EVEN PARKEEREN.

Hoe de Heilige Geest geschiedenis schrijft!

Het laatste Bijbelboek is niet de Prediker van het Nieuwe Testament, maar zijn Hooglied Heel dit wondere boek is een consequente en Intensieve uitwerking van de waarheid, door den Catechismus aldus weergegeven:

„Dat Christus daarom ten hemel gevaren is, opdat Hij Zichzelven daar bewijze als het Ploofd Zijner christelijke Kerk, door Wien de Vader alle ding regeert."

Want één ding is in de Openbaring van Johannes wel overduidelijk, namelijk hoe heel de hemel betrokken is bij de aarde, hoe heel de hemel vol is van de aarde! Christus, de Kjoning der Eeuwen, de Heer der Geschiedenis!

De engelen, de dienaren des Koninkrijks, die alle gebeurtenissen inluiden met hun bazuingeschal. Ja, ook de zaligen! Mogen zij al niet bekend zijn met de uitvoering van Gods besluiten op dit wereldrond, zij zien Hem uittrekken in Zijn Komen en hun ganscbe ziel is ingenomen met de verwaditing des Koninkrijks.

Waarlijk, nü zijn zij zalig, van Gód vol, van Zijn Rijk vol! De toon van het: Wal baat mij dit? en Wat troost mij dat? is verstorven. Die toon behoorde bij het klein beginsel der gehoorzaamheid, dat in dit aardsche leven bereikt wordt.

Nu is het anders. Was vroeger hun lied, niet van zelfzucht ontbloot: wijk, wereldsch gewemel, IK moet naar den hemel! ~ thans reikhalst hun hart naar het oogenblik waarop zij met Christus zullen wederkomen om het gezegend aardrijk te beërven. Nu is de Kerk waarlijk Kerk, Christus' gelouterde menschheid! Hier valt zij niet meer uiteen in ikjes en kringetjes.

Zij is in de afsterving der zonden voor alle sectarisme voor eeuwig dood! Doch op deze aarde zullen wij ook van dit beginsel der eeuwige vreugde den voorsmaak genieten. Het pessimisme, dat in de kerk hoogstens één of twee procent ziet, gered uit het wereldfailliet, moet weggedrongen door het geloofsoptimisme, dat den Koning ziet komen in Zijn schoonheid. Het veel besproken hoofdstuk 20 van 4iet laatste Bijbelboek zegt ons van de heiligen, dat zij met Christus regeeren duizend jaren. Medegezet in den hemel met Christus, deelen de heiligen in Zijn Wereldheerschappij. Duizend jaren!

Let nu op de keerzijde. Duizend jaren voor Christus en de heiligen, voor Satan en zijn aanhangers slechts... een korte tijd. Zóó schrijft de Heilige Geest de geschiedenis! En de mobilisatie van Satan in dien korten tijd dient slechts om zich te pletter te loopen tegen de muren van de Geliefde Stad! Om te moeten erkennen: Toch hebt Gij overwonnen, Galileër!

Klopt dat nu met de werkelijlcheid? Staat er dan niet geschreven: Zal de Zoon des Menschen nog geloof vinden op de aarde, als Hij komt? Wel, waar denkt gij dat de Zoon des Menschen, Hij die komt, heden en morgen, dat geloof zal zoeken ?

Zal Hij dat vragen aan de statistieken? Zal Hij het antwoord zoeken in enquêtes? Waar zal Hij anders dat geloof zoeken dan bij hen, die zich geloovigen noemen? Waar anders, dan bij hen, die belijdenissen hebben afgelegd en onderleekend en zeggen te handhaven, waarin belijdenis gedaan wordt van hemelsche werkelijkheden? Van het Hoofd der Christelijke Kerk, Die alle dingen regeert in den Naam des Vaders! Die in ons, Zijn lidmaten, de hemelsche gaven uitgiet.

Die ons tegen alle vijanden beschut en bewaart. Och, werd dat gelootsoplimisme maar meer onder ons gevonden! Werd het openbaar in de prediking van het Evangelie des Koninkrijks met geweld! Nu, in dezen tijd! luhetduizendjai-igrijkvan den Christus-Koning!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen