Kagawa en de Koninkrijk-Gods-beweging.

Bij den Zendingsboekhandel te Den Haag, directeur de heer A. J. O. van Seters, is verschenen een boekje van de hand van dr Ir H. G. van Beusekom, onder den titel: _j, Kagavsra en zijn beteekenis als sociaal en religieus hervormer". Wij meenen goed te doen, iets uit den inhoud in deze rubriek te bespreken, en alzoo de aandacht op dit keurig uitgegeven boek van bijna 130 bl. met fijne platen te vestigen.

De naam Kagawa is vooral tegenwoordig weer op vele lippen. Hij is een man van buitengewone beteekenis voor Japan, die, na eerst te zijn miskend en tegengestaan door de Japansche regeering, nu wordt gewaardeerd en tot een hooge positie is geroepen.

Terecht noemt dr van Beusekom hem eerst een sociaal, en daarna een religieus hervormer. Dit is ni& t in strijd met de woorden, waarmee hij hoofdstuk V aanvangt: „Kagawa is, hoe veelzijdig zijn arbeid ook moge zijn, in de eerste plaats predikant". Want ook in en door zijn sociaal werk wil hij prediken. Bovendien, Kajgawa heeft eigenaardige gedachten over de taak der kerk. Hij meent, dat aan de kerk vereenigingen moeten vérbonden, zijn tot onderlinge hulpverleening op coöperatieven grondslag; ja, ook nog andere soorten van coöperaties, die de algemeene welvaart bevorderen. Zelfs wil hij de geheele werkloosheidsverzekering binnen de grenzen van de kerk brengen.

De kerken, die Kagawa sticht, heeten dan ook „Settlements", vestingen, Christelijke versterkingen, die voor haar leden niet alleen in geestelijken, maar ook in maatschappelijken zin vastigheid en steun bieden.

Hij is zelf oOik aan een kerk verbonden, zelfs aan drie; die in Tokyo bestaat uit een kerkgebouw, tevens clubgebouw en bureau, een credietcoöperatie, tevens bank van leening, en een coöperatieve winkel 1 Dit doet het streven van Kagawa duidelijk kennen. En hij meent, dat elke kerk, allerwege, op deze wijze moet optreden, om de positie terug te winnen, die zij eenmaal had, maar sinds lang heeft verloren.

Men behoeft het nog niet met de methode van Kagawa eens te zijn om zijn arbeid te waardeeren, Voorzeker, hij is allereerst sociaal hervO'imer; de nood, de verschrikkelijke nood van Japan heeft hem aangegrepen en niet meer losgelaten. Doch hij weet ook, dat Japan slechts sociaal is te redden, indien het het Christendom aanvaardt; alleen het Evangelie brengt het woord en de daad der redding beide.

Ja, de nood is groot in het land der rijzende zon. Het land is niet bij machte zijn bevolking te voeden met zijn voortbrengselen; en daardoor heeft de industrie een hooge vlucht genomen, met al den aankleve. ï)e toestanden schreien ten hemel; immers, de werkkrachten zijn goedkoop, nu de bevolking per jaar met een millioen toeneemt; en van het platteland, waar de boerenbevo'lking bittere armoede lijdt, gaan tienduizenden naar de steden, de fabriekscentra, om brood te vinden.

Meer dan 9/10 van alle gezinnen moet leven van minder dan f 12 in de week. Van de arbeiders in een stad als Tokyo leeft 80 pCt. in éénkamerwoh ningen. Op de textielfabrieken werken, jongens en meisjes van nog geen vijftien jaar, twaalf tot veertien uur per dag. In de kolenmijnen sjouwen de vrouwen, dikwijls met kleine kinderen op den rug gebonden, lange dagen de zware kolenvrachten.

Deze ontzettende toestanden hebben Xagawa in de ziel gegrepen. Hij ziet het voor oogen, dat het bolsjewisme hierin een vruchtbaren voedings­ bodem vindt, en het bolsjewisme zou Japan in den afgrond voeren. Kagawa heeft het verstaan, dat geen enkele richting of godsdienst in Japan zich over de ellendigen ontfermt of ontfennen kan. Bij de ontzettende aardbeving in 1923 was dit dmdelijk gebleken; men beklaagde wel de rampzalige slachtoffers, doch men stak geen hand uit om te helpen; alleen de Christenen deden het.

Heel zijn actie van jaren her, heeft Kagawa laten uiüoopen in de zoogenaamde Koninkrijk-üods-beweging. Hierin heeft hij saamgevat het prediken van het Evangelie en het opheffen van het Japansche volk uit de sociale ellende.

De term Koninkrijk Gods moeten wij dan ook verstaan in de beteekenis, die Kagawa er aan geeft; hij bedoelt ermee het Evangelie van Jezus Christus als de boodschap der verlossing, aan het geheele volk van Japan gebracht; en die verlossing is uit allen nood; God redt niet ten deele; niet alleen naar de ziel, maar ook naar het lichaam; en dan is het God ook niet te doen oml een of meerdere personen, maar ook om het gezin en de geheele samenleving; de arbeider en de middenstander, de oude van dagen en het kind moeten deze verlossing naar lichaam en ziel loeren kennen. En dit te bereiken bedoelt de Koninkrijk-JGods-beweging.

Dr van Beusekom beschrijft, hoe Kagawa tot zijn plan gekomen is.

In 1925 bezocht hij Frankrijk, en werd daar gewaar, hoe slechts één millioen Pirotestanten, met volkomen handhaving van zichzelf, leiding gaven aan het heele volk en invloed oefenden op zijn ontwikkeling. Indien, zoo dacht Kagawa, Japan eens één millioen Christenen had, zou dat ééne millioen dan niet leiding kunnen geven aan den maatschappelijken opbouw van Japan? En dan konden een Christelijke universiteit, een Christelijk onderwijssysteem, een Christelijke economie en een Christelijke beschaving een vasten grondslag vinden.

Kagawa zeide zelf: „Dan eerst is er een gesloten centrum, om het geheele Japansche volk te kunnen bewerken en de maatschappelijke ellende te verminderen. Dan eerst zal het mogelijk zijn de geheele cultuur van Japan met de beginselen van het Christendom te doordringen".

Zoo kwam hij tot zijn Evangelisatieprogram met de leuze: „één millioen zielen voor Christus".

Om billijk te zijn in ons oordeel, moeten wij bedenken, dat het maar niet een onverwachte inval was, en een machinaal in elkaar gezette beweging. Het was een gedachte, die lang reeds rijpte in zijn ziel, en door zijn bezoek aan Frankrijk vaste vormen aannam; en die gedachte rustte op de innige overtuiging, dat een groote Evangelisatietocht de verhoudingen in Japan met één slag zou kunnen omzetten.

Wij zullen nu niet in den breede den gang van zaken beschrijven, hoe hij samenwerking met de Christelijke kerken zocht en verkreeg, ook met dr John Mott overleg pleegde enz. Het boekje van dr van Beusekom geeft daarover de noodige inlichtingen.

Als die leuze van „één millioen zielen" ons Hunder aangenaam aandoet, dan zij er op gewezen, dat Kagawa zelf die heeft losgelaten, en den naam. heeft veranderd in KoninkrijkJGods-beweging. Dit geschiedde mee op aandrang van den dusgenaamden Nationalen Christelijken Raad van Japan, die de beweging mee steunt, ja de centrale leiding in handen heeft genomen.

Wat hij met deze beweging beoogt, zet Kagawa in een artikel uiteen in het Juli-nummer van The International Review Oif missions: „The three main objectives of the Kingdom of God Movement".

Deze drie hoofddoeleinden zijn de volgende;

Ten eerste, het winnen van één milliO'eci. zielen voor Christus door den arbeid der Evangelisatie; deze arbeid gaat voorop. Hiertoe is een heele actie op touw gezet; ieder Christen heeft tot taak één ziel tot Christus te brengen. Allerwège worden groote samenkomsten belegd en het Evangelie gepredikt. Ook zwoegen de drukpersen voor het afleveren van lectuur van geringen en van grooteren omvang. Ook maakt hij gebruik van de dagbladen, waarin hij artikelen publiceert, die gaarne worden opgenomen; zelf geeft hij een krant uit, een weekblad, onder den naam van: „Kingdom of God Movement Newspaper". ,

Ten tweede, de opleiding, of het onderwijs. Als de zielen gewonnen zijn, is het noodig hen te onderwijzen; de kinderen moeten worden vastgehouden. En vooral moeten predikanten en evangelisten worden opgeleid; er zouden 12.000 predikanten noodig zijn voor de 12.000 dorpen, waar het Evangelie nog niet is gebracht, maar Kagawa wil met 5000 beginnen.

Ten derde, het sociale werk. De werkloozen, de zieken enz. moeten geholpen worden, opdat ook op deze wijze gezien worde, dat het Evangelie alleen het middel aanwijst tot verheffing en heiliging van het aardsche leven. Kagawa wil daartoe de oprichting van coöperaties in alle dorpen, en in de kerken vereenigingen voor onderlinge hulp. Eu dan staat de actie niet stil, maar gaat door tot heel het Japansche leven door de Koninkrijk-Goids-beweging zal zijn omvat. • •

Noem het een droom; doch erken dan tevens, dat deze vrome idealist met beide voeten" iiï de werkelijkheid van het arme Japan staat, geestehjk en Stoffelijk arm. Natuurlijk kunnen allerlei bedenkingen worden geopperd: b.v. dat het willen winnen van één millioen menschen den schijn geeft, alsof de bekeering in onze handen ligt, en niet geheel Gods werk is, het werk van God, die als het Hem behaagt, niet maar één millioen, maar ook tien, of twintig, of nog meerdere millioenen van de 70 millioen Japanners kan zaligen. En zoo zijn, er meer bedenkingen.

Toch laten wij die nu rusten, om ons te laten beschamen door den vromen moed van dezen Christen Japanner, die met zijn hart vol medelijden als een navolger van Christus Consolator, door innerlijke ontferming is bewogen; en voor wien het woord van Jezus wel in het bijzonder geldt: „Zalig zijn de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden".

De lezing en bestudeering van dit kostelijk boek van dr van Beusekom zij een ieder hartelijk aanbevolen. Het is met 8 platen versierd, en keurig uitgegeven. Als wij één wensch zouden mogen uiten, ware het deze, dat dr van Beusekom niet den lof alleen gezongen had, maar ook de critiek der liefde, vanuit het Gereformeerd beginsel, had gegeven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen