Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

België.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

België.

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wie gelezen heeft waartoe de Synode van Arnhem besloot inzake de correspondentie met buiten­ landsche kerken, zal het verstaan, dat ik aanvang me't het een en ander mede te deelen van hetgeen betrekking heeft op België. Ik beperk me daarbij echter niet tot het weinige, dat ik ditmaal melden wil uit het midden 'der Belgische Zendingskerk, maar vang aan met eerst mijn groote voldoening uit te spreken over het feit, dat in den loop van' dit jaar „Stok en Staf" is gemetamorfoseerd in het „Maandblad ten dienste der gereformeerde kerken in België". Deze verwisseling van naam en gedaante acht ik een gelukkige. In het nummer van JuH kwam een stukje voor onder het hoofd: Iets over ons blad, waarin ik las met het oog op den inhoud van het blad: „Natuurlijk zijn we niet ineens, waar we wezen moeten. Onze kerken zijn' jong, de predikanten zijn jong, het blad is jong. Dan kunt ge ook niet direct alles krijgen, wat ge zoudt willen." Deze bescheidenheid siert de re-' dactiel Ik wil haar echter verzekeren, dat juist in die drie jeugdigen, die hier samenwerken, een ongemeene bekoring schuilt, wijl de kracht der gezondheid én frischheid uit hun bewegingen spreekt. Men kan weten hoe ik sta tegenover alle actie tot de verbreiding van de kennis van het Evangelie van Christus in België! Op meer dan één plaats heb ik als niijn overtuiging uitgesproken en neergeschreven dat het gereformeerd volksdeel van Nederland een bizondere roeping heeft te; g©nover België en ik vraag mij af, ol, indien eerder aan den geestelijken nood .van dat volk was gedacht en tot opheffing daarvan reeds in vroegere tijden met al wat in ons is was gearbeid, dan het land der Belgen het welhaast meest Roomsche land van Europa zoude zijn geweest. Nog zwaarder ïs onze schuld tegenover België dan tegenover onze zuidelijke provincies Brabant en Limburg. Er is een mooi stuk door de bekende schrijfster L. E. geschreven oyer „hen die niet meetellen". Helaas neen: lang hebben deze provincies niet meegeteld', laat ik het anders zeggen: telden wij boven den Moerdijk de inwoners van het zuiden veel te weinig mee. Hij die geen vreemdeling is op de kaart van Nederlands kerkelijke leven weet wel van welke richting de meeste der predikanten waren 'in in de Nederlandsche Hervormde Kerk die de plattelandsgemeenten van Brabant en Limburg dienden. Moest en kon de roomsche bevolking van die voorgangers leeren welke de geest en de kracht zijn van de reformatie? Toen onze kerken tot ontwikkeling kwamen werd door haar dra gevoeld dat zij Brabant en Limburgs zwakke gereformeerde kerken moeten hebben in haar werk der evange^ lisatie. Het trof mij dan ook, dat op de synode in Arnhem mede van 'de afgevaardigden van ^rabant en Limburg steun werd geboden aan hen die de correspondentie met de Zendingskerk nog niet willen opzeggen. Zij kunnen eenigszins komen in de geheel andere omstandigheden waaronder de Belgische Zendingskerk leeft dan wij. Hartelijk was ik verblijd te merken dat onze jonge predikanten

38 van gereformeerde kerken in België een gezonde kijk hebben op de verhouding dier terken 'tot de Zendingskerk. Nog een paar stemmen werden vernomen, in den ouden toonaard: was de Belgische Zendingskerk zooals zij wezen moest, dan mochten onze kerken daar niet tot openbaring zijn gekomen. Zooveel kerkrechtelijk besef zal er ook nog wel bij andere synodeleden zijn geweest, dat zij wel weten dat in één en dezelfde stad naast de bestaande gereformeerde kerk geen kerk van dezelfde formatie mag worden gesticht. Heusch zoo eenvoudig staat de zaak waarom het bij deze aangelegenheid gaat, niet! Oui nimium probat nihil probatl Die te veel zegt, zegt niets! Doch toen ik mij tot schrijven zette lag het niet in mijn bedoelen een kleine repetitie te geven van hetgeen in Groningen en in Arnhem in dezen werd geopperd. Ik kwam ongemerkt op een pad, dat ik maar gauw weer verlaat en beklim bij vernieuwing mijn stokpaardje om verder te gaan. Men neme goed kennis van allen arbeid onder het Belgische volk ter verbreiding van de kennis der waarheid. En er wordt nog al veel voor de prediking van het evangelie in België gedaan. Ook onze kerken beginnen daarvoor in actie te komen. De synode van Groningen heeft het goed aangepakt en de door haar benoemde deputaten hebben goed werk gedaan. Reeds werkten in België andere kerken en groepen; ik denk aan het werk der Gustaaf Adolf Vereeniging, die ter hulpe snelt van wat dreigt onder te gaan; aan de Norton-beweging van uit Amerika gesteund en aan het werk van ds Crispeels. Echter niemand zal beteren steun bieden dan zij die trachten de gereformeerde kerk van België wederom tot openbaring te brengen. De kerken der reformatie in België hadden tol: belijdenis de Nederlandsche geloofsbelijdenis, de con.fessio Belgica; deze is nog de belijdenis der Zendingskerk. Mogen wij haar helpen en alzoo raden dat zij haar bindende macht behoude! De nederlands sprekende kerk in Brussel, die tot de Zendingskerk behoort, en eenige jaren lang één onzer gereformeerde predikanten tot dienaar heeft gehad, ds Laatsman, zal dit jaar vijf en zeventig jaar hebben bestaan. Nog vraagt zij naar de prediking van de gereformeerde waarheid. Ik acht het heel goed dat naast haar de gereformeerde kerk in Brussel tot openbaring is gekomen. Echter wat op de synode van Arnhem werd opgemerkt, dat dit eigenlijk niet zou mogen, is geen inzicht, waartoe eerst wij zijn gekomen. Wel neen! Van de zijde der Zendingskerk zelf is direct deze opmerking gedaan en nog wel van de Fransch sprekende zijde. Hoe dan die kerkstichting te rechtvaardigen? Wel in de eerste plaats hierom, wijl het kerkverband der Zendingskerk niet het onze is. Niet het gereformeerde. Men veroorlove mij daarop nu niet verder in te gaan! Men neme goed acht op alles wat in het geestelijk zoo arme België worde gedaan tot reformatie in den weg van onderling verscheiden arbeid der evangelisatie. Dan zal men ook eenigszins kunnen verstaan hoe moeilijk deze arbeid is. Zoomin een gemeente uit inlanders direct 'in heel het leven doorvoelt welke de consequenties zijn voortvloeiende uit het gereformeerd beginsel, evenmin kan men in België verwachten van degenen die uit Rome tot het protestantisme zijn overgekomen, dat zij nu over heel de lijn van 'hun' leven uit dat nieuwe beginsel zullen leven. Hoe staat dat in ons eigen land? Wat verstaat men van ons kerkelijk leven buiten ons? Wat hapert er nog veel binnen eigen kring aan het leven naar het rijk en gereformeerd beginsel! Helpt dus dat men zie en versta; helpt dat men leere en handele naar gereformeerd belijden; wanhoopt daaraan niet; let op de verschijnselen; merkt op wat er gaande is en wat er woelt en werkt; hoe men zoekt en tast; hoe men worstelt en poogt! In het „Maandblad" van October las ik een kort berichtje: Les Brigadiers de la Dróme komen weder! Komt deze bekende predikers hooren! Voor Antwerpen wordt als onderwerp opgegeven: God is niet tevreden met w a t g ij z ij t. Reeds eerder traden deze opwekkingspredikers uit Zuid-Frankrijk in België op. Daarom kan hun komst aangekondigd worden als van de bekende opwekkingspredikers. Reeds verleden jaar deelde ik iets mede van eene merkwaardige beweging in het zuiden van Frankrijk, waarbij vrijzinnige predikanten tot bekeering waren gekomen en wederkeerden tot de belijdenis der vaderen. Ik kan mij begrijpen dat in zoo blijde verwachting hun komst wordt bericht, en nog beter kan ik verstaan, dat de drie gereformeerde kerken in België met groote voldoening kennis hebben genomen "van het besluit der classis Dordrecht, om de vergadering dier classis, in November saam te komen, niet in Dordt te houden, maar in Antwerpen. Zoo zullen dan na eeuwen de gereformeerde kerken in classicale vergadering wederom in de Zuidelijke Nederlanden samenkomen! Een historisch feit! De classis Dordrecht is van harte geluk te wenschen met dit van historischen zin getuigend besluit. Wij moeten elke gelegenheid aangrijpen de hand onzer broederen in België te sterken. Het fanatisme en de onwetendheid van roomsch België zijn schrikkelijk. Onlangs kon men lezen, dat Antwerpens burgemeester de straatprediking heeft verboden. Voor eenigen tijd hield — ik meen de beweging van den Amerikaan Norton — een evangelisatie-bijeenkomst, een tentbijeenkomst te-ATlon. Eenige fanatici maakten schandaal en vielen de protestanten aan; deswege moeten zij voor den rechter verschijnen. Om het doen van 'deze onverdraagzame fanatici goed te praten hebben de roomsch en in de stad aanplakbiljetten laten aanslaan. Een van c|eze biljetten leert ons wat men in de kringen van de roomsche belgen denkt van de protestanten of althans het volk tracht wijs te maken. Het is van den volgenden inhoud:

Waarom de A r 1 o n n e r s de protestanten niet mogen:

Omdat onze vaderen hen verdreven hebben met de Hollanders in 1830;

omdat het protestantisme van Duitschland komt;

omdat het de godsdienst is van een smerige», monnik^ Luther, verbreker van al zijn godsdienstige beloften;

omdat onze ouders ons opgevoed hebben in den katholieken godsdienst en dien te verlaten zou z.ijn hen te verraden;

omdat wij geen godsdiensttwisten willea brengen op hun graven;

omdat wij geen godsdiensttwisten willen brengen in onze gezinnen en in onze stad;

omdat wij geen nieuwe belastingen willen tot het onderhoud van een protestantsche dominee met zijn familie om hier niets uit te voeren.

Dat de protestanten naar Duitschland gaan om de zaak van het protestantisme te bevorderen en dat zij ons den vrede laten!

(Arlon — Luxemburgsche courantendrukkerij.)

Dergelijken misdadigen onzin kan en durft men aanplakken in het roomsche België en te midden daarvan werken en evangeliseeren onze menschen, maar onder nog véél moeilijker levensvoorwaarden een. twintigtal predikantsgezinnen in de Belgische Zendingskerk

De algemeene secretaris van de Belgische Zendingskerk, met wien de secretaris voor de correspondentie met buitenlandsche kerken reeds vele malen heeft gecorrespondeerd en wien hij ook persoonlijk meerdere keeren heeft ontmoet, geeft , jn Le Chretien Beige van 4 October eenige indrukken weer door hem in Duitschland ontvangen. Mij trof daarin wat hij schreef over de gereformeerde Duitsche theologen, die .ontstemd over het vage van de historische en kritische theologie der vorige eeuw, terugkeerden tot Calvijn. Het zijn vooral jonge predikanten die 'de leiders zijn bij deze beweging. Deze dominee E. Hayois spreekt in navolging van prof. E. Choisy van Geneve, van de „theocratische godgeleerdheid van Calvijn". Dat nu daargelaten, acht Hayois, dat deze 'jonge mannen een harden 'kamp hebben ondernomen om aan Duitschland te trachten in de leer en in de kerkregeering te geven „de democratische kerkregeering onder het koningschap van Jezus Christus, den Zoon van God". Men kan niet merken oï ds Hayois zich over dit pogen verheugt dan wel daartegenover minder sympathiek staat. Jammer maar, dat de Belgische Zendingskerk bijna geheel wordt geleid door de richtingen, die heerschen in Fransch-Zwitserland en in Frankrijk. Vandaar komen haar predikanten. Daar zijn ze opgeleid. Aan wie de schuld? Is Zwitserland België nader dan wij ?

G. KEIZER.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 oktober 1930

De Reformatie | 8 Pagina's

België.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 oktober 1930

De Reformatie | 8 Pagina's