UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN

Het Neo-Chiliasme in Amerika en de Scofield Bijbel.

II.

Aan het einde van ons vorig artikel noemden we reeds allerlei leerstellingen door het Neo-Chiliasme in Amerika aanvaard. Misschien is het wijs, aleer we lot critische beschouwingen overgaan, om een overzicht te leveren van heel het schema. "We gaven reeds de namen der zeven dispensaties en toonden hel onhoudbare aan van deze bedeelingen zooals door Dr Scofield voorgesteld: n.l. dat aan elke dispensatie iets eigen is, door de respeclieve namen uitgedrukt, wat niet in andere bedeelingen gevonden wordt.

In nauw verband met het Chiliastisch element dal zooveel maakt vaii den Jood en zijne aardsche toekomst, spreekt Scofield van niet minder dan acht Verbonden. Hij noemt hen, om ze in het Engelsch op te geven, het Edenic, Adamic,

Noahie, Abrahamic, Mosaic, Palestinian, Davidic en New Covenant, of Verbond.

Onze lezers zullen enkele van die namen wel herkennen als Verbonden aanduidend waarvan ook in de Gereformeerde Theologie gesproken wordt. Ofschoon de inhoud niet dezelfde is. Met name het „Abrahamic Covenant" wordt tot de Joden beperkt, en kan b.v. voor den kinderdoop geen grond bieden. Reden waarom de Chiliasten van de V. S. als regel den doop der kinderen verwerpen, en, trots alle beweringen, meer Baptist zijn dan Clereformeerd.

Het Paleslijnsdi Verbond beteekent de verzekering van den terugkeer der Joden naar hun voorvaderlijk land, waar ze wederom een volk' zullen vormen. De meeste Chiliasten stellen dezen Terugkeer voor als in ongeloof plaatsgrijpend.

Eerst wanneer „de Verlosser uit Sion komen zal" volgt de volksbekeering — „een natie op één dag".

Deze gedachte leidt tot de opmerking dat de Neo-Chiliasten eigenlijk drie of vier Wederkomsten stellen.

Allereerst des HeilandsTerugkeer in de z.g.n. Rapture, of de Opname der Gemeente, die afgeleid wordt uit 1 Tliess. 4:16: „Want de Heere zelf zal met een geroep, met de stem des Archangels en mei de bazuin Gods nederdalen, en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; daarna wij die levend overgebleven zijn zullen te zamen mei hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet in de lucht", enz.

Hoewel volgens den aangehaalden tekst deze verschijning zeer hoorbaar zoowel als zichtbaar zal zijn, zijn er toch heel wat Chiliasten die gelooven in een „Secret Rapture", eene Opname die alleen door Gods toebereid en wachtend Bruidsvolk zal worden gehoord en genoten, zonder dat anderen er iets van merkien. Eerst den dag daarop zal dat volk vermist worden. Als Henoch opgenomen. Als Elia's volgelingen naar hun Meester zochten, her en der gaande, zal het hun gaan die niet behoorden tot het wachtend Bruidsvolk. Langzamerhand zal het hun in de gedachte komen wat er met die speciaal voorbereiden geschied is...

Direct na de Opname, 't zij dan publiek of openbaar, komt er op aarde de regeering van den Antichrist. Zeven jaren aaneen zal dit monster heerschen. De eerste helft van dat zevental in monsterverbond mei Rome, en dan, de laatste drie en een half jaar vooral, zal het Jodendom vreeselij k lijden. Twee derde deel van dat volk zal worden uitgeroeid. Sommigen worden bekeerd gedurende deze „Groote Tribulatie", om een apart Lichaam te vormen — de „Heiligen der Groote Verdrukking".

Doch wanneer de nood op hel hoogste stijgt en men tot God roept in de bange verdrukking, volgt de Tweede Verschijning des Heilands. Met Zijne Bruidsgemeente, gelijk Hij de eerste maal om haar kwam.

Ditmaal komt Hij om het Millennium op te richten — de Duizendjarige Christus' Regeering, vroeger het groote leerstuk der „Chiliasten", in 't Grieksch uitgedrukt, of, het Latijn volgend, Millennialisten, naar Millennium — j, Duizend jaren".

Waar het onderscheid, vooral in Amerika, liep over de vraag of de Verschijning des Heilands zal plaats hebben vóór (Pre) of n a (Post het Millennium, ontstond de tegenstelling tusschen Pre- Millennarians en P o s t-Millennarians.

In elk geval dus komt hel Millennium, door velen mei veel aantrekkelijkheid geschilderd.

Het wordt ingeluid door den Engel, in Openb. 20 genoemd, die den draak, de oude slang, grijpend, hem „bond duizend jaren". Bij die verschijning komt „de eerste opstanding", Openb. 20:5, die in letterlijken zin wordt genomen, wat ook geldt van de uitdrukking „de overigen der dooden werden niet weder levend, totdat de duizend jaren geëindigd waren". Openbaring 20:11—15 wordt op^ geval als uitsluitend slaande op dat laatste oordeel, dat van de goddeloozen.

Men herinnert zich den tekst boven aangehaald: „En ik zag een grooten witten troon, en dengene die daarop zal, van wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvlood, en geene plaats is voor die gevonden. En ik za^ de dooden, klein en groot, staande voor God_; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend dat des levens is; en de dooden werden geoordeeld uil hetgeen in de boeken geschreven was, naar hunne werken. En de zee gaf de dooden die in haar waren; en de dood en de hel gaven de dooden die in hen waren, en zij werden geoordeeld een iegelijk naar zijne werken. En de dood en de hel werden geworpen in den poel des vuurs: dit is de tweede dood. En zoo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in den poel des vuurs".

Hoe iemand die deze geheele passage aandachtig leest, haar beperkt tot het oordeel der goddeloozen, kunnen we niet begrijpen. In elk geval is dit echter de volstandige opvalling der huidige Neo-Chiliasten. En daarbij voegen we als tweede opmerking aan deze gedachte toe, hoe heel deze leer van twee opstandingen, duizend jaren apart, indruischt tegen andere Schriftdeelen en —. het Getuigenis der Apostolische Belijdenis^ die i van ééne, algemeene Opstanding spreekt.

Het Neo-Chiliasme is zelfs niet tevreden twee Oordeelen. Hel leert nog een derde 25:31—46 wordt genoemd een Oordeel ^Z Natiën, niet als individueelen maar als volkeren ten opzichte van hunne houding tegenover dj Joden die gedurende het Millennium predikten, De woorden, Malth. 25:40: „En de Koning zal antwoorden: Voorwaar zeg ik u, voorzoover gij ^i een van deze mijne minste broeders gedaan hebt zoo hebt gij dat mij gedaan", wordt uitgelegd als niet slaande op Christenen in het algemeen, maar op de bovengenoemde Joden. Dit oordeel zal plaats hebben vóór het Millennium.

Dat deze enge, zoo erg beperkte, interpretatie geheel onhoudbaar is, valt elk Bijbellezer wel op De daden b.v. die des konings toorn opwekten, zjjj geene nationale handelingen, maar die van de enkelingen. En hel woord „broederen" wordt ner. gens in Gods Woord zoo nauw beperkt. En tocli wordt deze geforceerde voorstelling algemeen aanvaard door de Neo-Chiliasten. Of deze ééne misvatting niet genoeg is om heel het systeem te verwerpen ?

Om nu nog even terug te keer en — het Millennium zal de Bergrede op den voorgrond doen treden als levensregel. Onder de tegenwoordige dispensatie heeft die slechts secundaire beteekcnis. Zelfs lezen we in Scofields Bijbel de vreemde verklaring, dat in de Bergrede „geen straal van genade" is, noch een droppel bloeds, wat te meer bevreemdt waar Malth. 5:7 den barmharligen verzekert: „hun zal barmhartigheid geschieden".

Gedurende dit Millennium zullen ook de bloedige offeranden, in Ezechiël genoemd, weer hersteld worden, in letterlijken zin, doch ditmaal terugziende op wat op Golgotha geschiedde. Ook zal dan de tempel, door Ezechiël geschilderd, worden gebouwd en gebruikt. Dan wordt ook opgericht het „Nieuw Verbond", voorspeld in Jeremia 31:31 —34 — een verbond dat de Tien Stammen insluit, want het is de leer van Scofield, dat die nog steeds ergens bestaan als een aparte groep, die gevonden zal worden en met de overige Joden hereenigd, Ds Scofield Bijbel vindt deze groote en wonderbare gebeurtenis vermeld in de Gelijkenis van den Schal in den akker!

Gedurende dit Millennium zijn de Joden het groote centrum, waarom alles zich beweegt.

Zelfs wordt geleerd, en dat mei groote beslistheid, dat de Kerk des Nieuwen Testaments en heel de Bedeeling die daarin begrepen ligt, slechts een parenthese is, iets dal tusschen-in geschoven wordt. Een bijzaak als het ware. De tegenwoordige „Church" of „Kerk" was geheel verborgen voor het oog der Oud-Testamenlische profeten. Paulus alleen ontving deze openbaring omtrent de Kerk,

Een van de leerstellingen die leidden tot het door ons in het eerste artikel genoemd „essentieel" onderscheid tusschen de Joden als Gods Volk, en de N. T Gemeente. Die Gemeente wordt vergaderd, als Christus' Lichaam, door den Geestesdoop, vanaf Pinksteren tot de Eerste Opstanding. Het is op dal punt dat Bullinger met name afwijkt van de andere Neo-Chiliaslen. Allen echter verwerpen de stelling, dal Gods Volk van alle eeuwen één volk is — zie Catechismus en Geref. Belijdenis.

We spraken in de voorgaande regelen over drie verschijningen van den Heiland, naar de voorstelling der Neo-Chiliasten.

De eerste om de Gemeente. De opname derzelve.

De tweede, met de Gemeente, om het Duizendjarig Rijk op te richten.

Een derde moei daaraan worden toegevoegd. Aan hel einde van hel Millennium zal de Salan uit zijne gevangenis ontbonden worden, Openb, 20:7. „En hij zal uilgaan om de volken te verleiden" enz. „En zij zijn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen en de geliefde stad; en daar kwam vuur neder van God uit den hemel en heeft ze verslonden. En de duivel die hen verleidde, werd geworpen ni den poel van vuur en sulfer, alwaar het beesl en de valsche profeet is; en zij zullen gepijnigJ wolden dag en nacht in alle eeuwigheid. En ik 'M een grooten willen troon, en dengene die daaroij zat, van wiens aangezicht de aarde en de heni« wegvlood"... Het is in deze woorden dal de derde Wederkomst des Heilands opgeslotenhgL En zoo hebben we, om alles nog eens op i^ sommen, in het Neo-Chiliasme, zeven dispensaties, acht verbonden, drie of vier oordeelen, o drie wederkomsten. En het ééne Volk Gods ge scheiden in minstens drie geheel onderschcide groepen. .

En daarenboven een legio van fijne ondersciif dingen, b.v. tusschen het Koninkrijk ^''"^^.J, het Koninkrijk der hemelen. Genoeg om aei eenvoudigen bijbellezer het hoofd te doen duizeie, en ten minste de gedachten te verwarren.

Met name het door ons genoemde Bullin.gens ontfutselt feitelijk aan de N. T. Gemeente kos lijke bijbelboeken. Ook de Psalmen. "W^'" „g, , . boek der Psalmen is toch eigenlijk hel Geza"o boek der Joden, en in de Groote VerdruKwi.j

uilen met name de Vloekpsalmen het lied zijn ^ het vervolgde Israël — het Joodscdie volk'.

Ook het z.g.n. Gebed des Heeren is niet voor lie tegenwoordige Kerk. Immers: „Uw Koninkrijk zal eerst vervuld worden wanneer het kome Koninkrijk des Millenniums komt, en de Koning Israels zelve om dat Rijk op te richten. Daarom «ebruikt de consequente Neo-Chiliast dit gebed niet. De bede is toch vergeefs!

En zoo zoude kunnen gesproken worden van jndere letterlijke „beroovingen" der Gemeente gods in deze bedeeling door de Neo-Chiliasten. Doch we zullen het hierbij laten.

flet was oorspronkelijk ons doel om in het kort jjitiek te leveren op het Neo-Chiliasme in Amerika. Doch uit wat we reeds hier en daar invlochten als onze beschouwing zal het den lezer duidelijk zijn waarom geen werkelijk Gereformeerd menscli kan niede gaan met deze geaarlijke leerstellingen, vooral zooals men ze vindt in den Scofield Bible.

Waarom we het heel vreemd vonden, dat dit boek inderlijd werd aanbevolen in een onzer Nederlandsche wisselbladen.

Zeker zonder vooraf ingesteld onderzoek geschreven.

Men zij toch voorzichtig met dit Dwaalliciht van bet Dispensalionalisme of hoe men het ook noeme. Bij ons in Amerika heeft het reeds veel verwarring gesticht, ook in het kerkelijk leven. En nog is, helaas, het einde niet.

Jan. 24, 1936. (Op den Oceaan, tegenover het vroeger gebied van „Classis Brazilië").

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen