PERSSCHOUW

Nieuws inzake het internationaal Calvinisme.

In „Die Kerkblad", 7 Sept. 1932, lezen we het volgende:

In die persoon van Prof. Dr G. Besselaar was die Bond ook verteenwoordig op 'n Intemaslonale Konferenste van Calvinlste wat In Londen gehou Is aan die begin van Mei, op uitnodiging van die Sovereign Grace Union.

Aldaar is die internasionale samewerking van Calvinlste bespreek deur afgevaardigdes uit Engeland, Skotland, Ierland, Holland, Duitsland, Frankryk en Suid-Afrika. 'n Komitee is benoem om in hierdie rigting te werk deur 'n twede konferensie voor te berei, waarop 'n Internasionale Federasie gestig kan word. Sekretaris en saamroeper van hierdie komitee is mnr Burbridge van die Sovereign Grace Union. As grondslag van samewerking is voorlopig aanvaar die verskillende nasionale geloofsbelydenisse van die Gereformeerd-Protestantse karakter. Die toespraak deur ons verteenwoordiger gehou oor die Calvinisme in Suid-Afrika is aan die Suid-Afrikaanse Engelse pers ter publikasie gestuur.

Eindelijk is besluit om die volgende kongres te hou te Johannesburg op 7 en 8 Des. 1932. Hiervoor is reeds plaatslike samespreking verkry op die Rand. Die hoofdgedagte van hierdie kongres sal wees die betekenis van ons Calvinistiese beginsels vir die vraagstukke van armoede en arbeidersbeweging. Dit sal dus word 'n soort Christelik-sociale konferensie.

As onderwerpe van bespreking, behalwe die bestuursverslag en ingesonde beskrywingspunte, is reeds vastgestel: Huwelik en Huisgezin, Klassestryd en Vakunie-organisatie, sedelike faktore in die verarming van Blankes en die Bestryding van maatskaplike misstande.

Die inleiers vir hierdie onderwerpe, wat so prakties moontlik behandel sal word, sal later bekend gestel word, sowel as die verdere besonderhéde in verband met die saamroeping van die kongres.

Het lijkt ons niet noodig, hieraan iets toe te voegen, thans. Of voor Nederland de bestuursleden, die indertijd opgetreden zijn, onder wie ook Dr J. G. Ubbink, Prof. Sneller, Ds J. C. Aalders, alle nog in functie zijn? Zoover wij weten, is er in. dezen nog geen officiëele mededeeling geschied.

„Geboren uit de maagd Maria”.

Onlangs wees ik erop, dat pogingen tot verkrijging van contact tusschen „kerken" machteloos zullen blijven, zoolang niet eerst gevraagd wordt: wat ZIJN kerken? Ik wees erop, dat b.v. de 12 artikelen door heel wat „kerken" zondag aan zondag met den mond en met drukinkt worden beleden, maar wie maar een klein beetje weet van wat er op den kansel gedacht wordt, terwijl de mond nog de oude termen spreekt, dien is het duidelijk, dat, als de „kerk" niet zoo verschrikkelijk de wetten, die God aan het WOORD gesteld heeft, schond, van de daken zou moeten gepredikt worden: wij gelooven NIET, wat wij zeggen te belijden. Legt men de 12 artikelen eerlijk uit, dan gelooven honderden orthodoxe (gelijk het heet) predikanten NIET meer aan Christus' geboorte uit de maagd Maria, NIET aan het FEIT van Zijn opstanding, hemelvaart, en feitelijk ook wederkomst. Al die termen worden van hun eerlijken zin beroofd, door een reeks van filosofische redmiddeltjes, waarmee men zich wijs kan maken, dat men „bij" is, en „toch" ook heusch nog in organische eenheid leven kan met de volksgemeenschap, die men dient. Waren de imponderabilia ponderabel geworden, m.a.w. kon men deze geestes-verwikkelingen omzetten in zintuigelijk-waarneembare werkelijkheden, dan zou ieder eerlijk mensch ervan gruwen: een bokswedstrijd van Max Schmeling, en zoo, valt in die zintuigelijkwaarneembare wereld, maar probeert daar dan verder „eerlijk" te doen. Hier echter wordt gedaan, wat tusschen boksers „valsch spel" zou heeten.

t Misschien vinden sommigen dit beeld wat al te raar. ^Maar het is van Kierkegaard.

Let wel: ik beschuldig niemand van opzettelijke oneerlijkheid, want men ziet de dingen niet altijd zoo. Maar met „valsch spel' wordt bedoeld: spel tegen de objectieve regels.

Het verblijdt me, dat in een orgaan, dat door half en half gegeven protectie van barthiaansche ideeën onbedoeld en onbewust dit valsche spel soms heeft vergoelijkt en helpen verbreiden (want m.i. moet een barthiaansche, brannersche dominee niet de 12 artikelen in de KERK lezen) thans eens ronduit gepraat wordt over deze dingen. Ik bedoel een artikel van Pastor E. Reuter in Mailand, opgenomen in de „Reformierte Kirchenzeitung". Het artikel geeft iets „Zur Jungfrauengeburt Jesu"; ik mag misschien dezen keer wel eens in het duitsch citeeren:

Es mag manchem seltsam erscheinen, dasz in unsern Tagen zu diesem Stuck des christlichen Glaubens das Wort ergriffen wird. Haben wir nicht dringendere Fragen zu besprechen, praktischere Aufgaben zu lösen, als uns mit solch einem immerhin bedenklichen Thema zu befassen? Und ist nicht durch diese Frage die kirchlich-praktische Einheitsfront von Stockholm bedroht?

Wir haben uns allzusehr daran gewöhnt, die Jungfrauengeburt als ein peripherisches Stuck unsers Glaubens zu betrachten, ein Stuck, über das man verschiedener Meinung sein darf, ein Stuck, das man mit mehr oder weniger Unklarheiten glaubt, übergehen zu dürfen. Und doch kann man sich des leisen, aber starken Eindrucks nicht ei-wehren, als ob hier gleichwohl ein gefahrlicher Punkt sei, den zu berühren man sich am besten enthalte. Und in der Tat ist dieses alte Dogma der Jungfrauengeburt mehr als ein Zankapfel theologischer Spitzfindigkeit, mehr als ein Schibboleth eifernder Frömmigkeit. Es ist, recht betrachtet, eine Zentralfrage, die zu übergehen nicht nur gefahrlich für die Kirche und ihre Arbeit, sondem sogar vemichtend wirken kann.

Ja zeker, Stockholms „eenheid" wordt gebroken. Maar dat is toch eigenlijk weer niet waar; want Stockholm is nog nooit één minuut één geweest. De schrijver van het artikel besluit:

Soviel von der Jungfrauengeburt. Und nun komme einer und sage, dies sei nur ein peripherisches Dogma, ein Theologengezank. Ich denke, es ist deutlich geworden, was dies „Dogma" für eine Bedeutung hat. Ich denke, es hat eine solche Bedeutung, dasz eine Kirche zugrunde gehtund ihre Arbeit auf Sand baut, die daran vorbeigeht. Ich denke, die ganze Unfruchtbarkeit der modernen kirchlichen Arbeit, die ganze Buntscheckigkeit und Aufgelöstheit der evangelischen Erkenntnis liegt auch daran, dasz man die Augen verschlossen hat vor dieser schweren, wunderlichen und seligen Frage zugleich. Wieviel Unklarheiten, wieviel Halbheiten, wieviel Miszverstandnisse müszten nicht aufgedeckt werden von diesem „Dogma" der Jungfrauengeburt, wieviel unevangelischem Wesen mitten in der Kirche würde nicht die Maske vom Gesicht gerissen durch diese Jungfrauengeburt. Was nennt sichheute nicht alles Evangelisch, was beruft sich nicht alles auf die Bibel? Und was fürchtet sich nicht alles vor einer klaren deutlichen Sprache. Und ob dadurch die Kirche zerrissen würde, dasz die Jungfrauengeburt wieder in den Vordergrund trate, was schadet es? Man i-uft Friede, Friede, und ist doch kein Friede. Was liegt letzten Endes an einer Kirche, die sich scheut vor der Wahrheit, ist sie nicht ein Hindernis für den Weg Gottes? Es soU wahrhaftig kein Dogma zum Streitpunkt und Schibboleth hier gemacht werden, denn es handelt sich hier gar nicht um die Meinung irgendeines Theologen. Mag manches noch unfertig, manches noch unklar sein an den vorigen Ausführungen, was liegt schUeszlich daran. Aber dasz Christus offenbar werde, dasz die Frage wieder unübersehbar grosz vor uns stünde, die mit der Jungfrauengeburt beginnt: Was dünket euch um Christus, wes Sohn ist er? dasz der Tod des alten Menschen und das Leben in Christus als Entscheidung vor die Menschen trate, das ist der Sinn dieser Zeilen.

Dit artikel is, niet eens nog om deze ééne kwestie, maar terwille van alle hedendaagsche verdialektiseerde en verfilosofeerde termen zóó belangrijk, dat, mochten er enkele lezers zijn, die niet duitsch lezen, ik hen zou willen vragen, iemand in de buurt het te laten vertalen; ik citeer bijna nooit' in een vreemde taal. Want het is God geklaagd (twee woorden), dat men in onzen tijd de schare zoo stichtelijk — met of zonder zichzelf — een rad voor de oogen draait. „Was fürchtet sich nicht alles vor einer klaren deutlichen Sprache? "

Getuigen of preeken?

Ds P. V. Dijk schrijft in „N. H. K.bl.":

„Waarom komt ge niet meer bij ons in de kerk? " vraagt ge aan een broeder of zuster, die ge 's Zondags ergens anders weet te zitten. „Och dominee, 'kzal maar eerlijk wezen: Ik ontvang niet genoeg!" Vraagt ge verder na, wat men dan elders wel ontvangt, dan bemerkt ge, dat Schleiermacher ook in Gereformeerde kringen zijn bewonderaars vindt: „Het doel van de preek moet niet zijn „onderrichting" maar „opwekking".

Dat vooral zij, die in hun jeugd minder in de waarheid onderwezen werden door zulk een getuigend, stichtelijk spreken uit eigen geloofsbevinding aangetrokken worden, kan U bedroeven maar het verwondert u niet.

Dat ook een enkele beter ontwikkelde zich van de hooge beteekenis van de zuivere verkondiging van het Woord minder bewust schijnt te zijn en den kant van het „getuigen" op wil, is ernstiger verschijnsel.

Het kan ons waarschuwen, dat we het ééne zullen doen en het andere toch niet nalaten.

De predikatie mag ook niet zijn behandeling van een of andere bijbelsche stof, zonder eenige toepas-

sing. Deze mag in onzen tijd wel een zeer vooi-name plaats in de preek innemen!

Maar de preek kan het ontwikkelen uit de Schrift van het dogma niet missen!

Wie in het Buitenland in vacantie gezeten heeit bij Morgen wij dingen of „Avondandachten", die soms van begin tot einde toepassingen waren, zal wel eens gedacht hebben aan den rijkdom van een Gereformeerde prediking zooals Prof. Hoekstra die in z'n boek beschrijft en aanprijst: „Prediking moet zijn bediening van het Woord Gods, n.l. zijn verklaring en zijn toepassing."

Het verheugt ons, dat voor die beteekenis ook in ruimer kring het oog opengaat.

Ja, de waarde van den nederlandschen Zondag is nog groot. Valt die Zondag weg, met zijn t we e kerkdiensten, dan krijgen we de armoede, die over de grenzen u uit holle oogen aankijkt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen