Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

HET GALVINISTISCHE COSGRES IH ZUID-AFRIKA.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HET GALVINISTISCHE COSGRES IH ZUID-AFRIKA.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

II.

Zal een intei'iiationale Calvinistisahe organisatie vruchtbaar werk leveren en toonen levenskracht te bezitten, dan behoort zij te steunen op nationale organisaties, zoo hebben we op meer dan één plaats betoogd.

Elke nationale organisatie moet dan een eigen karakter dragen.

Het internationale dient het nationale te eerbiedigen, al blijft het natuurlijk mogelijk, dat door vredige saamspreking van mannen, die tot verschillende nationaliteit behooren, een publieke opinie in een o£ andere natie, welke ook door haar Calvinistische vertegenwoordigers gedeeld wordt, zal blijken revisie te behoeven.

flet Calvinistische Congres in Zuid-Afrika heeft aan dien o.i. noodzakelijken eisch volkomen beantwoord.

Het heeft zich niet doen kennen als afdeeling van een Internationaal Congres, waarop alleen onderwerpen worden behandeld, welke van belang zijn voor het Calvinisme over heel de wereld.

Neen, het was typisch Afrikaansch.-

Gelijk hier gesproken werd, kon op geen Congres in eenig ander land worden gesproken.

Het koos zijn eigen pad.

Het duidelijkst kwam dit wel aan het licht bij een kwestie, welke uiteraard in Afrika heel sterk leeft en op een Calvinistisch nationaal congres in een der Europeesche landen niet licht aan de orde zou komen.

Wij bedoelen het rassenvraagstuk.

En dan gaat het niet over het verschil van Engelschman en Afrikaan, maar over dat tusschen blank en bruin.

Onze Afrikaansche "broeders komen dagelijks met het gekleurde ras in aanraking.

De vraag is er niet van de lucht: welke behoort onze houding tegenover Üe kleurlingen te zijn.

Bij ons, die slechts verre toeschouwers zijn, kan het wellicht verwondering wekken, dat die kwestie nog niet is opgelost.

Toch zou het geheel verkeerd zijn, wanneer een Calvinistisch Congres in Nederland b.v. aan de Calvinisten in Zuid-Afrika zijn zienswijze poogde op te dringen.

Hoe de Calvinisten in Zuid-Afrika over die kwestie denken kwam op het gehouden Congres ondubbelzinnig tot uiting.

Het Verslag zegt „'n ander belangrike besprekingspunt, waarvoor egter geen noemenswaardige meningsverskil openbaar geword het' nie, was die van die naturelle-politiek. Eerbiediging van rasversTcille soos beliggaam in die S.-Afrikaanse leuse van „geen gelijkstelling" is erken as 'n eis van die Kalvinisme, op grond van die Skrif en van die goddelike leiding besoiiderlik in die S.-Afrikaanse geskiedenis; terwijl die geljrkstellingspolitiek besfcou is as 'n vrug van. die rewouisionêre natuurverheerliking, en indiwidualisme'. Die Kalvinisme bedoel hierin egier geen verdrukking nie, maar slegs eerbiediging van die goddelike reg tot heil ook van die naturellebevolking, soos histories bewijs is in S.-Afrika in teëstelling met die onkalvinistiese lande, waar hetsy uitroeiing of vermenging plaasgevind het. Dat Dr A. Kuyper ten gunste vari bloedmenging was, is erken deur Dr du Töit op 'n vraag van Ds van Niekerk, maar daar is tegelykertijd gewys op die verskil tussen bloedmenging én rasvermenging en op 'die feit dat Dr Kuyper geen Afrikaanse Kalvinis was nie."

Dr Kuyper was geen Afrikaans e Kalvinis nie.

Die enkele woorden wijzen misschien meer dan alle gehouden redevoeringen uit, hoe zuiver nationaal, hoe echt Afrikaansch dit Congres, was.

Dat niet alle Calvinisten het met deze besohouwing eens zullen zijn, legt aan de internationale samenwerking geen beletselen in den weg.

Dit verschil in meening mag niet uitgebuit ten bate van het oordeel: de Calvinisten van de onderscheiden landen blijken van den aanvang af niet eenstemmig met elkaar te denken en daarom draagt zoo'n internationale organisatie van haar geboorte af de kiem der ontbinding in zich.

Want daartegenover staat tweeërlei. -

Vooreerst hebben de Calvinisten van alle landen de primaire beginselen met elkander gemeen. Er kan alleen verschil bestaan over secundaire beginselen.

Ten tweede. Het zijn die verschilpunten die mede een gelegenheid tot internationale gedachtenwisseling in hooge ma'te wenschelijk maken. Niet aan alle naties zijn door God dezelfde gaven geschonken. Het Calvinisme in dit land kan meer Ucht bezitten over deze, dat in 'een ander land over gene zaak. En nu hebben zij elkander met het hun geschonken licht te dienen. Al zou er ook geen gemeenschappelijke oplossing worden gevonden, dan zou het nog niets verontrustends hebben. De veelvormigheid van het Calvinisme zal zich ook in jneeningsverschillen manifesteeren.

Dat het echter niet onmogelijk is door een Congres geschilpunten een bevredigende oplossing te geven, bewijst weer het Zuid-Afrikaansche.

Het verslag rappoirteert: „oor die algemeen het daar 'n verrassende eengiemmigheid merkbaar geword; alleen oor énkele sake was daar tydelik verskil, wat egter blykbaar teen die end van die verrigtinge volledig in eenstemmigheid opgelos' is."

Drie verschilpunten werden openbaar.

Het eerste betrof ide vraag, of de deformatie vooral in de kerk moet worden gezocht en de reformatie dus ook vooral met de kerk moet beginnen en de konferentie zich moet inlaten met kerkelijke zaken. Allen konden zich, zooals wij de vorige week reeds meldden, ermee vereenigen, dat de Calvinistische organisatie geen kerkelijke behoort te zijn.

Het tweede liep over de kwestie, of het Calvinisme als zoodanig de voorkeur moet geven aan den republikeinschen régeermgsvorm. De oplossmg werd daarin gevonden, „dat die beginsel-eis eigelik is dat God Sy eer moet verkry en die volk sy nationale selfstandigheid moet beliggaam ook in sy staatsvorm, wat die ook mag wees of word." Eindelijk is volgens het vesrslag ook heel wat „geredefwis" over de vraag of de school de voornaamste bron van anti-Calvinisme in Zuid-Afrika is. Algemeen wordt erkend, dat het onderwijs, lager, middelbaar en hooger, inzoover als daarin een godsdienstige of dogmatische neutraliteit wordt nagestreefd, een afwijking vertoont van den Historischen Calvinistischen grondslag van ons volksleven. Maar moet de Calvinistische uktie gekoncentreerd worden tegen de neutrale school? De meeningen waren verdeeld. Toch vond men ook hierin elkander. „Met erkenning Van die goeie in die bestaande onderwys en die medeskuldigheid van huisgesin, kerk, maatskappy, ens. is tog ten slotte aangeneem dat die ondogmatiese staatskool 'n bron van 'bederf is, waarteen veral die Kalvinisme geroepe is om kragtig op te tree en wel deur wetgewing sowel as opskerping van ouers, kerklike b'earbeiding, ens."

Wie nu eenigszins de geestelijke kaart van Zuid-Afrika kent, zal toestemmen, dat deze beslissingen — en vooral de : : iatste — van bijzonder belang zijn. Reeds dit eerste Congres heeft moeiten en kosten ruim beloond.

'Had het heel wat voeten in de aarde eer het Congres bijeen kon komen, toen het er eenmaal was, liep het als een eerste klas motor.

Het ijs is gebroken.

De weg is gebaand.

Na dit eerste zal het bijeenroepen van een tweelde Congres veel gemakkelijker vallen.

We kunnen ons voorstellen, dat men nu reeds weer naar zoo'n samenkomst verlangt.

öm stof zit men ook voor de toekomst niet verlegen.

Die heeft men reeds ter vergadering aangedragen. Eindelijk, zoo lezen we in het Verslag, is ook nog gewezen op de behoefte aan Christelijke Vakunie-organisatie, verduidelijking van het Calvinistische beginsel ten opzichte van de verhouding van kapitaal en arbeid en vaïi 'de kwestie der gtaatsbedrijven, optreden tegen de beweging voor sterilisatie van ongeschikten en de toenemende geboortebeperking, herstel van het huiselijk leven en de kerkelijke ambten, een eigen orgaan, de uitgave van populaire brochures enz.

Ook dit is weei' berekend pp Zuid-Afrikaansohe toestanden.

Wij zouden voor een Nederlajtidsch Calvinistisch Congres ten deele andere onderwerpen kiezen.

Dat echter in Zuid-Afrika de beteekenis van het Calvinisme voor het sociale leven zoo scherp gevoeld wordt, verheugt ons bliitengemeen.

Men had blijkens het verslag van de Regelingscommissie ook een schrijven ontvangen van de „Souvereign Grace Union", naar men weel^ een bond van Calvinisten in Engeland.

Dr du Toit wees er echter op, dat de bedoeling van het Engelsche comité aanmerkelijk enger is dan die van de voorbereidende commissie. Hij adviseerde daarom, dat men in Zuid-Afrika liever eerst zelfstandig zijn standpunt zou bepalen met het oog op latere samenwerking.

Aan dit advies werd gevolg gegeven.

Het Zuid-Afrikaansche standprmt is geheel in overeenstemming met dat, hetwelk vrij indertijd hebben ingenomen en n(^ altijd blijven bepleiten.

Interessant is het uit de korrespondentie te vernemen, dat een lioogleeraar uit Cambtidge tot het Congres met het voorstel kwam het huis van Calvijn aan te koopen!

HEPP.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 november 1929

De Reformatie | 8 Pagina's

HET GALVINISTISCHE COSGRES IH ZUID-AFRIKA.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 november 1929

De Reformatie | 8 Pagina's