UIT DE SCHRIFT

De Losser gelost.

Israël moest — zoo had de HEERE het beschikt — in zijn geheel een pri e st erlij k Koninkrijk en een heilig volk zijn. Niet slechts een enkeling, neen, alle leden der volksgemeenschap moesten priesterlijk den HEERE zijn gewijd. Het rijkst werd dit hierin afgebeeld, dat aanvankelijk uit elk gezin één, nl. de oudste jongen bijzonder voor den dienst des HEEREN was bestemd, den dienst moest verrichten in het heiligdom. Zooals God in het doeden van de eerstgeborenen in Egypte het g a n s c h e volk der Egyptenaren krenkte, zoo vorderde de HEERE, door de eerstgeborenen in Israel bijzonder aan Zijn dienst te verbinden, het gansche volk Israël voor Zich op.

Maar door Israels zonde kon de aanvankelijke beschikking niet worden gehandhaafd, 't Volk in zijn geheel was te onheilig, te verdorven, om, als priesters des HEEREN te kunnen optreden. Toen heeft de HEERE den stam van Levi in de plaats. der eerstgeborenen gesteld. Die Levieten waren ook wel zondig, maar zij werden nadrukkelijk door den HEERE tot het priesterambt geroepen, en krachtens die roeping ontvingen ze de ambtelijke bekwaamheid.

Voor 't volk in zijn geheel beteekende dit een voortdurende schande: 't mooie, al 't volk Gods priester, was daarmee weer iets verder uit den gezichtskring verwijderd; en iedere dienstdoende Leviet was voor den Israëliet een voortdurende herinnering: gij zijt te zondig, te verdorven, om priester Gods te zijn, een ander moet dit zijn in uw plaats.

En aan die vernedering mocht niet achteloos voorbij worden gegaan. God hield de gedachtenis eraan de eeuwen door in stand, doordat iedere eerstgeboren jongen gelost moest worden, vervangen (tegen betaling van een bedrag van 5 sikkels) door een ander, die wel tot den dienst bekwaam was. De ouders en, bij het opgroeien de kinderen, moesten het weten: wij zijn de eer, priester Gods te zijn, onwaardig.

Doch die plaatsvervanging — door haar noodzakelijkheid een schande — was niet enkel vernedering. Ze was ook genade: God wilde plaatsvervangers stellen! En daarmee afwenden het anders ook Israël bedreigende lot der Egyptenaren! Immers, God laat Zijn eisch nooit los. 't Gansche volk moest den HEERE gewijd zijn. Geschiedde dat niet, dan moest de HEERE met Zijn toorn komen, even goed, ja nog meer dan over Egypte, dat voor Zijn eisch niet had willen wijken. Daarom is het rijke genade, dat, als het volk onbekwaam is tot den heiligen dienst, Levi 't priesterambt voor het volk bedienen mag. Daarin strekte de Messias Zich uit naar de bediening van Zijn priesterambt, het ware priesterambt, voor Zijn volk.

En nu is Christus gekomen!

Hij heeft een aanvang gemaakt met Zijn priesterlijke bediening.

En één van de eerste dingen daarbij is, dat Hij den Heere wordt voorgesteld, dat is, dat Hij gelost wordt, dat een ander (de één of andere onbekende priester of Leviet) den dienst voor Hem moet waarnemen.

Hoe vernedert God reeds hier, nu al, het kind Jezus. Hoe wordt het nu reeds met schande overdekt. Want God zegt hier tot Christus: Neen, Gij zijt onbekwaam tot den dienst in Mijn heiligdom. Daartoe zijt Gij te onrein, te zeer met zonden beladen. Die eer, priester Gods te zijn, zijt Gij onwaardig. Dat wil het zeggen, zonde gemaakt te zijn. Voelt Ge het nu?

Dien smaad heeft Jezus Christus gedragen, dat een ander dit moest doen voor Hem!

Is dat niet voor velen de moeilijkheid, te komen tot de erkenning: ik kan het niet, een Ander moet het doen voor mij, alles doen voor mij?

En toch is dat eisch.

Hoe is Christus ons dan in alles (uitgenomen de zonde) gelijk geworden! Ook in het willen van die vernedering, dat een ander het moest doen voor Hem!

Maar dan is daarin ook de verzoening.- - .

Ach, hoe vaak wil ik die vernedering niet, wil ik het zelf in handen nemen; wil ik maar zoo slecht erkennen: Hij heeft het gedaan; hoe dikwijls ben ik onwilhg, om in verbrijzeling het uit Zijn hand te aanvaarden.

Gode zij dank, ook daarvoor deed Hij verzoening; Hij aanvaardde het, dat een ander het moest doen voor Hem!

En daarin is Zijn priesterlijke dienst, de ware dienst der verzoening, in dat Zich-op-zij-1 atenschuiven.

Wiant, tot het mindere, den ceremoniëelen dienst, was Hij onbekwaam; tot het meerdere, den dienst der vervulling, was Hij volkomen bekwaam, omdat God hiertoe wèl Hem bijzonder geroepen had. Dat was noodig, want zoO' waarachtig is Hij zonde gemaakt, dat Hij, zelfs Hij, slechts krachtens de bijzondere aanstelling in het ambt van Middelaar, den dienst verrichten kon.

En nu danken we God, Die Hem vernederde door Ham te doen lossen van den Israëlietischen dienst, doch Hem eerde, door Hem op te dragen den waren dienst in Gods heiligdom.

In de vervidling van dien dienst is Hij de Eei'stgeborene onder vele broederen. Nu mogen als priesters, als ware priesters Gods, aditer Hem aan gaan Joden en Egyptenaren en Grieken en NedeHanders; nu kan en mag door Hem weer a ] Gods volk priester zijn, in volkomen, vrijwillige toewijding aan den HEERE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen