UIT DE SCHRIFT

De clementle-tijd voorbij.

Mattheus wijst hier op ©en profetie uit Jesaja, die nu vervuld wordt. Jesaja heeft eens gesproken (hfdst. 42) van een gekrookt riet en rookende vlaswiek. En „de woorden zien op den noodtoestand, waarin Israël in de ballingscifi, ap verkeert, inzonderheid het vrome Israël" (Prof. J. Ridderbos, K. V.). Uitwendig gezien is de Messiaansche volksgemeenschap in Babel niet veel meer. Waar is de schoone opgang onder David, waar de glorie onder Salomo? Naar binnen, inwendig, kan en is ook in Babel een krachtig geloof geoefend in de Messiaansche belofte, maar naar buiten optredende in de wereld, is er van Gods theocratische gemeenschap niet veel overgebleven. En waar Jesaja ook dit hoofdstuk geschreven heeft „als in den tijd der ballingschap" krijgt het volk, dat ia ballingschap gaat, hier de concrete belofte van den VER­ GADERAAR, die een schoon vergaderings w e r k doen zal.

« En nu Mattheus 12 het vervuld worden dezer profetie. Men gaat al duidelijker zeggen, dat Jezus van Nazareth de Messias niet is, men vindt al meer, dat Hij niet LIJKT. Maar houdt Jezus nu maar op, staakt Hij Zijn arbeid? Neen, Hij gaat door „met aUen te genezen". Aan Zijn woorden komt nu een einde, Hij spreekt nog alleen in gelijkenissen, maar Zijn wonderen blijven. En met Zijn wonderen legt Hij almaar de vraag voor aan gaderaar"? Hij verblindt er niet één. Hij gewent ze zachtkens aan het groote licht, Hij verwijt Zacheus niet, Hij slaat Nicodemus niet neer, Hij censureert de overspelige vrouw niet, Hij eisoht niet, maar waar nog iets gloort, dat versterkt Hij, waar nog iets rechtop staat, bouwt Hij. Hij vestigt de aandacht maar op de profetie van .lesaja — ben Ik liet niet? En ineens begrijpen wij het — het is de clementie-tijd voor Gods theocratische gemeenschap, voor de „rest der verkiezing", dat straks zal worden „Israël naar den geest", Hij is nog alleen maar kerk-vergaderaar, en Nicodemus, en Zacheus en de Samaritaansche, en de discipelen zij moeten alle erkennen: Hij heeft onze oogen zachtkens gewend aan Zijn licht, Hij heeft ons voorzichtig in de Messiaansche eeuw gezet.

Maar deze vergaderaar van Jesaja 42 zal van optreden veranderen, als Hij het recht tot overwinning heeft gebracht. En naar den Oud-Testamentischen gedachtengang is het recht Gods aan den eenen kant het HEIL waardoor de rechtvaardigen komen tot hun HEIL-STAAT en waardoor de om-echtvaardigen hun JAMMER-STAAT ontvangen. Welnu, beeft Jezus dit RECHT niet tot overwinning gebracht op Goeden-Vrijdag-Paschen, heeft Hij toen het RECHT niet gegrond op aarde? En heeft Zijn rechtsworsteling op Golgotha en Zijn reohtstriumf op Paschen niet de glorie van Gods theocratische gemeenschap aan het licht gebracht, zoodat dit volk THANS niet meer behoeft te zijn ©en „gekrookt riet", een „rookende vlaswiek" ? Na Paschen kan komen de schoone opgang van het Israël naar den geest, een opgang onder HEM, Jezus Christus, die meer is dan David en Salomo, naar buiten optredende kan de Messiaansche levensgemeenschap nu een schoon gelaat vertoonen aan de wereld, en in de wereld gaan met krachügen tred, want zij heeft nu haar glorie in den Paaschvorst.

En zoo zeer is dit waar, dat n a Paschen Jezus diezelfde theocratisclie gemeenschap in ©en nieuw instituut vergadert en nu Nicodemus onder het Woord zet —- wee hem, zoo hij nu een dwaalleeraar wordt —, Zacheus in de kerk zet — en pas op indien hij nu zou stelen —^ de overspelige vrouw „vergadert" en censureert door Zijn ambtsdragers, indien zij zich nu kwam te misgaan.

Hij is nu kerk - vergaderaar en kerk v o rs t. Hij lokt nu door het woord naar de kerk en zet de gekomenen daarna in de kerk onder het woord. Hij noodigt als de opperste wijsheid en dezenoodigingis liefelijk (kerkvergaderaar) en van de kerk e i s c n t Hij een opwassen in kennis en genade (kerkvorst). De clementie-tijd is voorbij, die gansch bijzondere tijd vóór het kruis, de Messiaansche levensgemeenschap, die eens dof en zwak in Babel zuchtte, die bijna was ondergegaan onder de blinde leidslieden, de farizeën en schriftgeleerden, zij MAG nu niet meer zijn een „geknakt riet", een „rookende vlaswiek"; indien zij dat THANS is, is dat ONWIL om uit HEM te leven de LICHT­ BRON (rookende vlaswiek) en de KRACHTBRON (gekrookt riet) van Zijn volk, en indien zij dat THANS is, zoo komt Hij en slaat nu neer. Denli maar aan de zeven Klein-Aziatische brieven in het laatste bijbelboek.

De clementie-tijd voorbij!

En dat vanwege de Paascbrechten van den Paaschvorst!

Zouden wij nu maar niet de 145_predicaties over het „gekrookte riet en rookende vlaswiek", die er zijn, rustig laten liggen, ea eens beginnen aan 145 preeken over de paascbrechten van den Paaschvorst?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen