Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een gemengd huwelijk.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een gemengd huwelijk.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Twee en dertig jaar was Joram oud toen hij koning werd en hij regeerde acht jaren te Jeruzalem.En hij wandelde in de weg der koningen Israels, gelijk als het huis Achabs deed; want hij had de dochter Achabs tot een vrouw; en hij deed wat kwaad was in de oogen des Heeren. 2 Kron. 21:5, 6.

Daar is nu weer de invloed van de vrouw te lezen in de Heilige Geschiedenis.

De twee menschen, die in het leven van een iemand van zoo groote beteekenis zijn, die twee zijn de moeder en de vrouw. De moeder heeft een sterke invloed op de ziel van haar kind. Het kind groeit als het ware op tegen zijn moeder. Daar leert het den Heere misschien vreezen. Of misschien is die moeder de gids op het verkeerde pad.

De tweede vrouw, die iemand ontmoet, is de levensgezellin, die het man geworden kind zich later kiest. En ook die tweede vroiiw heeft op zijn leven en op zijn ziel groote invloed. Een invloed, die zich niet begrenzen laat tot het huiselijke en het maatschappelijke leven, maar die zich uitstrekt tot de sfeer der Religie, . en die gezien wordt op het terrein van de dienst van den levenden God.

Zie het aan Joram. Als zoon van den reformator Josafat, den vromen koning, zal hij wel een vrome moeder hebben gehad. Maar haar naam weten we niet meer. En haar werk is te niet gedaan door die andere vrouw, die daarna in het leven van Joram is verschenen: Athalia, zijn vrouw.

Athalia is een vrouw van sterke wil en energie. Ze weet wat ze wil. En ze is even doortastend als haar moeder Izébel. Door niets laat ze zich van haar doel afbrengen. Ze , zal de hjnen in het huiselijk en zelfs in het staatkundig leven wel uitstippelen; en dan heeft haar man Joram niets te doen dan te volgen en ja te zeggen op wat zijn vrouw heeft gedecreteerd.

Zoo wordt Juda en Jeruzalem met goddeloosheid vervuld. "Wat men daarvan in het verhaal van den Kroniekschrijver leest, spreekt in zijn ontzetting duidelijke taal. Het gewaagt van afgoderij. Van zonde. Van moord en doodslag. Van sterk verval van de dienst des Heeren en een openbaar dienen van Baal op de bodem, aan den God der vaderen en des Verbonds gewijd.

Deze Athalia nu is de vrouw van Joram. Dfe tweede vrouw die in zijn leven verschijnt. En hoe doet het nu Joram, de prins uit het huis van David, tegenover de vreeselijke invloed van Athalia? O, de Kroniekschrijver vermeldt het met sobere ernst: „Hij deed wat kwaad was in de oogen des Heeren".

En zeg nu niet, dat dat ook wel zou zijn geschied, als hij met een vrome vrouw was gehuwd geweest. Want dat is niet zoo. Ik weet wel, dat zeggen de menschen vaak, om te vergoelijken hun zonde en hun ongeoorloofd gedrag. Maar het is Jegen het Woord.

Dat Woord volgt u niet na bij deze logische redeneering. Dat Woord heeft óók een logika, maar een andere. Het zegt, dat Joram wandelde in de wegen der koningen Israels; de wegen der zonde; de weg van de dienst der Baal's. „Want de dochter Achabs was hem ter vrouw geworden".

„Want”. Hoort ge wel de logika Gods in dat vreeselijke woord? Hij diende de afgoden en de zonde, want er is een wet in de zonde door God gelegd: die met haar dienaars en dienaressen een verbond sluit, gaat haar weg op en wordt aan haar overgeleverd.

Hij week af van de weg. in het ouderlijke huis hem telkens voorgehouden, want de vrouw heeft hem verleid. Want de invloed der tweede vrouw bleek sterker dan die der eerste. De goddelooze vrouw was sterker factor voor Joram dan de vrome moeder was ..geweest.

De geschiedenis van Joram repeteert zich eindeloos. Door al de eeuwen heen staat soortgehjfce geschiedenis geschreven in de annalen van de menschengeschiedenis.

Van kinderen uit Godvreezende gezinnen, die later afwijken door de invloed van de tweede vrouw, die in hun leven verschijnt. Van vader en moeder hadden ze geleerd en gezien, dat den Heere te dienen het leven van het leven is. Dat de genade van onzen Heere Jezus Ohristus het leven rijk maakt en blij.

Maar toen kwam de andere vrouw in hun leven. Het was een vrouw die ver van God leefde. Die de zonde en de wereld lief had. En men zag later, dat het kind van vrome ouders mee afgleed met zijn vrouw, die hem tot een gids op het pad ten verderve geworden was. Verwonder u niet, lezer, over het dagelijks te constateeren feit, dat er van de geloovige partij in het huwelijk, dat is, het huwelijk van een geloO'Vige met een ongeloovige, zoo weinig terecht komt. Dat het verbondskind, gehuwd met een ongeloovig meisje, in de regel mee afdrijft. Want de vrouw is de sterke factor, die als een uitgestoken Satanshand hem met zich ten verderve leidt.

Kom nu toch niet met uw tegenredeneeringen. Met uw vrome praat, dat men misschien voor die ongeloovige vrouw nog wel eens ten zegen zou kunnen worden. God redeneert anders; vreeselijk logisch, met dat „want" dat' er in Jorams geschiedenis geschreven staat ter verklaring, hoe het kwam, dat hij het pad der zonde is opgegaan.

En die logika Gods is meteen die der feiten en der ontzettende werkelijkheid. Ziet ge ze niet in de kring der menschen, die ge kent, dat God gelijk krijgt tegenover al het redeneeren van de menschen? Kent ge ze niet, die afgleden met hun ongeloovige vrouw? En als dan later misschien iemand de geschiedenis hoort van een vroeger bondskind, dat nu nergens meer „aan doet", dan komt de verwonderde vraag, hoe het toch kwam, dat hij zóóver was weggegleden. Tot een ander misschien het raadsel ontsluieren zal door te zeggen: „Het is te verstaan, want zijn vrouw...!”

Onder al hetgeen waarvoor God eeuwig in de hemel wordt gedankt, behooren ook twee vrouwen: een Godvreezende moeder, die het kind tot Jezus bracht, en een vrome vrouw, die haar man tot hulpe was en hem in de strijd des , geloofs heeft gesterkt.

En onder de eeuwige wanhoopsconflicten der hel is ook dit, dat vervloekt worden moeders, die haar kinderen hebben teruggehouden van den Zaligmaker; en vrouwen die haar mannen tot gids opi dit pad naar het verderf zijn geweest.

Jonge lezer, uw moeder hebt ge niet zelf gekozen. Gods bestel heeft u haar beschikt. Maar uw vrouw kiest ge zelf.

Koost ge reeds als vrouw een meisje, waarvoor ge later en nu den God des Verbonds danken kunt?

Het zal toch niet een vrouw zijn, die nu openlijk of verholen blijk geeft, te wijken van den weg Gods; voor wie ge nu nog in uw hopen vrome wenschen en spreuken hebt, door Satan zelf u ingefluisterde en van wie ge u later eeuwig verwijten moest, dat ge een verkeerde keuze hadt gedaan?

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 juni 1931

De Reformatie | 8 Pagina's

Een gemengd huwelijk.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 juni 1931

De Reformatie | 8 Pagina's