Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Amerikaansche Synodale Kiekjes.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Amerikaansche Synodale Kiekjes.

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

I.

Bet zijn drukke dagen tegenwoordig in Grand Rapids, het „Jeruzalem" der Christelijke Gereformeerde Kerk in Amerika en een der grootste oentra der Gereformeerde Kerk — in de wandeling „Dutch Reformed" genoemd. Vandaar dat ook dit jaar de Generale Synode der laatstgenoemde groep in Generale Synode samenkwam — gelijk wij vervolgens zullen mededeelen.

Wat de eerstgenoemde kerk betreft, dat we spraken van Grand Rapids als haar „Jeruzalem" is, omdat er binnen en in de onmiddellijke omgeving der stad niet minder dan twintig Chr. Geref. Kerken zijn; maar vooral, omdat de school dier kerken daar gevestigd is: Calvin College en Calvin Seminary.

Daar is ook het hoofdkwartier van de synodale deputaties die de belangen der zending behartigen. Calvin College en Calvin Seminary zijn toevertrouwd aan de verzorging van een Curatorium. Dit bestaat uit twee deputaten van elkeen der vijftien classes die de groep samenstellen. Zeker ©en groot getal — dertig mannen. Dtaarenboven is •er eene finantieele commissie, die ad interim allerlei zaken behandelt, de geldmiddelen betreffend; en eene uitvoerende commissie, uit vijf leden bestaande. De laatstgenoemde commissies bestaan uil mannenbroeders die in het centrum van het kerkelijk terrein wonen en gedurig samen komen.

Meer dan eens gingen er stemmen op dat het toch wel wat te veel was om telkenjare een dertigtal broeders te samen te doen komen als voltallig curatorium. Met name, omdat het veel tijd neemt — uit het verre Westen vooral, te Grand Rapids saam te komen.

De curatoren zijn allen predikanten. Het verblijf te Grand Rapids en het heen en weer trekken eischt inderdaad heel wat tijd en berooft de gemeenten van heel wat pastoralen arbeid. En daarenboven en vooral, met name in onze tegenwoordige crisis, rees het bezwaar der onkosten op.

Vandaar dat ook ditmaal de reductie van het ledental van 't curatorium weder ter sprake komt. Ons dunkt het is genoeg dat een v ij f t i e n t a 1 broeders over de zaken van College en Seminarie gesteld staan. Een dertigtal is wel wat veel — vooral ook omdat de twee bovengenoemde commissies toch feitelijk leiding moeten geven zoowel als voorlichting aan de leden der classes die buiten het kerkelijk centrum woonachtig zijn.

Toch ligt er heel wat verantwoordelijkheid op de schouders der curatoren. College en Seminarie, geboren uit het theologische schooltje in 1876 geopend, zijn vooral in de laatste jaren geweldig gewassen. Calvin College heeft nu een faculteit van twintig professoren. Het „album studiorum" of „Register" van den jongsten catalogus geeft 350 namen van jongelingen en jongedochters die den vierjarigen cursus volgen. Dat register geeft van jaar tot jaar namen die geen Nederlandschen klank hebben. Dat is omdat er meer en meer jongelui komen uit kringen buiten de Chr. Geref. Kerk, die aan Calvin College wenschen te studeeren. De school heeft een goeden naam onder de vele dergelijke inrichtingen in ons land. De graden die zij verleent, of liever de diploma's die zij uitreikt, ontsluiten de deuren van alle universiteiten in de Vereenigde Staten. Vooral zij die in of dicht bij Grand Rapids wonen geven daarom de voorkeur, ook om finantieele redenen, aan het volgen van den Calvin College cursus. Dat door dit gemengde van het studentencorps problemen worden geschapen, is' licht te begrijpen. Doch evenzeer is het duidelijk dat het matriculeeren van een groeiend aantal „uitlanders" gelegenheid geeft om Calvinistische beginselen in te prenten.

En dat is toch immers de levenstaak van ons calvinistisch volk in Amerika? Zijn hooge roeping. Dat is ook ae groote behoefte onzer Amerikaanscbe natie. Goa geve wijsheid aan de faculteit om die beginselen op de rechte wijze voor te stellen en in te prenten. Ook om er boeken over uit te geven. In 'tEngelsch. Dat laatste laat wel wat te wenschen over, wellicht uit te groote bescheidenheid. Toch maken wij gewag met dank aan Prof. Dr Meeter's werk over het Calvinisme. Ook de namen Van Andel en Schoolland dienen genoemd als auteurs van gewaardeerde persproducten.

Calvin Seminarie, welker cursus van drie jaren volgt op den vierjarigen college leergang, heeft een faculteit van zes professoren, de brs. Berkhof, Volbeda, Bouma, Wijngaarden, Schultze en Kromminga. Een 57-lal broeders worden in het Seminarie Register gevonden, waarvan een tiental echter „post-graduate" studie volgen.

Pl-of. L. Berkhof, die onlangs nog een waardevol werk van dogmatischen aard publiceerde, is president van Calvin Seminarie. Dit is iets meer permanent en gezaghebbend dan een roteerend rectoraat. Calvin College heeft sedert September 1933 als haar president Dr R. Stob.

Op 5 Juni hadden in het Calvin College hoofdgebouw de zoogenaamde „commencement exercises" plaats. De promotie plechtigheden van hen die den graad van A. B. behaalden, enz. In statigen optocht trokken de gegradueerden naar voren in de groote aula der college. Allen met baret en toga. Zooals men dat in Amerika noemt: „cap and gown". Maar, op deze jongelui volgend — wel een scherp contrast — kwam de faculteit in gewoon burger costuum. En geen pedel die plechtiglijk vooraf ging, den staf van' Minerva dragend, zooals dat in andere scholen van dezen aard gewoonte is. Wel wat sober dus. En een contrast dat niet verheffend is. We veronderstellen dat het niet lang zal duren dat deze tegenstelhng den broeders meer en meer zal opvallen en zal leiden tot meer uniformiteit in dezen.

Behalve het bovengenoemd Curatorium vergaderde in Grand Rapids gedurende het begin van Juni, ook de Algemeene Inwendige Zendingscommissie der Chr. Geref. Kerk. Die bestaat uit een vijftiental deputaten — één uit elke classis, en de zendingsdirector. Aan die deputaten is toevertrouwd de regeling van het werk der zending onder eigen volk — (kerkuitbreiding wordt dit wel genoemd), in de V. S. en Canada; in overleg met de Classical Commissies voor de Inwendige Zending. De president dezer verschillende classicale depulaatschappen is gewoonlijk aangewezen als lid der Algemeene Zendingscommissie. Er is dus wel verband en samenwerking.

De fondsen onder het beheer der verschillende commissies hier genoemd, hebben, enorm geleden gedurende de laatste jaren. Er waren maanden dat de salarissen of subsidies niet konden worden uitbetaald.

In sommige pastoriën, met groote huisgezinnen, is er geleden, inderdaad geleden, in het voormalig DoUarland. Geen broodsgebrek natuurlijk. Daar zorgde ons volk wel voor. Maar er is meer noodig dan brood. De toekomst schijnt nog niet heel helder te zijn, economisch. Op kerkelijk terrein is die toekomst daarenboven nog donkerder geworden door groote droogte in het Middenwesten. Gelukkig zijn de laatste berichten uit de streken door ons volk bewoond in de staten lowa, Minnesota en Zuid Dakota, wat meer bemoedigend wat den oogst betreft die verwacht wordt van Hem die ook droogte beheerscht.

Inmiddels echter heeft de bovengenoemde Algemeene Commissie voor de Inwendige Zending aan de Synode voorgesteld om voor het volgencl jaar $ 1.25 per gezin, per jaar, te vragen van elk gezin in de Kerk, in de verwachting dat men daarenboven voor werk binnen eigen classis en voor subsidies voor zwakke kerken, $ 2 per gezin zal bijdragen. Dius te samen, per jaar, per gezin $3.25 voor het planten van nieuwe kerken onder eigen volk, in Canada en de V. S., of het steunen van worstelende kerken van eigen volk. Of dit lot nadenken kan stemmen over de som die men te Middelburg terzijde zette voor den arbeid in Frankrijk ? i

Groote en waardevolle steun werd gedurende de laatste twee jaren aan dezen inwerndigen zendingsarbeid in 'Amerika verleend door een speciaal comité — de z.g.n. „Emergency Committee". Er was een overvloed van candidaten voor den dienst des Woords. Er waren een aantal kepken te 'zwak om een eigen dienaar des Woords te onderhouden. In de algemeene kas der bovengenoemde commissie was een tekort. Wat nu te doen? De synode van 1932 benoemde een drietal broeders om raad te verschaffen en hulp te bieden in deze „emergency" — of plotseling opkomende nood.

Het waren de brs H. J. K; uiper, Dr Clarence Bouma en Ds Wu Stuart. Zij kweten zich flink van hun taak.

In niet minder dan zestien plaatsen werden candidaten geplaatst. Deze zestien broeders arbeiden in velden van verschillende grootte — niet alleen 350 onzer huisgezinnen geestelijk verzorgend — samen 1700 zielen — ons eigen stamvolk, maar hier en daar velden openend onder wat wij „Amerikaanscbe" kringen noemen — veelal onkerkelijke kringen, of op kerkelijk gebied verwaarloosd. Voor deze „Emergency" doeleinden werd tot op 7 Juni 1934 de som van $3389.62 uitbetaald.

Nog zij gemeld dat tot steun van zwakke kerken, ze helpend om kerkelijke eigendommen te erlangen, een fonds bestaat, genoemd Kerkh u 1 p. Dat besteedde gedurende de laatste twee jaren ongeveer $ 10.000. Nog heel wat kerken staan In het kJijt betreffende kerkhulp. Hoe de verleende hulp oploopt in den loop der jaren blijkt wel uit het feit, dat het totaal van het verschuldigde ruim $ 100.000 bedraagt.

Ten slotte, want wij zullen het hier ditmaal bij laten, werd er in Grand Rapids de jaarvergadering gehouden van de deputaten der Heidenzending der Chr, Gerei. Kerk.

De officieele titel is Christian Reformed Board of Missions. Elke classis is vertegenwoordigd door één lid. Behalve drie algemeene deputaten. En de zendingsdirector. Aan dit deputaatschap is toevertrouwd de leiding der zending onder de Indianen in het Zuidwesten onzer Unie, en in China. Ook deze „Board" heeft geworsteld met tekorten. Heel wat kerken, de grootste meerderheid, hadden lan^ niet de verwachte quotas opgebracht Toch zitten de broeders niet moedeloos bij de pakken neer. Zelfs wordt aan de Synode voorgesteld om enkele zendingsposten onder de Naraho Indianen van de Noordelijke Piresbyterische Kerk over te nemen. De zending in Ghina leed een groot verlies in het feit dat een harer missionaire dienaren des Woords, Dr J. C. de Korne, van wege krankheid zijner gade, genoodzaakt werd zijn plan om naar China terug te keeren, te laten varen. Berichten over den arbeid in China zijn niet zonder lichtpunten, hoewel tot hiertoe nog geen Chineesche kerk tot openbaring kwam.

Die Indianen zending der Chr. Geref. Kerk echter, openbaart meer zichtbare resultaten. Er bestaan tot hiertoe vier kerken op het Indianen zendingsveld in den staat New Mexico.

Zelfs komt het voorstel ter synodale tafel om deze vier kerken tot ééne classis te organiseeren, wat zeker nog wel niet gebeuren zal.

Over wat er gedaan zal \*orden betreffende Zuid-Amerika, zullen we later het een en ander mededeelen, D.V. En dan de berichten over de Generale Synode der Geref. Kerk en over de Synode der Clir. Geref. Kerk.

HENRY BEETS.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juli 1934

De Reformatie | 8 Pagina's

Amerikaansche Synodale Kiekjes.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juli 1934

De Reformatie | 8 Pagina's