los te maJken.

Leden van de Gereformeerde Keri, van de Nederduitsch Gereformeerde Kerk en van de 'Hervormde Ker^k i-.-aren dan ook op het Congres eendrachtig bijeen.

Ondanks kerkelijke verschillen voelden zij zich door één en denzelfden geloofsband omstrengeld.

De levensvatbaarheid van een niet-kerkelijke Calvinistische organisatie is daarmee bewezen.

En men beschouwde dat niet-kerkeliJke standpunt blijkbaar juist als voorwaarde voor het welslagen ook van een internationale organisatie en een internationaal congres.

Hiermee zijn de bedenkingen tegen de uitvoerbaarheid van een niet-kerkeli|ke organisatie eigenlijk door een daad weerlegd.

Daarvoor zijn we onzen Zuid-Afrikaanschen broederen ten zeerste erkentelijk.

Dat daarbij ook over het woord „Calvinistisch" gediscussieerd, ion slechts worden verwacht. Toch liet men het niet loS. werd

Het verslag zegt daaromtrent: „Verder is onomwonde te verstaan gegee dat die Konferensie met sy beklemtoning van die Kalvinistiese grondtoon van. ons volkslewe nie bedoel miskenning van die verdienste van die Lutherse reformasie of 'n verheerliking van die persoonvanKalvijnof van die Kalvinisme in 'n enge sektariese gees nie.

Wat bedoel wordt, is om die S. Af r. volk terug te roep tot gehoorsaamheid aan die Woord van God, op alle lewensgebiede, al is dit dat die eiSe van die Woord van God deur die Kalvinisme op 'n besondere wyse bepaal word, wat ongelukkig sowel deur ons afsondering van die kultuurlewe in die verlede, as deur onsuiwere uitheemse beïnvloeding veelal uit die oog verloor is. Ten slotte het die Konferensie by monde van Dr N. J. van der Merwe alle kerikisme afgewys, maar tog by formele besluit die spesifiek Kalvinistiese karakter van sy KristeKke lewensbegineel vastgelê".

De schrik voor het woord „Calvinistisdh" spoedig overwonnen. werd dus

Dat hierin ook maar eenigermate persoonsverheerlijking van Calvijn zoa zijn gelegen, werd nadrukkelijk afgewezen.

Op die manier werd het werken wel vergemakkelijkt. Een punt als dit, dat onder ons misschien een langdurig debat zou vragen, werd binnen kort tijdsbesteik afgehandeld.

Niemand stelde een anderen naam voor.

En inderdaad is er moeilijk een woord te vinden, dat onze beweging beter typeert dan „Calvinistisch".

HEPP.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 november 1929

De Reformatie | 8 Pagina's

HET GALVINISTISCHE CONGRES IN ZUID-AFRIKA.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 november 1929

De Reformatie | 8 Pagina's